ยายเครียดมากตอนนี้อยากจะชิงตายไปก่อนค่ะ ลูกๆยายเขาก็ไม่โอเคกับเรื่องนี้ค่ะ แกเพิ่งจะเป็นอัมพาตเมื่อ5วันก่อนค่ะ
อยู่ๆก็เดินไม่ได้ ไม่มีแรงขยับตัว พาไปหาหมอหมอก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก พี่ชายของยายอยากไปเองด้วยเพราะไม่อยากเป็นภาระยาย
แต่ไปอยู่ได้2วันก็ร้องกลับ เพราะต้องนอนคากองขี้กองเยี่ยว ถ้าไม่จ้างพยาบาลก็คงต้องเสียเงิน ก็เลยเอากลับมาบ้านยายเมื่อคืนค่ะ
พี่ชายของยายแกก็คงจะสมควรแล้วล่ะ อายุ75ปีแล้ว และเคยผ่าตัดหมอนรองกระดูกมาก่อน เมื่อตอนอายุ50กว่าๆ ก็อาการไม่ค่อยดีมาตลอดแต่ยังเดินได้
ก่อนหน้านี้แกไปบวชอยู่ที่นครสวรรค์เพราะว่าแกชอบ แต่บวชบวชสึกๆ ไปเรื่อย ยายเข้าใจนะว่าลูกๆแกไม่มีใครเอาแกก็อาจจะเพราะ ผสมพันธ์แล้วก็จบ ไม่ดูแลลูกให้ลูกอยู่อย่างอบอุ่น มีเมียหลายคน แต่ไม่เคยดูแล
ลูกที่ไหนจะดูเนอะ เมื่อวันก่อนยายโทรหาลูกแกที่รวยที่สุด ไปได้เมียรวยที่ชุมพร เจ้าของบ่อกุ้ง บ้านหลังหลายสิบล้าน แต่พอยายโทรไปบอกว่า พ่อเป็นอัมพาตแล้วนะ
อยากให้จ้างพยาบาลมาดู เท่านี้แหละ สะใภ้ก็บอกว่า ยายตอนแม่หนูป่วยหนูก็เฝ้าไม่ได้ไปไหน ไม่เห็นต้องจ้าง คือยายก็ไม่รู้จะพูดยังไงค่ะ เขาแค่บอกว่าจะตายวันไหนก็บอกแล้วกัน
ยายช็อคมากน้ำตาไหลเลยค่ะ แต่ก็ยังดีนะที่ลูกชายแกอีกคนก็ส่งเงินมาบ้าง แต่คงจะไม่มีใครเอาแกแล้วล่ะ เมียคนสุดท้ายของแก อายุน้อยกว่าแก40ปี
มีลูกสาวด้วยกัน2คน ตอนที่แต่งงานกันใหม่ๆ โอ๊ยยย บอกว่า พี่แจ้ววว หนูจะดูแลพี่น้อยเอง ไม่ต้องเป้นห่วงนะคะ พอตอนนี้เป็นไง ดีใจที่แกไปบวช แต่พอแกสึกคือบอกเลิกเลยค่ะ ตอนนี้ลูกสาวแกกับเมียคนสุดท้ายเรียนพยาบาลจบแล้ว กำลังทำงานคืนทุนที่ศิริราช ยายก็ไม่อยากจะไปรบกวนหลาน เพราะเขาก็ยังเด็กและยังต้องทำงานเพื่ออนาคต
พี่ชายคนนี้ของยายนะ ยายก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะสมัยก่อนเรามีที่หลายร้อยไร่ ไม่ว่าจะนครสวรรค์ หรือชุมพร แต่ก็โดนพี่ชายซึ่งพ่อกับแม่เป็นคนจีน เขารักลูกชายมากมีอะไรก็ขายหมด ที่ทาง สวนเสิน อะไรก็ขายหมด จนไม่เหลือสักที่แล้วตอนนี้
แต่สุดท้ายพ่อแม่ป่วยจนตาย ยายก็ดูแลจนท่านสิ้นใจ แต่พี่ชายยายไม่เคยมาทันดูใจเลย ไม่เคยแม้แต่ส่งเงินมาให้พ่อแม่ ก่อนพ่อแม่ตายยายยังจำได้เลยแกร้องไห้ กับยาย บอกว่าไม่น่ารักลูกลำเอียงเลย
ยายก็บอกว่าไม่เป็นไร แต่ยายก็เสียใจมากที่แม่ยายพูดว่า ให้ออกจากโรงเรียนตอน ป.4 ทั้งๆที่ยายชอบเรียนมาก เพื่อนรุ่นเดียวกับยายตอนนี้เขารับราชการ ปลดเกษียณมีชีวิตที่ดีกันมาก แต่ยายต้องออกมาขายขนมตั้งแต่ป.4
ส่วนพี่ชายยาย เกเร ไม่ชอบการเรียนงานการก็ไม่ทำหนัก อาจจะเพราะเขารักมาก ยายก็ปลงแล้วตอนนี้ ไม่ได้โกรธเกลียดแกแล้ว เพราะสุดท้ายแกก็คือพี่ชายคนเดียวที่เหลืออยู่
ปัญหาที่ยายเครียดสะสมตอนนี้คือ ยายไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผลกรรมมันแสดงตอนนี้จริงๆ ถ้าคุณไม่เคยดูแลลูกๆเลย พอแก่ก็อย่าหวังว่าลูกๆจะดูแลคุณเลยนะ มีลูก8คน เมีย3คน แต่ไม่มีใครเอาแกเลยค่ะ
ยายเครียดมากอยากตัดช่องน้อยแต่พอตัว ยายโทรไปหาลูกหาหลานของยายเอง มีแต่คนบอกให้เอาไปส่งลูกคนใดคนหนึ่งของเขา ถ้าไม่เอาก็ให้ไปกองไว้หน้าบ้าน
แต่ยายทำไม่ได้หรอกค่ะ ลูกสาวอีกคนของยายก็บอกว่า แม่แก่แล้ว พี่ชายแม่ก็ตัวใหญ่มาก แม่จะทำได้ไง ยายก็บอกว่า แม่ก็ต้องฝืนทำล่ะลูกเอ๊ย ทำไงได้ล่ะ
ยายก็ไม่รู้จะไหวไปอีกนานแค่ไหนนะ ยายเหนื่อยมาก แค่อยากจะระบายและอยากจะให้เป็นอุทาหรณ์สอนใจนะคะ ว่าเราอย่าสักแต่ไข่ อย่าสักแต่ทำลูก ไม่อย่างนั้นแก่ไปจะไม่มีใครดูแล
ยายต้องดูแลพี่ชายที่เป็นอัมพาต แกมีลูก8คน มีเมีย3คน ไม่มีใครดูแลแกเลย
อยู่ๆก็เดินไม่ได้ ไม่มีแรงขยับตัว พาไปหาหมอหมอก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก พี่ชายของยายอยากไปเองด้วยเพราะไม่อยากเป็นภาระยาย
แต่ไปอยู่ได้2วันก็ร้องกลับ เพราะต้องนอนคากองขี้กองเยี่ยว ถ้าไม่จ้างพยาบาลก็คงต้องเสียเงิน ก็เลยเอากลับมาบ้านยายเมื่อคืนค่ะ
พี่ชายของยายแกก็คงจะสมควรแล้วล่ะ อายุ75ปีแล้ว และเคยผ่าตัดหมอนรองกระดูกมาก่อน เมื่อตอนอายุ50กว่าๆ ก็อาการไม่ค่อยดีมาตลอดแต่ยังเดินได้
ก่อนหน้านี้แกไปบวชอยู่ที่นครสวรรค์เพราะว่าแกชอบ แต่บวชบวชสึกๆ ไปเรื่อย ยายเข้าใจนะว่าลูกๆแกไม่มีใครเอาแกก็อาจจะเพราะ ผสมพันธ์แล้วก็จบ ไม่ดูแลลูกให้ลูกอยู่อย่างอบอุ่น มีเมียหลายคน แต่ไม่เคยดูแล
ลูกที่ไหนจะดูเนอะ เมื่อวันก่อนยายโทรหาลูกแกที่รวยที่สุด ไปได้เมียรวยที่ชุมพร เจ้าของบ่อกุ้ง บ้านหลังหลายสิบล้าน แต่พอยายโทรไปบอกว่า พ่อเป็นอัมพาตแล้วนะ
อยากให้จ้างพยาบาลมาดู เท่านี้แหละ สะใภ้ก็บอกว่า ยายตอนแม่หนูป่วยหนูก็เฝ้าไม่ได้ไปไหน ไม่เห็นต้องจ้าง คือยายก็ไม่รู้จะพูดยังไงค่ะ เขาแค่บอกว่าจะตายวันไหนก็บอกแล้วกัน
ยายช็อคมากน้ำตาไหลเลยค่ะ แต่ก็ยังดีนะที่ลูกชายแกอีกคนก็ส่งเงินมาบ้าง แต่คงจะไม่มีใครเอาแกแล้วล่ะ เมียคนสุดท้ายของแก อายุน้อยกว่าแก40ปี
มีลูกสาวด้วยกัน2คน ตอนที่แต่งงานกันใหม่ๆ โอ๊ยยย บอกว่า พี่แจ้ววว หนูจะดูแลพี่น้อยเอง ไม่ต้องเป้นห่วงนะคะ พอตอนนี้เป็นไง ดีใจที่แกไปบวช แต่พอแกสึกคือบอกเลิกเลยค่ะ ตอนนี้ลูกสาวแกกับเมียคนสุดท้ายเรียนพยาบาลจบแล้ว กำลังทำงานคืนทุนที่ศิริราช ยายก็ไม่อยากจะไปรบกวนหลาน เพราะเขาก็ยังเด็กและยังต้องทำงานเพื่ออนาคต
พี่ชายคนนี้ของยายนะ ยายก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะสมัยก่อนเรามีที่หลายร้อยไร่ ไม่ว่าจะนครสวรรค์ หรือชุมพร แต่ก็โดนพี่ชายซึ่งพ่อกับแม่เป็นคนจีน เขารักลูกชายมากมีอะไรก็ขายหมด ที่ทาง สวนเสิน อะไรก็ขายหมด จนไม่เหลือสักที่แล้วตอนนี้
แต่สุดท้ายพ่อแม่ป่วยจนตาย ยายก็ดูแลจนท่านสิ้นใจ แต่พี่ชายยายไม่เคยมาทันดูใจเลย ไม่เคยแม้แต่ส่งเงินมาให้พ่อแม่ ก่อนพ่อแม่ตายยายยังจำได้เลยแกร้องไห้ กับยาย บอกว่าไม่น่ารักลูกลำเอียงเลย
ยายก็บอกว่าไม่เป็นไร แต่ยายก็เสียใจมากที่แม่ยายพูดว่า ให้ออกจากโรงเรียนตอน ป.4 ทั้งๆที่ยายชอบเรียนมาก เพื่อนรุ่นเดียวกับยายตอนนี้เขารับราชการ ปลดเกษียณมีชีวิตที่ดีกันมาก แต่ยายต้องออกมาขายขนมตั้งแต่ป.4
ส่วนพี่ชายยาย เกเร ไม่ชอบการเรียนงานการก็ไม่ทำหนัก อาจจะเพราะเขารักมาก ยายก็ปลงแล้วตอนนี้ ไม่ได้โกรธเกลียดแกแล้ว เพราะสุดท้ายแกก็คือพี่ชายคนเดียวที่เหลืออยู่
ปัญหาที่ยายเครียดสะสมตอนนี้คือ ยายไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผลกรรมมันแสดงตอนนี้จริงๆ ถ้าคุณไม่เคยดูแลลูกๆเลย พอแก่ก็อย่าหวังว่าลูกๆจะดูแลคุณเลยนะ มีลูก8คน เมีย3คน แต่ไม่มีใครเอาแกเลยค่ะ
ยายเครียดมากอยากตัดช่องน้อยแต่พอตัว ยายโทรไปหาลูกหาหลานของยายเอง มีแต่คนบอกให้เอาไปส่งลูกคนใดคนหนึ่งของเขา ถ้าไม่เอาก็ให้ไปกองไว้หน้าบ้าน
แต่ยายทำไม่ได้หรอกค่ะ ลูกสาวอีกคนของยายก็บอกว่า แม่แก่แล้ว พี่ชายแม่ก็ตัวใหญ่มาก แม่จะทำได้ไง ยายก็บอกว่า แม่ก็ต้องฝืนทำล่ะลูกเอ๊ย ทำไงได้ล่ะ
ยายก็ไม่รู้จะไหวไปอีกนานแค่ไหนนะ ยายเหนื่อยมาก แค่อยากจะระบายและอยากจะให้เป็นอุทาหรณ์สอนใจนะคะ ว่าเราอย่าสักแต่ไข่ อย่าสักแต่ทำลูก ไม่อย่างนั้นแก่ไปจะไม่มีใครดูแล