ก่อนอื่นเลยขออธิบายลักษณะงานก่อนนะคะ
เราทำงานร้านหมูกระทะ(ไม่ใช่บุฟเฟต์)
เป็นงาน รายวัน ได้วันละ 350
-ไม่มีพักเบรคให้กินข้าว (จะกินก็รอช่วงจังหวะที่ลูกค้านิ่งซึ่งบางทีก็กิน2-3คำเดินไปเสิรฟ์ เก็บโต๊ะ หยิบนั่นนี่ให้ลูกค้า กินข้าวไม่เป็นสุขเลย บางวัน4ทุ่มลูกค้าถึงนิ่ง)
-ติ๊บมือแต่ไม่ได้แทบจะทุกวัน บางวันได้แค่ 10บาท
-มี32โต๊ะ ทำทุกอย่าง
-ที่ทำงานจะมีป้าคนนึงคอยคิดเงิน แกเปนพี่สาวของสามีเจ้าของร้าน ซึ่งแกแค่รับออเดอร์กับคิดเงิน แล้วก็ชอบเรียกให้เอานู่นนี่ให้ ได้รายได้ของป้าวันละ600 ติ๊บมืออีก100-200 วันสบายๆไม่ค่อยทำไรเอนเตอร์เทนลูกค้า รับออเดอร์ คิดเงินเอาติ๊บเข้ากระเป๋า แล้วชอบมาใช้ต่ออันนั้นอันนี้กระจุกกระจิก (ซึ่งเราพยายามคิดว่าแกเป็นอากาศแต่แบบว่าเหมือนแกทำงานไม่คุ้มค่าแรง เวลามีโต๊ะอื่นๆลุกแกไม่เคยมาช่วยเก็บโต๊ะเลยแถมชอบโยนภาระมาให้คือชอบใช้อะไรต่อให้เช่นลูกค้าสั่งอะไรแกก็จะใช้ต่อเรา)
-ถ้าไม่นับป้า พนักงานเสริฟ์มีทั้งหมด 3คน ซึ่งแก้วจานแล้วหยิบๆแล้วเสิรฟ์คนเดียว บางทีป้ารับบิลมาแล้วดองหลายโต๊ะแล้วเอามาเสียบทีเดียว เราจัดไม่ทันบิลก็มีเพราะหมูจะไปไวกว่า แต่เราทั้งจัดแก้วจานใส่ถาดรอฟังน้ำจากบิลแถมเดินเสริฟ์เอง เสียเวลาวางแก้วจาน กว่าจะกลับเข้าบราน้ำโดนลูกค้าสั่งนั่นนี่ คือปวดหัวมาก รู้สึกเหนื่อยใจมาก
ส่วนตัวคิดว่าเจ้าของร้านไม่ค่อยใส่ใจหรือให้ใจพนักงาน แต่เราทำเพราะมันใกล้บ้านและฝึกความอดทน ตอนนี้ก็ทำมาได้น่าจะ 2เดือน10วัน
จริงๆเราคิดว่าจัดของใส่ถาดเสริฟ์ ควรมี2คน มันกระจุกกระจิกและต้องเร็ว แก้วช้อนจานตะเกือบเทน้ำจิ้ม ตักน้ำเสริฟ์ๆ ถ้ามีไม่กี่โต๊ะทัน แจ่บางทีมาหลายโต๊ะแถมพร้อมกัน เพื่อนๆคิดไงกันคะ หรือเราอ่อนแอไปเอง เหมาะสมแล้วหรือไม่ที่จะมีคนเราคนเดียวทำหน้าที่นี้ จริงๆจัดถ้วยจานมันไม่ใช่ตำแหน่งที่ล็อคไว้ให้เราทำ แต่ อีกคนดันยืนรอแต่หมูจากแม่ครัวแล้วเสริฟ์ๆ แทนที่จะมาช่วยเราจัดแก้วเวลาคนเยอะ แถมป้า ก็ไม่ทำอะไร หมูก็ไม่มาเสริฟ์ โต๊ะก็ไม่ช่วยเก็บ
คืออยากออกเพราะเหนื่อยกับที่นี่ เราอ่อนแอไปเอง หรือ เหมาะที่จะออกแล้วคะ
อยากลาออกจากงาน
เราทำงานร้านหมูกระทะ(ไม่ใช่บุฟเฟต์)
เป็นงาน รายวัน ได้วันละ 350
-ไม่มีพักเบรคให้กินข้าว (จะกินก็รอช่วงจังหวะที่ลูกค้านิ่งซึ่งบางทีก็กิน2-3คำเดินไปเสิรฟ์ เก็บโต๊ะ หยิบนั่นนี่ให้ลูกค้า กินข้าวไม่เป็นสุขเลย บางวัน4ทุ่มลูกค้าถึงนิ่ง)
-ติ๊บมือแต่ไม่ได้แทบจะทุกวัน บางวันได้แค่ 10บาท
-มี32โต๊ะ ทำทุกอย่าง
-ที่ทำงานจะมีป้าคนนึงคอยคิดเงิน แกเปนพี่สาวของสามีเจ้าของร้าน ซึ่งแกแค่รับออเดอร์กับคิดเงิน แล้วก็ชอบเรียกให้เอานู่นนี่ให้ ได้รายได้ของป้าวันละ600 ติ๊บมืออีก100-200 วันสบายๆไม่ค่อยทำไรเอนเตอร์เทนลูกค้า รับออเดอร์ คิดเงินเอาติ๊บเข้ากระเป๋า แล้วชอบมาใช้ต่ออันนั้นอันนี้กระจุกกระจิก (ซึ่งเราพยายามคิดว่าแกเป็นอากาศแต่แบบว่าเหมือนแกทำงานไม่คุ้มค่าแรง เวลามีโต๊ะอื่นๆลุกแกไม่เคยมาช่วยเก็บโต๊ะเลยแถมชอบโยนภาระมาให้คือชอบใช้อะไรต่อให้เช่นลูกค้าสั่งอะไรแกก็จะใช้ต่อเรา)
-ถ้าไม่นับป้า พนักงานเสริฟ์มีทั้งหมด 3คน ซึ่งแก้วจานแล้วหยิบๆแล้วเสิรฟ์คนเดียว บางทีป้ารับบิลมาแล้วดองหลายโต๊ะแล้วเอามาเสียบทีเดียว เราจัดไม่ทันบิลก็มีเพราะหมูจะไปไวกว่า แต่เราทั้งจัดแก้วจานใส่ถาดรอฟังน้ำจากบิลแถมเดินเสริฟ์เอง เสียเวลาวางแก้วจาน กว่าจะกลับเข้าบราน้ำโดนลูกค้าสั่งนั่นนี่ คือปวดหัวมาก รู้สึกเหนื่อยใจมาก
ส่วนตัวคิดว่าเจ้าของร้านไม่ค่อยใส่ใจหรือให้ใจพนักงาน แต่เราทำเพราะมันใกล้บ้านและฝึกความอดทน ตอนนี้ก็ทำมาได้น่าจะ 2เดือน10วัน
จริงๆเราคิดว่าจัดของใส่ถาดเสริฟ์ ควรมี2คน มันกระจุกกระจิกและต้องเร็ว แก้วช้อนจานตะเกือบเทน้ำจิ้ม ตักน้ำเสริฟ์ๆ ถ้ามีไม่กี่โต๊ะทัน แจ่บางทีมาหลายโต๊ะแถมพร้อมกัน เพื่อนๆคิดไงกันคะ หรือเราอ่อนแอไปเอง เหมาะสมแล้วหรือไม่ที่จะมีคนเราคนเดียวทำหน้าที่นี้ จริงๆจัดถ้วยจานมันไม่ใช่ตำแหน่งที่ล็อคไว้ให้เราทำ แต่ อีกคนดันยืนรอแต่หมูจากแม่ครัวแล้วเสริฟ์ๆ แทนที่จะมาช่วยเราจัดแก้วเวลาคนเยอะ แถมป้า ก็ไม่ทำอะไร หมูก็ไม่มาเสริฟ์ โต๊ะก็ไม่ช่วยเก็บ
คืออยากออกเพราะเหนื่อยกับที่นี่ เราอ่อนแอไปเอง หรือ เหมาะที่จะออกแล้วคะ