ของอย่างนี้ละเอียด จะมาวัดแบบนั้นไม่ได้ การเลี้ยงดูพ่อแม่เราทำเพราะหน้าที่ ที่เราต้องทำ ไม่ว่าลูกคนไหนจะไม่ทำ แต่สำหรับผู้ที่มีความรักต่อพ่อแม่จะไม่เกี่ยงว่า ทำแล้วผลตอบรับจะเป็นอย่างไร ไม่ว่าเราจะตกต่ำหรือเจริญเราก็ต้องทำ   ตัวดิฉันเองนั้นดูแลทั้งพ่อและแม่  กับแม่เรียกว่า ทำให้ทุกอย่าง ทั้งอาบน้ำ ป้อนข้าว เพราะแม่เป็นอัมพาตช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย สติก็ไม่ดีพูดไม่รู้เรื่อง เราทำให้ทุกอย่าง พอทำไปก็คิดไปนี้แม่คงทำให้เราแบบนี้เหมือนกันตอนเป็นเด็ก ตอนที่เราช่วยเหลือตัวเองไม่ได้   ในขณะนั้นดิฉันเหนื่อยมากต้องเลี้ยงลูกที่ยังเล็กอยู่ด้วย เงินก็หมดไปกับการรักษาแม่   ต้องอยู่ป้อนข้าวท่านสามมื้อไปไหนก็ต้องรีบกลับ ไม่มีใครช่วยทำคนเดียวทั้งหมด ทำอยู่หลายปี  เห็นคนอื่นเขาสบาย ไม่ต้องมาดูแลพ่อแม่ อยากไปไหนก็ไป บางครั้งร้องไห้เพราะเหนื่อย ถ้าจะมองทางโลกเราก็ตกต่ำมากในช่วงนั้น เงินก็หมดเหนื่อยก็เหนื่อยจะไปหาความสุขตามใจปารถนาก็ไม่ได้  แต่สิ่งที่ได้รับคือ ตอนที่แม่จากไปจนถึงทุกวันนี้ ดิฉันกลับรู้สึกดี ที่ได้ทำสิ่งนั้นให้กับแม่ รู้สึกไม่มีอะไรติดค้างกับแม่เลย เพราะเราทำให้แม่ถึงที่สุดแล้ว    เงินที่เสียไปกับการดูแลแม่ เราสามารถหาใหม่ได้ แต่ถ้าแม่ไม่อยู่แล้ว เราไม่สามารถที่จะไปหาได้ที่ไหนอีก   แล้วถ้าถามว่าชีวิตไม่ตกต่ำจริงหรือไม่  คหสต จริงที่สุด จิตใจไม่เคยตกต่ำ นี้คือความภูมิใจที่สุดของชีวิต เป็นพลังงานทางบวก  เป็นกำลังใจเป็นพลังชีวิตให้ตัวเอง ดำเนินชีวิตทางโลกต่อไปได้  นึกทีไรภูมิใจทุกครั้งเราได้ทำในสิ่งที่หลายคนไม่มีโอกาสได้ทำ