นี่เป็นกระทู้ที่สองของเราค่ะ แฟนคนใหม่แล้วจ้า 55555
เราอยากจะเล่าความรักของเราตอนนี้...

เข้าเรื่องนะ เรามีแฟนคนนึง เขาอายุ 37 ปีแล้วค่ะ ในขณะที่เราเพิ่งจะ20หมาดๆ หมาดๆจริงค่ะ เพิ่งพ้นเลข19มาไม่กี่เดือน....
หลายคนสงสัยว่า คบกันได้ยังไง? เพื่อนที่เรียนมาด้วยกันถามเราว่าทำไมถึงคบคนนี้ทั้งๆที่เราสามารถคบคนที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันได้ตั้งเยอะแยะ

ครั้งแรกที่เจอเขา เราทำงานพาร์ทไทม์อยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง แล้ววันหนึ่งเราได้ยินคนในที่ทำงานพูดกันว่า
"พี่ ก จะกลับมาทำงานแล้วนะ"
จนกระทั่งได้เจอกับพี่เขา...
เขาเป็นคนหน้าตาไม่ได้แย่อะไรมากนะคะ แต่ด้วยความที่อายุเยอะแล้ว หน้าก็จะเหี่ยวหน่อย ผมก็จะน้อยๆหน่อย55555
เจอกันครั้งแรก เขาดูเหมือนสาวประเภทสองมากๆ กิริยาท่าทางหรือบุคลิกต่างๆก็เลยไม่ได้ยุ่งอะไรด้วยความที่เพิ่งเจอเขาด้วย (คนอื่นในร้านเคยเจอเขากันหมดแล้ว เพราะเขาทำงานหลายที่ เลยไปๆมาๆที่ร้านนี้บ่อยมากก่อนหน้าเราจะมาทำ) จนเราขึ้นมาเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้าชั้นสอง เขาก็ตามขึ้นมา
เขาก็มารับออเดอร์ลูกค้า มาช่วยเราอยู่พักนึงจนทุกอย่างเรียบร้อยโอเคหมด เขาจึงชวนเราคุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ เขาบอกว่าเขามีลูกแล้ว ลูกอายุได้13ปีแล้ว
แล้วเขาก็เล่าๆๆๆเรื่องแฟนเก่าของเขา เรื่องแม่ของลูก เรื่องชีวิตเขา จนเรารู้สึกว่า เฮ้ย ผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์มาก

เรื่องคำพูด การกระทำอะไรของเขาที่อยู่ตรงหน้าเราตอนนั้นมันมีเสน่ห์มากๆ เขาไม่ได้ดูเหมือนคนอายุ37เลย
เขาบอกว่าแฟนที่มีลูกด้วยกัน เขาเลิกกันไป10กว่าปีแล้ว (เขามีลูกตอน25) ลูกก็อยู่ที่แม่ของเขา
แฟนคนล่าสุดของเขาก็เพิ่งเลิกกันไปสองปีที่แล้ว (เขาบอกว่าแฟนคนนี้เขาเสียใจมากจนต้องกลับบ้านเกิดไปบวช!)
แล้วเขาบอกว่าเขาแก่แล้ว คงได้ขึ้นคานแล้ว 55555555
เราหลงเขามากเลย เป็นผู้ชายกะล่อนคนนึงที่พูดเก่ง ทำงานเก่ง เราดูเขาทำงานแล้วแบบ เฮ้ย  หลงรักอ่ะ

จนเขาเริ่มมาจีบเราจริงๆจังๆค่ะ ตอนนั้นเราเริ่มเอะใจนิดๆนะว่าเขาเป็นผู้ชายดีจริงๆหรอ? เพราะเขาเองก็จีบพี่สาวเราด้วย! พี่สาวกับเราทำงานด้วยกันค่ะ แล้วด้วยความที่เราสองคนหน้าตาไม่ได้แย่ทั้งคู่ จึงมีแต่ผู้ชายในร้านมาจีบ แถมจีบทั้งพี่ทั้งน้องด้วยต่างหาก What??
ตอนแรกพี่สาวเราก็เล่นด้วยกับเขานะ (พี่สาวอายุ26มีลูกแล้วเพิ่งเลิกกับแฟน) เราก็เลยคิดว่าเออถ้าพี่สาวเรากับเขาจะกรุ้งกริ้งกันก็ไปเหอะ อย่ามายุ่งกับเราเลย

แต่ผิดคาดเด้อ กลายเป็นว่าเขามารุกเราหนักกว่าเดิม เราก็ถามเขานะว่าจะเอายังไง จะจีบพี่หรือจะจีบน้อง แต่ถ้าจะจีบทั้งสองมันไม่โอเคนะเป็นอย่างนั้นเชิญเธอไปจีบพี่สาวเราเถอะ เราถอยให้
เขาก็เลยบอกว่า จีบเรานะ ชอบเรา ขอคบเรา
ก็ค่ะ ตามนั้น ไปเดตกันนนนนนนนน

เข้าถึงช่วงท่อนฮุคของเพลงค่ะ....
ช่วงแรกที่เป็นแฟนกัน เขาดีมาก เราจัดฟันครั้งแรกตอนคบกับเขาด้วย เขาก็ออกเงินให้เราครั้งแรกที่ทำ เราก็ปฏิเสธไปแล้วว่าไม่ต้อง แต่เขาก็ปฏิเสธเรากลับมาด้วยคำว่า "ไม่เป็นไร พี่อยากดูแลน้อง"
หลังเลิกงานตี1 ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เขาก็จะชอบซื้อน้ำซื้อขนมมาให้เราตอนตี1กว่าแค่เพียงเพราะเราบ่นว่าหิวทั้งๆที่บ้านก็ไกลกันเป็นโข หรือไม่ก็ชวนเราออกไปนั่งริมทะเล หรือชวนเราไปนั่งร้านเหล้ากินคอกเทลด้วยกันแก้วสองแก้ว ฟังดูแล้วเขาเหมือนวัยรุ่นมากๆ แต่เขาจะ40แล้วนะคะ T^T
เวลาออกไปกินข้าวข้างนอกด้วยกัน เขาก็จะเลี้ยงทุกมื้อ เขาจะชอบพาไปกินร้านอาหารอร่อยๆเป็นประจำ จนเราคิดว่า โห ผู้ชายคนนี้แหละที่เราจะพาไปเจอกับแม่ คือตอนนั้นคิดถึงอนาคตแล้วอ่ะ เพราะพี่เขาก็แก่มากแล้ว พี่เขาย้ำตลอดว่า "อย่าทิ้งพี่นะ พี่แก่แล้ว"
ใครจะทิ้งลงคะ ดีขนาดนี้

จนกระทั่งหมดห้าเดือนแรกค่ะ...
ทุกอย่างเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังตีน ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยทำให้ดูเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
เขากลายเป็นคนขี้บ่น ขี้ด่า ปากจัดปากร้าย เอาแต่ใจสุดๆ แล้วยิ่งตอนนี้เขาเป็นผู้จัดการร้านแล้วก็ยิ่งบวกไปอีก พอเราทำงานผิดพลาดเล็กน้อยเขาก็จะมาด่าเราก่อนทุกคน แล้วพอเราถามว่า "ทำไมด่าแต่น้อง น้องเป็นแฟนพี่นะ" เขาก็จะพูดตลอดว่า "ก็เพราะน้องเป็นแฟนพี่ไง พี่ถึงต้องด่าน้อง"
โห! โอเค เรื่องทำงานกับเรื่องส่วนตัวพอจะเข้าใจได้ (กว่าจะทำใจให้เข้าใจได้ก็หนักเอาการอยู่เหมือนกัน ทะเลาะกันด้วยสาเหตุที่ทำงานบ่อยมาก)
เราก็ทนๆ ทนชิปหาย ฮือ กล้าพูดได้เลยว่าทน หรือบางครั้งต้องทำงานด้วยกันเราก็จะหนีเขาเลย เราจะขึ้นไปทำชั้นสองให้เขาอยู่ชั้นล่างไป หลีกเลี่ยงการทะเลาะกันจากที่ทำงาน

จนกระทั่งเขาเริ่มเผยสันดานดิบของเขาออกมาเรื่อยๆ...
ที่จริงแล้วเขาเป็นคนเจ้าชู้มาก วันไหนมีลูกค้าสวยๆมาที่ร้าน (ยิ่งถ้าเป็นฝรั่งใส่บิกินี่ หรือไม่ก็โนบรามานะ หืมมมม) เขาจะเดินเข้าไปรับออเดอร์ แล้วไปยืนมองหน้าอกให้เราเห็นซึ่งๆหน้าเลย เลวมาก เราก็ได้แต่หัวเราะเจื่อนๆให้เขา ประมาณว่าเออกูโอเค แต่จริงๆในใจไหม้แล้วนะ!
หรือยิ่งถ้าวันไหนที่น้องสาวเจ้าของร้านมาอยู่ที่ร้าน เขาสองคนดูเหมือนเป็นแฟนกันมาก หยอกล้อกัน จับมือกัน (สองคนนั้นอายุคราวเดียวกัน) แล้วเราอายุแค่นี้เอง เราเห็นว่าเขาเหมาะสมกันมากๆ จนเราหึงมากแล้วมันแสดงออกมากไปจนคนอื่นดูออก เขาก็จะมาว่าเรา
"นั่นน้องสาวเจ้าของร้านนะ อย่าเยอะมากได้ไหม คนอื่นมองจะเป็นยังไง ไม่ต้องหึงหรอกพี่สนิทกับมันเฉยๆ" อ่ะ เป็นแบบนั้นไปอี้กกก

เราพยายามอดทนอดกลั้นว่า เออเขาสนิทกันเฉยๆ เขาคงไม่ไปเอากันหรอกมั้ง แต่เวลาเห็นสองคนนั้นอยู่ด้วยกันหยอกล้อกันแทบจะเข้าไปสิงในร่างกัน เราก็จะเก็บอาการไม่อยู่ทุกที โมโหมากจนต้องเดินหนีไปทำอย่างอื่นไกลๆ (ทุกวันนี้ก็ยังไม่รอดพ้นนะ สองคนนั้นก็ยังเยอะต่อกันอยู่)
แล้วอยู่ดีๆเราก็รู้ข่าวขึ้นมาอีกว่า พี่เขาเคยจีบเด็กในร้านคนนึงเมื่อก่อนตอนที่เรายังไม่มา ซึ่งเราก็เพิ่งมารู้ทีหลังทั้งๆที่ก็เห็นมาตลอดว่าผู้หญิงคนนี้ก็ชอบหยอกล้อกับแฟนเราเหมือนกัน อะไรวะเนี่ย มีอะไรที่ตูยังไม่รู้อีกรึเปล่า?

เราต้องเปลี่ยนเหล็กทุกเดือนใช่ไหม เมื่อก่อนเขาออกเงินให้ใช่ไหม แต่ตอนนี้เขากลับว่าเรา!
เขาบอกว่ามันเปลืองเงินมากๆเลย ทั้งๆที่จ่ายไปทุกเดือนมันก็เป็นเงินเดือนของเรา อะไรอะ เรางงมาก ทีเขาเอาเงินตัวเองไปแทงบอล ไปเล่นหวย ซื้อหวยขายหวยจนบางทีมาเอาเงินเดือนของเราไปหมดเลยแล้วบอกว่าค่อยคืน! แล้วเดือนที่เขาเอาเงินเดือนเราไป เดือนนั้นเราไม่มีเงินไปจ่ายค่าเปลี่ยนเหล็กจนต้องไปขอยืมคนอื่น..
เราเริ่มเหนื่อยกับการกระทำของเขา ทุกอย่างมันดูหนักขึ้นเรื่อยๆ เขาอายุปูนนี้แล้วทำไมเรื่องบางเรื่องยังคิดไม่ได้
ขนาดนั้นไปเที่ยวผับด้วยกัน เขายังไปเต๊าะผู้หญิงคนอื่นในผับเลย....

เขาจะชอบว่าเราเอาแต่ใจ ทั้งๆที่เขาเอาแต่ใจมากๆ ถ้าเราไม่ตามใจเขา เขาก็จะโกรธหนักมาก
ยกตัวอย่าง1เรื่อง คืนนั้นเลิกงานตี1พร้อมกัน เขาบอกว่าไปเป็นเพื่อนเขาไปโรงพยาบาลหน่อยเพื่อนคลอดลูก เราก็เลยบอกว่า ไปพรุง่นี้ได้ไหมตอนนี้มันดึกมากแล้วนะ แต่เขาไม่ยอมจนเราต้องยอมเขาเพราะเดี๋ยวจะทะเลาะกันอีก
ขับไป20กิโลในเวลาตี1 ทางเปลี่ยว และขับมอเตอร์ไซค์จ้า! จะเหวี่ยงก็เหวี่ยงไม่ได้เดี๋ยวจะทะเลาะกันอีก กว่าจะกลับมาถึงบ้านกันก็ตี4อ่ะ
แทบร้องไห้ พิมพ์ไปน้ำตาคลอไป นี่กูทนอะไรแบบนี้มาได้ยังไง

อีกอย่างที่เราคิดว่ามันลำบากต่อเรามากๆๆๆๆเลยคือ ความซุ่มซ่ามของเราเอง
เราเป็นคนที่โก๊ะมาก ชอบทำนู่นทำนี่หล่น ทำพังบ้าง ทำแก้วแตกบ้าง เลื่อนเก้าอี้ทับเท้าเขาบ้าง จนเขาด่าหนักมาก ทะเลาะกันข้ามวันข้ามคืนเลย
เราไม่สามารถเปลี่ยนนิสัยซุ่มซ่ามของเราได้จริงๆ มันยากมากเลย ใครซุ่มซ่ามเหมือนเราก็จะเข้าใจ
เราได้แต่ภาวนาในใจเวลาอยู่กับเขาว่า "อย่าทำอะไรตกนะ อย่าทำอะไรหกนะ"
อีผี จะร้องไห้

เมื่อก่อนเวลาเราสระผม เขาก็จะคอยเช็ดผมให้ แต่ตอนนี้ "สระผมทำไมทุกวัน เปลืองยาสระผม"
เมื่อก่อนเวลาเราทำงานผิด เขาจะคอยเข้าข้าง แต่ตอนนี้จะด่าเราก่อนคนแรก
เมื่อก่อนจะขอเงินเขากี่บาท หรือจะไปกินข้าวด้วยกันกี่มื้อ เขาจ่ายเอง เป็นเจ้ามือเสมอ
แต่ตอนนี้เงินต้องรวมกัน เราแทบจะไม่กล้าเอามาใช้สักบาทเพราะกลัวเขาด่า...

กับอีกหลายเรื่องมากมายที่เราทนมาตลอด ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราไม่เคยต้องยอมใครขนาดนี้เลย เรายอมรับว่าเราเอาแต่ใจและบางที่ก็มีนิสัยเด็กๆที่บางทีก็ดูจะเอาแต่ใจเกินไป เราพยายามปรับเปลี่ยนตรงนี้จนเหนื่อยมาก เราคบเขาแล้วเราเหนื่อยมาก เหนื่อยจากที่ทำงานแล้วต้องมาเหนื่อยกับเขาอีก
ไม่ว่าจะเป็นสันดานเจ้าชู้ของเขา ปากแรงๆของเขา หรือนิสัยขี้โกหกอีก ถ้าจะเล่าให้หมดก็คงไม่พอ
จนทุกวันนี้ ตอนนี้นาทีนี้ เราก็ยังต้องทนอยู่ มีหลายครั้งที่เราขอเลิกกับเขา แต่เขาก็ไม่ยอมเลิก สุดท้ายแล้วเขาก็จะมาทำตัวดีตอนที่เราจะไป แล้วเราก็กลับไปหาเขาอีก เรารักเขามากเรายอมรับ ทำไมเราถึงต้องทนขนาดนี้ทั้งๆที่เรายังอายุน้อย ยังหาใหม่ได้สบายๆ
บางทีก็คิดนะว่าที่เขาไม่ยอมปล่อยเราไป เป็นเพราะเขากลัวจะไม่เหลือใครหรือเปล่า
เพราะเขาเคยบอกว่า เขาแก่แล้ว เขาไม่อยากเริ่มต้นใหม่แล้ว

แต่เขากลับทำแบบนี้กับเราทุกวัน ไม่ยอมปรับเปลี่ยนตัวเอง พอเราไม่โอเคเรื่องไหน เขาก็จะเล่าถึงแฟนเก่าของเขาให้ฟังว่าดีอย่างนู่นอย่างนี้
เสียใจมากอะ แต่ทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้ก็ได้แต่คิดในใจว่าถ้าพี่จะปล่อยน้องตอนไหนพี่ปล่อยเลยนะ น้องจะไปทันทีเลย
นี่เขาไม่ยอมปล่อยหรือเราไม่ยอมไปวะ...

แต่เราก็ยอมรับนะว่าเราเองก็ยังเด็ก บางเรื่องเราก็ทำผิด แต่เราก็พยายามเป็นคนใหม่ เราพยายามเพื่อเขาทุกอย่างเลย ถึงเรากับเขาก็เข้ากันไม่ค่อยจะได้ (นิสัยนะ) ยิ่งเรื่องของสังคมนะ คนละโลกเลย เรากำลังจะเข้าวัยรุ่น แต่เขามันเลยจุดวัยรุ่นไปไกลแล้ว

เราควรทำเช่นไรรึ มีวิธีไหนที่จะตัดเขาออกจากชีวิตได้ง่ายๆไหม