สวัสดีค่ะ วันนี้จขกท จะมาเล่าประสบการณ์ช่วงพักฟื้นนะคะ
ท้าวความจากวันที่ 23 มค. 10.00 คุณหมอมาเยี่ยมและอนุญาตให้กลับบ้านได้
ช่วงเที่ยง ฝ่ายครัวนำมื้อเที่ยงมาเสริฟเป็นข้าวต้มเนื้อปูค่ะ หลังจากที่ช่วงสายๆฝ่ายครัวต่อสายตรงโทรมาสอบถามว่า จะรับอะไรดีคะ มีข้าวต้มกับข้าว หรือข้าวต้มเนื้อปู  เลือกข้าวต้มเนื้อปูไปค่ะ จะทดสอบว่าแพ้หรือคันแผลไหม สรุปว่า ผ่านค่ะ ไม่คันไม่แพ้ แต่แพ้ความหิว 5555
เนื้อปูเน้นๆๆๆ เป็นก้อนๆเล๊ยยยย

ช่วงบ่ายๆเตรียมตัวกลับบ้าน พยาบาลนำยากับใบนัดมาให้ค่ะ หมอนัดดูแผล 25 มค. ช่วงบ่าย
ตอนเย็นกลับมาถึงบ้าน ทานได้อาหารอ่อนๆค่ะ ยังอาบน้ำไม่ได้ ก็เช็ดตัวเอาค่ะ คืนนั้นนอนไม่ค่อยหลับเพราะยังเจ็บแผลอยู่
  
24 มค. ตื่นเช้ามากกกก เพราะนอนไม่หลับ ตื่นมาก็ค่อยๆลากตระกร้าผ้ามาซักเครื่องค่ะ เบาๆ
ทานข้าว ทานขนมที่ญาติเอามาเยี่ยม เวลาประมาณ 9.00กว่าๆ มีสายโทรจาก รพ.ค่ะ
  สวัาดีค่ะ  คุณ ก.......า ที่อยู่ห้อง 335 ไหมคะ พรุ่งนี้มีเจาะเบาหวานนะคะ "อ่าในใบนัดระบุว่าดูแผลอ่ะค่า"
พยาบาล : พอดีคุณหมอจะตรวจน้ำตาลก่อนดูแผลค่ะ เพราะคนไข้มีเบาหวานด้วย พรุ่งนี้งดอาหารงดน้ำติดต่อที่เวชระเบียนนะคะ
"คุณหมออุดรสั่งหรอค้าพี่" พยาบาล : ใช่ค่ะ ตอนนี้คุณหมอขึ้นมาตรวจ
ฮ่าาาาา นึกว่าจะรอดง่ะ ฮรือออ หนูขอโต๊ดดดดนะลุงหมอ หนูแอบกินขนมไปหน่อยเดียวเอง ว่าแต่ หึ้ยยย ทำไมลุงหมอจำได้ว่าหนูมีเบาหวานทั้งๆที่ออกจาก รพ. มาแล้ววว  มีความดีใจมากก ที่หมอดูแลดีมาก  เป็นความใส่ใจของหมอที่มีต่อคนไข้  คือประทับใจมากๆจริงๆค่ะ ทั้งที่เรากลับบ้านมาแล้ว

25มค. งดน้ำงดอาหารไปตรวจ แต่ไม่รู้ว่ามีอะไรผิดพลาดเลยไม่ได้เจาะเลือด เเละตอนพบคุณหมอ แป๊บบนึง ฮ่าาาๆๆๆ เจอหน้าลุงหมอแป๊บเดียว ก็สั่งว่า วันอาทิตย์งดน้ำงดอาหารมาเจาะเลือด เข้าใจไหม หนูก็ยิ้มรับ ค่ะ แล้วก็ขึ้นเตียงให้พี่พยาบาลทำแผล เสร็จก็กลับบ้านได้ค่าา

28 มค. มาเจาะเลือดและหมอเเต่เช้าาา. 9โมงกว่าๆ เจอลุงหมอ ในห้องทำแผล หมอแจ้งว่ามีเบาหวานนิดหน่อย  และมาตรวจแผล ปรากฎว่า แผลผ่าตัดไหมได้ แต่แผลรูๆ ที่ต่อสายเดรนยังไม่แห้งงงง ป๊าดดด หันไปถามลุงหมอทันที "หมอคะ หนูอาบน้ำได้ยัง"    
หมอบอก "ยังอาบไม่ได้นะ เป็นเบาหวาน ถ้าแผลโดนน้ำเดี๋ยวติดเชื้อขึ้นมาเรื่องใหญ่. เลยหันไปมองห้าหมอแบบ จะร้องแล้วอ่ะ หนูอยากอาบน้ำเต็มทน ด้วยความเป็นลุงหมอเงยดุกลับมาว่า. " อย่าทำหน้าแบบนี้นะ ถ้าแผลติดเชื้อมาเรื่องใหญ่"      ฮ่าๆๆๆ ขำอ่ะ อย่าทำแบบนี้นะ  โดนดุอีกแล้วววว ก็หนูอยากอาบแล้วนี่นาาาลุงหมอ  แล้วก็ล้างแผลค่ะ หลังจากนั้นก็นัดไปดูแผลอีกที วันที่ 31 มค.

31 มค. วันนี้มาเจอหมอช่วงบ่ายค่ะ พอพยาบาลเปิดแผลปุ๊บ น้องคะแผลตรงที่ต่อท่อสายยังไม่แห้งนะ เช็ดตัวต่อนะคะถึงกับยิ้มอ่อนค่าาาา คุณหมอมาดูแผลค่ะ บอกว่าวันอาทิตย์ แกะพลาสเตอร์อาบน้ำได้เลย
แผลยังไม่แห้งค่ะ ตอนไปตรวจวันที่ 31 มค.

อาทิตย์ 4กพ. ด้วยความอยากอยากอาบน้ำค่ะ รีบเปิดดูแผลดูเลย ปรากฎว่ายังเยิ้มอยู่เลย เลยยังไม่กล้าอาบ เลยล้างแผล ใช้เบตาดีนแต้มไปอ่ะค่ะ  ปิดพลาสเตอร์กันน้ำ  กว่าตะแห้งก็ วันอาทิตย์อีกสัปดาห์นึงค่ะ ถึงอาบน้ำ สรุปว่า หลังจากผ่า กว่าเราจะได้อาบน้ำร่วม3อาทิตย์เลยนะคะ เช็ดตัวเอา มีโรคประจำตัวแบบนี้อยากเซฟตัวเองให้มากที่สุด


ภาพนี้กลับมาพักฟื้นที่บ้านแล้ว รู้สึกว่าใส่กางเกงแล้วเสียดแผลนะ5555
  อาการตอนนี้ไม่เจ็บแผลแล้วค่ะ แต่จะเสียวหน่วงๆตรงแผลถ้าเกิดยกของหรือนั่งรถกระแทก
เรื่องอาหารการกินคือต้องระวังมากกกกก มากกกก ทานอะไรที่เป็นของมันๆคือท้องเสียทันทีเลยค่ะ สังเกตุสองรอบแล้ว  วันนั้นกินวิปครีม กินไปไม่ถึง20นาทีคือท้องเดินแล้วค่ะ ไวมาก555 และปาท่องโก๋ รุ้สึกได้ว่าพอกินแล้วเหมือนอมน้ำมันนะ กินไม่ถึง10นาที ถ่ายท้องอีก ทีนี้จะทานอะไรต้องระวังค่ะ ไม่ทานมันๆแล้ว เข็ดแล้ว กลัวหาห้องน้ำไม่ทัน55555.  มีท้องอืดบ้างเล็กน้อยค่ะ มีคนทักว่าผอมลงหลายคนเลยค่ะ

  ปล. ตอนนอนที่รพ. คืนแรก ประมานตี1 ด้วยความที่ปวดตรงที่ต่อสายเดรน ก็เลยกดเรียกพยาบาลค่ะ สักพัก พี่ ผู้ช่วยพยาบาลใส่แว่น น่ารักๆ ก็ถามว่าต้องการอะไรคะ เลยบอกว่า ขอยาฉีดหน่อยค่ะ ปวดแผลมากก พี่เขาก็เลยบอกว่า "เพิ่งให้ไปตอน 4ทุ่ม  ถ้าปวดมากคงต้องไปห้องไอซียู " เลยหันหน้าไปหาพี่สาว เราโดนดุหรออ แงๆ ก็หนูปวดสายต่อที่ต่อนิ  พูดกับพี่สาวเบาๆ นอนท่าไหนก็ปวดค่ะ ณ เวลานั้น
ป๊าดดดดด คือกลัวว กลัวแล้ว เลยพยักหน้าไปแบบหงอยๆค่ะ  ก็นอนทนปวดไป พี่แอบดุง่ะ  อย่าดุหนูเลย  55555555  
    มารู้อีกที ตอนพี่พยาบาลอีนคนมาดูน้ำเกลือ อีกวันนึงว่า พี่พยาบาลอธิบายว่า การได้มอร์ฟีนไปในปริมาณเยอะ จะทำให้รู้สึกมึนหัว เบลอๆ จะเดินไม่สะดวกเพราะมึน และจะทำให้ฟื้นตัวช้าาาค่ะ  พี่พยาบาลตัวเล็กๆ น่ารักมากๆ ใจดีสุดๆเลย อ๋อออ ถึงบางอ้อสักที เกือบได้ไปไอซียูแล้วไงล่ะ 555555  ทำใจหายใจคว่ำเล๊ยยย
     และมีรอบเดือนวันที่าอน รพ. วันที่สอง ปกติจะปวดท้องประจำเดือนนะคะ แต่ทำไมรอบนี้ไม่ปวดเลย หรือได้มอร์ฟีนด้วย เลยทำให้ไม่ปวด ใครที่มีความรู้ด้านนี้หรือประสบการณ์ช่วยตอบทีนะคะ ปกติต้องทานยาแก้ปวดประจำเดือนทุกรอบ
  ขอบคุณที่เข้ามารับฟังประสบการณ์จาก จขกท.น้าา หวังว่าที่เราเล่าจะเป็นประสบการณ์แก่ทุกๆท่าน
สภาพร่างกายคนเราแต่ละคนไม่เหมือนกันน้าาา   รักษาสุขภาพกันด้วยนะค้า เดี๋ยวจะลดน้ำหนักอีกรอบแล้วค่ะ อยากออกกำลังกายแล้ว
การไม่มีโรคคือลาภอันประเสริฐ คือเรื่องจริงค่ะ
ขอบคุณลุงหมออีกครั้งค่ะ ที่ใส่ใจคนไข้เป็นอย่างมาก ขอบคุณพี่พยาบาลทุกคนที่ดูแล เช็ดตัวให้ ดูแลหนูทุกๆเรื่อง ขอบคุณมากๆเลย
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ