ตามหลักฐานของลาลูแบร์ที่เขียนสมัยสมเด็จพระนารายณ์แล้ว พระเพทราชาแม้จะมีหลักฐานว่าเป็นขุนนางที่เป็นเชื้อพระวงศ์ ก็ไม่สมควรได้นั่งแท่นครับ เพราะมีขุนนางคนเดียวที่สามารถนั่งได้โดยไม่ต้องหมอบกราบคือ เจ้าพระยามหาอุปราช อัครมหาเสนาบดีผู้เป็นประธานของขุนนางทั้งปวง ซึ่งมีศักดิ์สูงกว่าสมุหนายกและสมุหพระกลาโหม

ในสมัยสมเด็จพระนารายณ์ มีหลักฐานหลายชิ้นระบุว่าไม่โปรดแต่งตั้งสมุหนายกตายตัวเนื่องจากทรงเห็นว่ามีอำนาจมากเกินไป จึงโปรดเกล้าฯ ให้ขุนนางขึ้นมาว่าที่เป็นครั้งคราวเท่านั้น โดยปรากฏในหลักฐานของนิโกลาส์ แชรแวสระบุว่า โกษาเหล็กได้ว่าที่สมุหนายกเป็นบางครั้ง (ส่วนเรื่องโกษาเหล็กได้ว่าที่กลาโหม ไม่มีหลักฐานที่มีน้ำหนักมากพอมารองรับ นองจากหนังสือแต่งสมัยหลังอย่างอภินิหารบรรพบุรุษที่มีความพิสดารมาก)

ส่วนพระเพทราชา ก็มีหลักฐานว่าได้ว่าที่กลาโหมอยู่  โดยปรากฏหลักฐานชิ้นหนึ่งมีต้นฉบับเป็นตัวเขียนในสมุดไทย เส้นรงค์ สมัยรัชกาลที่ ๑ คัดมาจากสมุดตำราช้าง ระบุว่า “...สมเด็จพระนารายณ์เป็นเจ้า สั่งพระเพทราชา ผู้ว่าที่กลาโหมให้จัดแจงผู้จะนุ่งผ้าเกี้ยวผ้า”

พระเพทราชาจะได้ว่าที่กลาโหมในช่วงเวลาใดไม่ชัดเจน เป็นไปได้ว่าอาจได้ว่าที่เพียงชั่วคราวเหมือนโกษาเหล็กครับ