คือตอนนี้ผมกำลังฝึกงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่งครับ แล้วบังเอิญว่าเกิดไปสนิทกับพี่ที่อายุไม่ห่างจากผมมากคนนึง เวลาพูดคุยกันเลยค่อนข้างจะหยาบ (เหมือนเพื่อนคุยกัน  กู แต่ไม่ถึงขั้นด่ากันหยาบคายนะครับ) แล้วทีนี้บังเอิญว่ามีพี่ในแผนกเกิดได้ยินเข้า เลยมาว่าผม ว่าเป็นแค่เด็กฝึกงาน ไปเรียกเค้าแบบนั้นได้ยังไง อย่าให้ได้ยินคำนี้อีกนะ (ด้วยสีหน้าที่จริงจัง น้ำเสียงดุมาก) ทีนี้ผมก็เซ็งไปทั้งวันเลย โกรธพี่คนนั้นด้วยแหละ เล่าให้คนอื่นฟัง feed back ที่กลับมาคือเฮ้ย ถ้ามองในมุมของคนที่โตกว่า ผมไม่ควรจริงๆ และนี่คือที่ทำงาน บลาๆ เล่าให้แฟนฟัง แฟนก็ย้อนถามกลับผมว่า ทำไมถึงไปเรียกพี่เค้าแบบนั้นล่ะ ทีนี้ผมเลยย้อนกลับมามองตัวเองว่าผมก็ไม่ควรจริงๆนั่นแหละ แถมยังไปโกรธพี่เค้าอีก ตอนแรกคือโกรธถึงขั้นว่าไม่อยากเจอพี่คนนี้ ไม่อยากฝึกงานที่นี่แล้ว แต่พอเริ่มรู้ตัวว่าตัวผมน่ะผิดจริง ทำไมยังพาลไปโกรธพี่เค้าอีก ผมเลยอยากได้วิธีคิดที่จะปรับทัศนคติตัวเอง (หรืออาจจะเป็นที่นิสัยผมก็ได้) หรือตอนนี้ผมกำลังหลงทางอยู่ ไม่รู้ว่าทัศนคติผมมันแย่ นิสัยผมแย่ หรือผมแค่โกรธพี่เค้ากันแน่ เลยอยากจะขอคำปรึกษาจากเพื่อนๆครับ รบกวนด้วยนะครับ อยากได้คำปรึกษาจริงๆ เพราะเวลาผมเจอเรื่องกระทบกระทั่งเล็กๆน้อยๆก็ทำให้ผมดิ่ง เซ็ง ไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งวันเลย ซึ่งผมไม่ชอบตัวเองเลยครับที่เป็นแบบนี้