รีวิว ไปแตะขอบฟ้าที่อิทนนท์ครั้งที่ 11

กระทู้สนทนา
race note inthanon challenge #11

อินทนนท์ เขาที่ใหญ่โตและสูงสุดในเมืองไทย

ที่เป็นสุดยอดปรารถนาของนักปั่นทุกคน

เป็นdestination ที่ครั้งหนึ่งต้องไปพิชิตให้ได้

อาจจะไม่ใช่เส้นที่ยากที่สุดแต่เป็นเส้นที่น่าสัมผัสและมี story มากที่สุดเส้นหนึ่งในเมืองไทย

นี่คือการไต่ครั้งที่ 5 ของผม สามครั้งกับงานประเพณีและอีก 2 ครั้งในการไปไต่เอง

และครั้งล่าสุดคือทำเวลา 3.54 ชั่วโมง คราวนี้ตั้งใจ ขอ 3.30


ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งที่เตรียมตัวดีที่สุด โดยซ้อมดอยมาอย่างหนักมาก

ปีที่ผ่านมาระยะไต่รวมร่วมหมื่นเมตร
และปั่นรวมเกือบ 12,000กิโลเมตร เพื่อวันนี้เลย วันที่จะไม่เอาขาแตะพื้นโลกตั้งแต่จุดปล่อยตัวถึงเส้นชัยให้ได้

และเพื่อความสนุกผมตัดสินใจ challenge ตัวเองด้วยการเใช้เฟืองหน้า 50-34 และหลัง เป็น 11-28 (ซึ่งค้นพบว่าโง่มาก 555 )

ขอแบ่ง อินทนนท์เป็น 4 ช่วงใหญ่ๆ นะครับ
1) กิโลเมตรที่ 1-8 ทางราบก่อนเนินคัดตัว เป็นช่วงที่ยิงได้ยิงหมกได้หมก ไปให้ไวที่สุดโดยใช้แรงน้อยที่สุด ปีที่ผ่านมาผมเริ่มช้าๆและทราบว่าผิดเพราะเราจะไปแออัดตรงเนินคัดตัว ตรงที่ต่อให้เราปั่นแข็งแค่ไหนเราก็จะติดคนหน้าได้ทันทีเพราะแออัดมากๆบางคนปลดเกี้ยรไม่ทัน ครีทติด เราต้องพยายามเลี้ยงตรงนี้ด้วยการ ออกกลุ่มเวฟแรกๆ และ จึงอาศัยดูดขาแรงไปก่อนจนหน้าด่านจ่ายเงิน 1 ค่อยฉีกมาเพื่อหาลู่ทางขึ้นเนินแรก ตรงนี้สายตาต้องไวและคำนวณคันหน้าดีดี พยายามไต่ไปโดยไม่ต้องลงจากรถ และไม่เสียจังหวะซึ่งปีนี้ทำได้ดี ไม่เสียจังหวะมากและได้ควงขาไปจนถึง
2)กิโลเมตรที่9-31 เป็นช่วงที่โรลิ่งยาวๆแค่ขึ้นเยอะกว่า อารมดอยสุเทพจากหน้าสวนสัตว์ไปตีนบันไดนาค ผมค่อยๆเร่งเครื่องตอนขึ้นและปล่อยไหลฟรีขาตอนลงไม่เน้นจี้ใครแต่พยายามคุมหัวใจ zone3 ให้นานที่สุด ก่อนไหลยาวๆมาหน้าที่ทำการ อย่างระมัดระวังที่สุดเพราะคนเริ่มมาออเยอะมากๆๆ
3) กิโลเมตรที่ 32-40 เนินพระธาตในตำนาน เป็นอารมณ์เด็กเข้า รร วันแรก ต้องเจออะไรที่ต่างจากอนุบาลที่ผ่านมา30กว่าโล ด้วยทางชันขึ้นอย่างเดียว ผมเริ่มปลดมาใช้จานเล็กตรงนีและพยายามเลื้อยเป็นงูไต่ขึ้น และทานน้ำทุก10 นาที พยายามคิดถึงเส้นชัยว่ามันสวยงามแค่ไหน
4)กิโลเมตรที่40-46 ปีศาจตัวร้ายมาหาเราหลังกิ่วแม่ปานพร้อมขาที่นวดมาเกือบ 2 ชั่วโมงกว่าๆ ผมตัดสินใจยืนโยกและพบว่าผิดมากกว่าผิดมากๆเพราะตะะคริวมาหลัง จนถึงขาเลย ต้องผ่อนๆและพยายามปั่นด้วยการเหยียดขายาวๆ เพื่อลดการเป็นตะคริวบวกกับทานเจลและน้ำมากๆ ก่อนจะไหลลงยาวๆ และมาเจอบอสตัวสุดท้ายเนินสองร้อยเมตร ก่อนทางเข้าผมตัดสินใจใส่ทุกแรงที่มีสปรินทขึ้นไปก่อนจะลากยาวๆเข้าเส้นไป

คำแรกที่ถึงเส้นชัยคือ ขอบคุณพระเจ้าครับบบบบบ  ด้วยเวลา 3 ชั่วโมง 14 นาที

เป็น NEW PB ของผมจนได้
ขอบคุณพระเจ้าครับสำหรับกำลังทั้งหมดของผม
ขอบคุณพี่ Autsadajt Likhitchewan ร้านซ้งจักรยานที่สนับสนุนผมตลอดครับ
ขอบคุณ เพื่อนๆ กลุ่มเราเต่ารันนิ่งที่ร่วมกันซ้อมและมาด้วยกัน
ขอบคุณ พี่ตี๋ Tee Suwit Lertpalanunt สำหรับล้อครับ
ขอบคุณ ปาล์ม ที่เริ่มต้นด้วยกัน ขอบคุณโปรจ้า โปรเก่ง สำหรับคำแนะนำต่างๆ
ขอบคุณ ตากล้องสายปั่น สำหรับภาพดีดีครับผม Gorgai Foto
ขอบคุณพี่จิ๋วด้วยครับ
ขอบคุณพี่ ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ที่ทักทายกัน และ selfie กับผมนะครับ









แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่