สวัสดีครับทุกท่าน ตอนใหม่มาแล้ว ตอนนี้มีเปิดตัวละครใหม่อีกแล้ว ลองอ่านกันนะครับ
ลิ้งตอนที่ผ่านมา
บทนำ + ตอนที่ 1 : เลขสองตัว
https://ppantip.com/topic/37469933
ตอนที่ 2 : ลุง
https://ppantip.com/topic/37479732
ตอนที่ 3 : เลขปริศนา
https://ppantip.com/topic/37495372
=====================================================================================
ตอนที่ 4 นักศึกษาดีเด่น
ลุงอุ้ยค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา
ทันทีที่สายตาปรับโฟกัสได้ เขาก็พบว่าตัวถูกพามายังที่แห่งหนึ่ง
ที่นี่มัน…
เขาถูกขังไว้ในห้องหนึ่ง
ลุงอุ้ยหวนทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นกับตน มีกลุ่มคนชุดดำบุกมายังเพิงพักใต้สะพาน จุดประสงค์ของพวกมันตั้งใจเอาตัวเขาเป็นสำคัญ
แต่ที่ไม่สำคัญมันกลับฆ่าทิ้ง
ชายสูงวัยลุกขึ้น เดินตรวจดูห้องที่ตนอยู่
ภายในห้องนี้ไร้ทางออกอื่นโดยสิ้นเชิง มีเพียงประตูด้านหน้าที่เปิดไม่ได้จากภายในอยู่เท่านั้น
“สุดท้ายพวกมันก็หาฉันเจอ” ลุงอุ้ยพูดขึ้น เขาค่อย ๆ ทิ้งตัวลงบนพื้นที่ว่าง คล้ายหมดกำลัง
ไม่นานประตูที่ลุงอุ้ยเปิดไม่ได้ก็ถูกเปิดออก
เบื้องหน้าของเขา ผู้เข้ามาเป็นกลุ่มชายชุดดำ
เกือบทั้งหมดลุงอุ้ยไม่รู้จัก แต่มีบุคคลหนึ่งที่พอลุงอุ้ยเห็นก็ต้องเอ่ยอย่างลืมตัว
“เธอ..”
ชายผู้นั้นยิ้มให้ลุงอุ้ย ท่าทางเป็นหัวหน้าของกลุ่มคนนั้น เขาเอ่ยทีละคำอย่างสุภาพว่า
“ไม่ได้เจอกันนานนะครับ ดร. ธีรกาล”
“เธอ… ทำไมเป็นเธอ”
ชายผู้นั้นยิ้มเจ้าเล่ห์ พูดต่อว่า “มันต้องเป็นผมสิ ถ้าไม่ใช่ระดับผม คงไม่มีทางเข้าใจทฤษฎี T.O.E. ที่ ดร. กำลังค้นหาหรอก”
“นี่เธอรู้เรื่องนี้?”
“มันไม่ได้ยากอะไร ในเมื่อทั้ง ดร. และผมเคยอยู่องค์กร LOTTO ด้วยกันมาก่อน ตัวเลขที่ ดร. ใช้ในการออกผลหวย ในแต่ละครั้งแต่ละงวด มันก็มาจากการคำนวณทั้งนั้น ถึงตอนนั้น ดร. จะบอกว่าตัวเลขพวกนั้นมาจากสูตรคำนวณที่ตัวเองคิดมาก็เถอะ จริง ๆ มันแล้ว คือ ส่วนหนึ่งของทฤษฎี T.O.E. ใช่ไหมล่ะครับ”
ลุงอุ้ยหรือที่ชายผู้นี้เรียกว่า ดร. ธีรกาลไม่ตอบ
“ผมไม่รู้ว่าเมื่อสามปีก่อน ดร. คิดอะไรถึงได้หนีออกไปจากองค์กรของเรา แต่ในเมื่อตอนนี้กลับมาแล้ว กลับมาร่วมมืออีกครั้งดีกว่า” เขาพูดต่อ ยื่นมือคล้ายส่งให้ ดร. ธีรกาลจับ
แต่เขาไม่จับ
“ไม่ ไม่มีทางเด็ดขาด หากใช้ตัวเลขพวกนั้นกำหนดตัวเลขในสังคมต่อไป มันจะเป็นอันตรายต่อโลกของเรา” ดร . ธีรกาลเถียง
“ฮ่ะ ๆ ยังกลัวเรื่องนั้นอีกหรือครับ” ชายสูทดำพูดต่อ “ไม่ต้องกังวลน่า เพราะผมต้องการให้เป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว ฮ่ะ ฮ่าๆ”
“นี่เธอไม่รู้ถึงอันตรายของมันหรือ หยุดเสียเถอะ”
“รู้สิ ถึงได้อยากให้เป็น ถ้าทำได้ถึงขนาดนั้น รับรองโลกต้องอยู่ในมือเราแน่นอน”
“บ้า… เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ตัวเธอในสมัยก่อนหายไปไหนหมดแล้ว” ดร. ธีรกาลบอกด้วยสีหน้าเครียด
“หึ ๆ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ดร. ลองคำนวณดูสิครับ” เขาบอก สีหน้าเหมือนกำลังสนุก “แต่ว่าสมุดโน้ตนั่นอยู่ที่ไหนครับ”
ชายชราไม่ตอบ หน้าตาเคร่งเครียดขึ้นอีก
“คงไม่ยอมบอกสินะครับ” ชายผู้นั้นยิ้ม ท่าทางสบาย ๆ เหมือนไม่กังวลอะไรที่ ดร.ธีรกาลไม่บอก “เอาเถอะ ผมคงยังไม่ทำอะไร ดร. หรอก แค่เข้ามาทักทายคนเคยรู้จักกันเท่านั้น ผมว่าสภาพซอมซ่อแบบนี้ก็ดูเหมาะกับ ดร. เหมือนกันนะครับ ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า”
น้ำเสียงและการหัวเราะของเขาช่างเหยียบหยามจริง ๆ
จากนั้นเขาก็เดินออกไป ประตูห้องนี้ถูกปิดลงอีกครั้ง
(มีต่อครับ)
Lotto พลิกปริศนาเลขลึกลับ - ตอนที่ 4 : นักศึกษาดีเด่น
ลิ้งตอนที่ผ่านมา
บทนำ + ตอนที่ 1 : เลขสองตัว
https://ppantip.com/topic/37469933
ตอนที่ 2 : ลุง
https://ppantip.com/topic/37479732
ตอนที่ 3 : เลขปริศนา
https://ppantip.com/topic/37495372
=====================================================================================
ตอนที่ 4 นักศึกษาดีเด่น
ลุงอุ้ยค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา
ทันทีที่สายตาปรับโฟกัสได้ เขาก็พบว่าตัวถูกพามายังที่แห่งหนึ่ง
ที่นี่มัน…
เขาถูกขังไว้ในห้องหนึ่ง
ลุงอุ้ยหวนทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นกับตน มีกลุ่มคนชุดดำบุกมายังเพิงพักใต้สะพาน จุดประสงค์ของพวกมันตั้งใจเอาตัวเขาเป็นสำคัญ
แต่ที่ไม่สำคัญมันกลับฆ่าทิ้ง
ชายสูงวัยลุกขึ้น เดินตรวจดูห้องที่ตนอยู่
ภายในห้องนี้ไร้ทางออกอื่นโดยสิ้นเชิง มีเพียงประตูด้านหน้าที่เปิดไม่ได้จากภายในอยู่เท่านั้น
“สุดท้ายพวกมันก็หาฉันเจอ” ลุงอุ้ยพูดขึ้น เขาค่อย ๆ ทิ้งตัวลงบนพื้นที่ว่าง คล้ายหมดกำลัง
ไม่นานประตูที่ลุงอุ้ยเปิดไม่ได้ก็ถูกเปิดออก
เบื้องหน้าของเขา ผู้เข้ามาเป็นกลุ่มชายชุดดำ
เกือบทั้งหมดลุงอุ้ยไม่รู้จัก แต่มีบุคคลหนึ่งที่พอลุงอุ้ยเห็นก็ต้องเอ่ยอย่างลืมตัว
“เธอ..”
ชายผู้นั้นยิ้มให้ลุงอุ้ย ท่าทางเป็นหัวหน้าของกลุ่มคนนั้น เขาเอ่ยทีละคำอย่างสุภาพว่า
“ไม่ได้เจอกันนานนะครับ ดร. ธีรกาล”
“เธอ… ทำไมเป็นเธอ”
ชายผู้นั้นยิ้มเจ้าเล่ห์ พูดต่อว่า “มันต้องเป็นผมสิ ถ้าไม่ใช่ระดับผม คงไม่มีทางเข้าใจทฤษฎี T.O.E. ที่ ดร. กำลังค้นหาหรอก”
“นี่เธอรู้เรื่องนี้?”
“มันไม่ได้ยากอะไร ในเมื่อทั้ง ดร. และผมเคยอยู่องค์กร LOTTO ด้วยกันมาก่อน ตัวเลขที่ ดร. ใช้ในการออกผลหวย ในแต่ละครั้งแต่ละงวด มันก็มาจากการคำนวณทั้งนั้น ถึงตอนนั้น ดร. จะบอกว่าตัวเลขพวกนั้นมาจากสูตรคำนวณที่ตัวเองคิดมาก็เถอะ จริง ๆ มันแล้ว คือ ส่วนหนึ่งของทฤษฎี T.O.E. ใช่ไหมล่ะครับ”
ลุงอุ้ยหรือที่ชายผู้นี้เรียกว่า ดร. ธีรกาลไม่ตอบ
“ผมไม่รู้ว่าเมื่อสามปีก่อน ดร. คิดอะไรถึงได้หนีออกไปจากองค์กรของเรา แต่ในเมื่อตอนนี้กลับมาแล้ว กลับมาร่วมมืออีกครั้งดีกว่า” เขาพูดต่อ ยื่นมือคล้ายส่งให้ ดร. ธีรกาลจับ
แต่เขาไม่จับ
“ไม่ ไม่มีทางเด็ดขาด หากใช้ตัวเลขพวกนั้นกำหนดตัวเลขในสังคมต่อไป มันจะเป็นอันตรายต่อโลกของเรา” ดร . ธีรกาลเถียง
“ฮ่ะ ๆ ยังกลัวเรื่องนั้นอีกหรือครับ” ชายสูทดำพูดต่อ “ไม่ต้องกังวลน่า เพราะผมต้องการให้เป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว ฮ่ะ ฮ่าๆ”
“นี่เธอไม่รู้ถึงอันตรายของมันหรือ หยุดเสียเถอะ”
“รู้สิ ถึงได้อยากให้เป็น ถ้าทำได้ถึงขนาดนั้น รับรองโลกต้องอยู่ในมือเราแน่นอน”
“บ้า… เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ตัวเธอในสมัยก่อนหายไปไหนหมดแล้ว” ดร. ธีรกาลบอกด้วยสีหน้าเครียด
“หึ ๆ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ดร. ลองคำนวณดูสิครับ” เขาบอก สีหน้าเหมือนกำลังสนุก “แต่ว่าสมุดโน้ตนั่นอยู่ที่ไหนครับ”
ชายชราไม่ตอบ หน้าตาเคร่งเครียดขึ้นอีก
“คงไม่ยอมบอกสินะครับ” ชายผู้นั้นยิ้ม ท่าทางสบาย ๆ เหมือนไม่กังวลอะไรที่ ดร.ธีรกาลไม่บอก “เอาเถอะ ผมคงยังไม่ทำอะไร ดร. หรอก แค่เข้ามาทักทายคนเคยรู้จักกันเท่านั้น ผมว่าสภาพซอมซ่อแบบนี้ก็ดูเหมาะกับ ดร. เหมือนกันนะครับ ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า”
น้ำเสียงและการหัวเราะของเขาช่างเหยียบหยามจริง ๆ
จากนั้นเขาก็เดินออกไป ประตูห้องนี้ถูกปิดลงอีกครั้ง
(มีต่อครับ)