ถ้าคุณทำดีกับคนที่ดีกับคุณ  มากๆ   ก็เท่ากับ คุณดีกับตนเอง อย่างลึกซึ้ง
ก็เท่ากับ คุณดีกับโลกทั้งใบ
ก็เท่ากับ  โลกมีความหมายมากๆกับคุณ
ก็เท่ากับ   คุณเห็นค่า เห็นประโยชน์ของโลก ของทุกๆคน
ก็เท่ากับ   คุณได้มองชีวิตแง่บวก  แง่สร้างสรรแล้ว

แต่นี่ ไม่ใช่ปัจจัยเดียว ที่ทำให้คุณสำเร็จ   รวย หรือมีความสุข  เสมอไป
แต่ก็ถือว่า ดีมากๆ   เป็นต้นทุนที่ทรงพลังในการต่อสู้    
การตอบแทนผู้มีพระคุณ  จึงเสมือน การตอบแทนความรักที่ทำให้เกิดมามีคุณ

แล้วอะไรทำให้  คุณไม่กตัญญู  หรือไม่ยอมกตัญญู

ในสังคมฝรั่ง   เขาไม่ได้เน้นกตัญญูอะไร
เขาถือเชื่อว่า  ทุกคนต่างทำหน้าที่ตามวัย
เพราะ ถ้าพ่อแม่ไม่ดี ไม่เลี้ยงดูลูกอย่างดี   รัฐก็มีหน่วยงานดูแลแบบรัฐสวัสดิการ อยู่แล้ว
บุตรไม่จำเป็นต้องเลี้ยงดูพ่อแม่   เพราะ พวกเขาได้รับเงินเลี้ยงชีพตามสไตล์รัฐสวัสดิการ  ไม่อดตายแน่นอน
อีกอย่าง   เขาจะแยกอยู่ต่างหาก   ลูกก็แยกตัวไปมีครอบครัว  ไม่เกี่ยวข้องกัน  พวกเขารักอิสระ ไม่ใช่ครอบครัวขยายแบบไทยๆ
กล่าวได้ว่า   ครอบครัวแบบขยาย  จะถือความกตัญญูสำคัญ  หรืออย่างน้อยยึดโยงเป็นเครือข่ายไม่ทิ้งกันไปจนตายจากกันไป

สรุปคือ  ไม่กตัญญู ไม่ผิด ไม่เกี่ยวกับสำเร็จหรือไม่สำเร็จในชีวิต
ขณะที่กตัญญู ก็ใช่ว่ารับประกันความสำเร็จ  เพียงแต่ว่า เขาจะรู้สึกดี มีความสุขแม้ไม่รวยเพราะคนอื่นจะชื่นชมในความเป็นลูกที่ดี แค่นั้น