สวัสดีชาวพันทิปทุกคนนะคะ เราอายุ 18ปี เราไม่เคยทำตัวไม่ดี เราเป็นคนชอบเที่ยวคะ เราว่าเราก็ติดเพื่อนนะ แต่ไม่มาก แค่บางเวลา เรามีแฟน เราคบกับแฟนมาเกือบ3ปีแล้วคะ พ่อแม่รับรู้ทุกอย่างค่ะ แต่พ่อแม่ไม่ยอมให้ไปไหนด้วยกันค่ะ ไปกับเพื่อนก็ไม่ให้ไป ถ้าไปไหนแม่จะขอไปด้วยตลอด ทั้งๆที่เพื่อนๆเรา หรือรุ่นน้อง อายุไล่เลี่ยกัน เค้าเที่ยวได้ ทั้งกลางวันและกลางคืน บางครั้งเราต้องการสังสรรค์ค่ะ ไปกับเพื่อนกับแฟนบ้าง บางทีเพื่อนออกไปเที่ยวกลางคืน เราก็อยากออก ขอตรงๆเค้าก็ไม่ให้ไป แถมด่าว่าไม่รักดี ติดเพื่อน พอจะไปกับแฟน เค้าก็ไม่ให้ไปอีก ทั้งๆที่แฟนก็นอนบ้านเดียวกับเรา บางทีขอไปดูหนังกับเพื่อน แม่บอกว่าจะดูด้วยตามไปด้วยตลอดเลยค่ะ บอกตรงๆนะคะ เราก็เป็นวัยรุ่น เราก็อยากมีอารมณ์ส่วนตัวบ้าง
บางครั้งนะคะ เรานอนดึก เค้าก็มาด่า มาตะคอกใส่ แบบว่า กูบอกกี่ทีแล้วไม่จำ บอกว่าอย่านอนดึก น้ำก็ไม่อาบไปอาบเดี๋ยวนี้ ขึ้นเสียงใส่เราค่ะ บังคับเหมือนเราเป็นเด็กเล็ก บางครั้งบังคับจนเราทนไม่ไหวค่ะ อาจจะมีเถียงบ้าง เค้าก็ด่าเราอีก บางครั้ง5ทุ่ม เรานอนดูซีรี่ย์อยู่ (ชีวิตสัยรุ่อะเนอะ) เค้าบอกไม่รู้จักหลับจักนอนกี่โมงกี่ยามแล้ว ทั้งๆที่วันนั้นเป็นวันศุกร์ พรุ่งนี้ก็ไม่ได้ไปเรียนสักหน่อย อย่างวันศุกร์เพื่อนเรานี้ไปเที่ยวกันแล้วค่ะ กลับตี2-3 พ่อแม่เค้าไม่เคยว่าอะไรเลย แล้วเรื่องเรียน เราอยาจะเรียนแบบนี้ ไม่ตรงที่เค้าอยากให้เรียน เค้าก็บอกว่าจะไม่ส่งค่ะ บางครั้งเราเหนื่อยและท้อมาก อยากหนีออกไปไกลๆ แต่เราก็สงสารพ่อแม่ค่ะ แต่พ่อกับแม่ชอบห้ามตลอดเลยเวลาออกไปไหน จนเราทะเลาะกับแฟนจะเลิกกัน เพราะว่าพ่อกับแม่เข้ามาจัดการคะ จัดแจงชีวิตของเราทั้งคู่ ทั้งๆที่แฟนเราก็โตพอเลี้ยงตัวเองได้เลี้ยงเราได้แล้ว ยอมรับว่าก็เบื่อนะค่ะ บางทีก็เบื่อมาก ไม่ถูกใจก็ตะคอก ก็ด่า เหมือนเอาแต่ใจตัวเอง จนลืมนึกถึงความรู้สึกลูกๆทั้งๆที่ก็โตกันแล้ว แม่ของเราเป็นแม้กระทั่ง ตอนเราจะไปแข่งเต้นของรร.เค้าจะขอตามขึ้นรถไปด้วย เราติดมหาลัยเค้าจะตามไปอยู่ด้วย ไม่เคยมีชีวิตที่อิสระเลยคะ บางครั้งก็มีว่าเพื่อนๆของเราด้วยนะค่ะ
เราควรทำไงดีค้ะ เรากลายเป็นเด็กเก็บกด ซึมเศร้า อะไรทำนองนี้หรือเปล่าค่ะ
เราควรบอกพ่อกับแม่ไหมคะ แต่เราเคยบอก เค้าก็ไล่เราไปอยู่กับเพื่อนทันทีคะ เด็กๆเราชอบโดนตีด้วยนะ เลิกโดนตีล่าสุดม.4ค่ะ 😢
รบกวนช่วยให้คำปรึกษาหน่อยคะ
เราจะกลายเป็นบ้าไหมคะในอนาคต เราจะเก็บกดหรือเปล่า
บางครั้งนะคะ เรานอนดึก เค้าก็มาด่า มาตะคอกใส่ แบบว่า กูบอกกี่ทีแล้วไม่จำ บอกว่าอย่านอนดึก น้ำก็ไม่อาบไปอาบเดี๋ยวนี้ ขึ้นเสียงใส่เราค่ะ บังคับเหมือนเราเป็นเด็กเล็ก บางครั้งบังคับจนเราทนไม่ไหวค่ะ อาจจะมีเถียงบ้าง เค้าก็ด่าเราอีก บางครั้ง5ทุ่ม เรานอนดูซีรี่ย์อยู่ (ชีวิตสัยรุ่อะเนอะ) เค้าบอกไม่รู้จักหลับจักนอนกี่โมงกี่ยามแล้ว ทั้งๆที่วันนั้นเป็นวันศุกร์ พรุ่งนี้ก็ไม่ได้ไปเรียนสักหน่อย อย่างวันศุกร์เพื่อนเรานี้ไปเที่ยวกันแล้วค่ะ กลับตี2-3 พ่อแม่เค้าไม่เคยว่าอะไรเลย แล้วเรื่องเรียน เราอยาจะเรียนแบบนี้ ไม่ตรงที่เค้าอยากให้เรียน เค้าก็บอกว่าจะไม่ส่งค่ะ บางครั้งเราเหนื่อยและท้อมาก อยากหนีออกไปไกลๆ แต่เราก็สงสารพ่อแม่ค่ะ แต่พ่อกับแม่ชอบห้ามตลอดเลยเวลาออกไปไหน จนเราทะเลาะกับแฟนจะเลิกกัน เพราะว่าพ่อกับแม่เข้ามาจัดการคะ จัดแจงชีวิตของเราทั้งคู่ ทั้งๆที่แฟนเราก็โตพอเลี้ยงตัวเองได้เลี้ยงเราได้แล้ว ยอมรับว่าก็เบื่อนะค่ะ บางทีก็เบื่อมาก ไม่ถูกใจก็ตะคอก ก็ด่า เหมือนเอาแต่ใจตัวเอง จนลืมนึกถึงความรู้สึกลูกๆทั้งๆที่ก็โตกันแล้ว แม่ของเราเป็นแม้กระทั่ง ตอนเราจะไปแข่งเต้นของรร.เค้าจะขอตามขึ้นรถไปด้วย เราติดมหาลัยเค้าจะตามไปอยู่ด้วย ไม่เคยมีชีวิตที่อิสระเลยคะ บางครั้งก็มีว่าเพื่อนๆของเราด้วยนะค่ะ
เราควรทำไงดีค้ะ เรากลายเป็นเด็กเก็บกด ซึมเศร้า อะไรทำนองนี้หรือเปล่าค่ะ
เราควรบอกพ่อกับแม่ไหมคะ แต่เราเคยบอก เค้าก็ไล่เราไปอยู่กับเพื่อนทันทีคะ เด็กๆเราชอบโดนตีด้วยนะ เลิกโดนตีล่าสุดม.4ค่ะ 😢
รบกวนช่วยให้คำปรึกษาหน่อยคะ