สวัสดีครับ พี่น้องชาวก้นครัวที่รัก

วันนี้ ผมมีผลไม้ชนิดหนึ่งมานำเสนอ ซึ่งจะพูดไปก็คือ ผลไม้ทั่วๆไป ที่สามารถหากินได้ตามท้องตลาด

แต่ความพิเศษของวันนี้ที่นำเสนอคือ ความเป็นอดีตที่มีมนต์เสน่ห์ของการประดิษฐ์ประดอยในการจัดแต่ง

ที่ว่ามาทั้งหมดนี้ก็คือ "มังคุดช่อ"  

ผมไม่แน่ใจนักว่า แถวไหนยังมีการทำช่อมังคุดแบบนี้ขายบ้าง ณ เวลานี้

แต่ที่ชุมพรบ้านผม แทบไม่ได้เห็นมานานแล้ว ถ้าไม่ใช่แม่ค้าชาวสวนแบบบ้านๆจริงๆ

เพราะส่วนมากก็จะมาแบบทำเป็นกองขายยกโล

ภาพแรกที่เห็นช่อมังคุด ทำให้นึกถึง "แก่" แก่ที่ว่านี้ เป็นการใช้เรียก "ทวด" ของผม

ซึ่งในสมัยก่อน แก่ จะเก็บมังคุดมั่ง ลูกสางเกียดมั่ง มามัดช่อ แล้วเอาไปขายที่ตลาด ซึ่งเหตุการณ์ที่ว่านี้มันผ่านมากว่า 30-40 ปีที่แล้ว(น้าสาวเล่ามาอีกที) ปัจจุบัน แก่ ได้จรลีไปมัดช่อมังคุดอยู่บนสวรรค์แล้วเมื่อปี 2539 ขณะอายุ 92 ปี

หลังๆมา หาชมภาพช่อมังคุด แทบไม่เจออีกแล้ว แต่ก็ยังมียายคนนึง ก็คนที่ทำช่อมังคดในภาพนี้แหล่ะครับ ที่ยังคงทำขาย

ยายคนนี้อายุ 85 ปี แล้ว แกเก็บผลไม้มั่ง ผักมั่ง ตามที่มีในสวน หาบกระจาดมาขาย ซึ่งผมว่านอกจากจะต้องอนุรักษ์พวกกระจาดไว้เป็นที่ระลึกแล้ว

เราควรจะช่วยกันทะนุถนอม ให้ยายได้อยู่ขายของบ้านๆไปอีกนานๆ  ถ้าเป็นไปได้

พร่ำมาเสียนาน ผมว่าเราชม ช่อมังคุด ณ ชุมพรกันเลยดีกว่าครับ

...........................................................................