พ่อกับแม่ของจขกท.มีฐานะปานกลาง พอกินพอใช้แต่ไม่มีพอให้ลูกๆไปใช้ฟุ่มเฟือยมากมายถึงแม้ว่าพ่อกับแม่ส่งเสียให้เราและน้องเรียนโรงเรียนเอกชนค่าเทอมประมาณสามหมื่นบาท(ปล.ไม่รวมค่าเรียนพิเศษที่รร.ให้เรียนและค่ารถตู้รับส่งนะคะ)(ปล.2จริงๆสองหมื่นห้าอัพเลยปัดขึ้นค่ะ)ก็ตาม เราได้ค่าขนมแค่อาทิตย์ละ150บาท ถามว่าอยู่ได้ไหมก็พออยู่พอใช้ได้ค่ะแต่อาจจะไม่พอเก็บเท่าไหร่ เราเข้าใจพ่อแม่ค่ะว่าท่านเองก็มีภาระต้องใช้ต้องจ่าย เราก็พยายามจะช่วยประหยัดบ้างค่ะ บางครั้งที่ต้องไปเที่ยวกับเพื่อนเราก็จะเอาเงินเก็บจากค่าขนมที่พ่อแม่ให้ไปใช้แทน หรืออยากได้อะไรก็พยายามเก็บเงินตรงนี้ไปซื้อแทนโดยที่ไม่ต้องขอเพิ่ม แต่อาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย5555 วันนั้นเราไปทำงานบ้านเพื่อน เราก็ไม่มีโทรศัพท์อยู่คนเดียวในหมู่เพื่อน(ถึงไม่มีโทรศัพท์แต่พ่อก็มีโน้ตบุคให้ใช้สำหรับทำงานค่ะ) เราได้แต่มองเพื่อนเล่นโทรศัพท์กันแล้วอยากเล่นบ้างเลยขอมันเล่นบ้าง เพื่อนเราก็ตอกกลับมาเรานี่หน้าหงายเลย เพื่อนตอบว่า ไม่มีโทรศัพท์อ่ะดิ แล้วมันก็หัวเราะ คือเราก็ไม่ได้คิดมากหรอกค่ะเรารู้ว่ามันพูดเล่นแต่คือลึกๆข้างในมันก็แอบน้อยใจนิดๆ แต่พอกลับไปที่พ่อแม่แล้วก็ไม่อยากไปขอให้เขาทุกข์ใจรู้อยู่ค่ะว่าเขาคงให้ไม่ได้จริงๆ แต่มองกลับไปที่เพื่อนก็รู้สึกน้อยใจเหมือนกันที่ว่าค่าเทอมเองก็แพงแต่พ่อแม่เรามีจ่าย แค่ของที่เราอยากได้ราคาไม่ถึงค่าเทอมพ่อแม่กลับให้เราไม่ได้
กลับเข้าสู่เมนหลักค่ะ ตามหัวข้อที่ถามไป วันนี้ก็จะมาเล่าเกี่ยวกับหัวข้อนั่นแหละค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าในรร.ของจขกท.ก็มีคนหลายฐานะมากมายแต่ส่วนใหญ่เลยคือฐานะค่อนข้างจะรวยแต่ไม่ถึงขั้นรวย(คือมีใช้ไม่ขัดสนและพอฟุ่มเฟือยได้) จขกท.มีเพื่อนเป็นเพื่อนที่ไม่ได้สนิทใจอะไรมากนัก เอ(นามสุมมติ)ดูดีไปหมดเกือบทุกอย่าง หน้าตาก็ดี ฐานะก็รวย เป็นที่รู้จักในหมู่พี่ๆน้องเพราะเป็นเด็กกิจกรรม การเรียนก็ไม่ได้แย่อะไร และก็เพื่อนที่เอคบก็ต่างเป็นคนที่หน้าตาดีและฐานะพอๆกัน ปีที่แล้วเราอยู่ห้องเดียวกับเอ เพื่อนสนิทเราเป็นคนที่ค่อนข้างมีฐานะ เอก็จะเข้าหาเพื่อนสนิทของเรา ทั้งๆที่เรายืนอยู่ข้างๆแต่เอไม่คิดแม้แต่จะมองหน้าหรือหันมาทักทายเราเลย สักพักก็ชวนกันไปคุยที่อื่นแล้วปล่อยเราไว้คนเดียว เพื่อนของเอเล่าให้ฟังว่าเอดูเป็นคนที่ค่อนข้างจะเลือกคบเพื่อนที่ดูคล้ายๆกับตัวเอง เพราะเพื่อนของเอก็เจอแบบเรา ขอสมมุติว่าเพื่อนของเอชื่อบีนะคะ บีก็เล่าว่าวันนั้นยืนคุยอยู่กับเพื่อนสนิทแล้วทีนี้เอก็เดินเข้ามาคุยด้วยแต่เอไม่ได้คุยกับเพื่อนสนิทของบีเลย บีก็สังเกตเอทุกครั้งที่เอเดินมาคุยด้วย บีเองก็เห็นว่าเอไม่ได้คิดจะเข้าหาเพื่อนสนิทของบีเลยแม้แต่น้อยทั้งๆที่เพื่อนคนนี้ก็เป็นเพื่อนสนิทกับบี(เพื่อนของบีเป็นคนที่บ้านมีฐานะค่ะ แต่ว่าดำ ดั้งแหมบ ส่วนบีก็มีฐานะเหมือนกันแต่หน้าออกจีนๆขาวๆค่ะ)
ขอถามความคิดเห็นจากเพื่อนๆว่าเพื่อนๆคิดว่าเอเลือกคบไหมหรืออย่างไรคะหรือว่าจขกท.อคติไปเอง แล้วรู้สึกอย่างไรคะที่มีเพื่อนฐานะด้อยกว่าตัวเอง รู้สึกเหยียดเขาไหมหรืออย่างไร เห็นใครๆก็พิมพ์เอาในโซเชี่ยลว่าคบได้ไม่เห็นอายคบเพื่อนที่นิสัยไม่ใช่เงิน แต่พอสุดท้ายก็ทำไม่ได้อย่างที่พิมพ์         แล้วก็จขกท.ขอฮาวทูทำให้ตัวเองไม่ไปแอบน้อยใจเรื่องฐานะทางบ้านหน่อยค่ะ น้อยใจทีไรพอนึกถึงหน้าพ่อแม่ก็รู้สึกผิดที่ตัวเองน้อยใจแต่มันก็น้อยใจจริงๆนี่นา
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นล่วงหน้าค่ะ