รู้สึกแย่มากเลยค่ะ การจับฉลากของขวัญปีนี้คุณครูกำหนดให้ว่าห้ามเอาพวกเครื่องเขียน ตุ๊กตา ของเล่นคุณภาพต่ำ(เช่นบาร์บี้แขนฟีบ หัวล้าน) และขนมมาจับ เราก็เดินหาของเป็นชั่วโมง ๆ เราว่าจะเอาพวกเครื่องใช้แบบ แก้วเยติ เซ็ตกล่องข้าว พัดลมจิ๋ว แต่ก็หาราคาที่จับต้องได้ไม่เจอซักที อันที่ถูก ๆ เราก็กลัวว่าจะคุณภาพไม่ดี สุดท้ายเราคิดไงไม่รู้ เอา dartboard ไปจับ ซึ่งราคามันค่อนข้างแพงเลย (สำหรับเด็กมัธยมต้นอย่างเรา) ราคาเกือบ 200 บาท และเราก็เอาเลโก้ที่เป็นเซ็ต มีแบบคู่มือให้ต่อตามใส่ไปด้วย เพราะคิดว่าเด็กน่าจะชอบ ไว้ต่อเล่นแก้เซ็งไปงั้น ๆ และอีกอย่างก็คือ who am i board game เป็นไซส์พกพา ซึ่งเราก็คิดว่าแค่นี้ก็น่าจะใช้ได้แล้วสำหรับงบแค่ 150 บาท ที่สามารถใช้ได้ทั้งชายและหญิง รวมๆกันทั้งหมดของขวัญเราเกินงบเกือบร้อยบาทด้วยซ้ำ

  

    ตอนแรก ๆ เราก็ดีใจที่คนที่จับได้ของเราเป็นคนที่เราไม่ได้ไม่ชอบขี้หน้า เราก็แอบมองเพื่อนแกะไป แต่พอหันไปอีกที เราเห็นเพื่อนทำหน้าแปลก ๆ ดูอึ้ง ๆ ผสมกับโกรธ ตอนนั้นใจก็เริ่มเสีย พอเราจะไปเข้าห้องน้ำก็เห็นเพื่อนยืนร้องไห้นอกห้องกับคุณครู พร้อมกับถือแก้วน้ำพลาสติกไว้ ซึ่งเราคิดว่าเพื่อนก็น่าจะแลกของขวัญกับใครสักคนนั่นแหละ เราเห็นแบบนั้นแล้วเรารู้สึกแย่มากเลย ทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ ทั้งขายหน้า อึดอัดอยากกลับบ้านมาก แต่ก็ทนรอให้เลิกเรียนก่อน พอเรากำลังจะออกจากประตูก็ดันไปชนกับเพื่อนของคนที่จับได้ของขวัญเราอีกที เขาพูดว่า เห้ยแกขอโทษนะ เป็นอะไรมั้ย แต่เป็นอะไรก็ดี แล้วก็เดินออกไป ตอนแรกเราไม่เข้าใจความหมาย แต่พอกลับมาถึงบ้าน เขาก็โพสต์โน็ตในไอจี ว่า กะเฮ็ดเพื่อนกูคักโพด หนูก็ไม่รู้ว่าเป็นที่ตัวเองนี่แหละที่คิดว่าโลกหมุนรอบตัวเองแล้วคิดว่าเขาพูดถึงเรา หรือเขาพูดถึงเราจริง ๆ แต่ตอนนี้รู้สึกแย่มากเลยค่ะ ไม่น่าครีเอทีฟเลย รู้งี้เอาหมอนรองคอหรือกระเป๋าใส่ๆไปก็จบแล้ว เสียทั้งเวลา ทั้งเงิน ทั้งความรู้สึก กลับบ้านมาเราก็ล็อคตัวเองไว้ในห้องแล้วร้องไห้ คนที่เสียใจที่สุดไม่ใช่คนที่จับได้ของขวัญที่ตัวเองไม่อยากได้ แต่คือเจ้าของของขวัญที่มารู้อะไรแบบนี้ มันแย่มาก ๆ ได้แต่คิดว่าของเรามันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ปีหน้าไม่จับมันแล้วแหละ ลาโรงเรียนนอนเล่นเกมอยู่บ้านยังดีกว่าอีก 

ของที่เราเอาไปจับก็ประมาณนี้ค่ะ 

แต่เลโก้หนูหารูปไม่ได้ เป็นแบบนี้เหมือนกันแต่ว่าเป็นรูป ตู้เกมค่ะ น่ารักม้าก และราคามันก็ 69 บาท