หมายเหตุ : เรื่องราวนี้ไม่ใช่เรื่องของผมครับ แต่เป็นเรื่องที่ผมเอามาตั้งคำถามต่อ เพื่อหาคำตอบที่กระจ่างครับ

ดิฉันชอบมีอารมณ์อยากด่าพระด่าเจ้าด้วยคำหยาบ กล่าวร้ายบ้าง ชอบคิดประทุษร้าย ชอบนึกภาพการทำร้ายท่าน บางทีก็ชอบสาปแช่งต่างๆ นานา โดยเฉพาะพระอริยเจ้า  เหมือนจิตมันควบคุมไม่ได้ จิตมันอยากคิดชั่วตลอดเวลา เวลาจิตที่คิดชั่วออกไป ดิฉันจะคอยห้ามจิตตัวเอง หรือคอยเตือนตัวเองตลอดเวลาว่า  “มันไม่ดีนะ อย่าไปคิดแบบนั้น บาปหนัก” จะคอยเตือนตัวเองตลอด  บางทีก็เจตนาคิดชั่วไปเลย คิดว่ามันจะจบแต่มันไม่จบให้ บางครั้งก็เผลอออกมาทางกายแบบไม่ค่อยรู้ตัว คือแสดงสีหน้า

เหมือนนางร้าย บางทีดูหนังตลกแล้วเผลอพูดคำหยาบออกมาตามหนัง จิตมันนึกถึงพระพุทธเจ้าพอดีเหมือนว่าเราไปด่าทานค่ะ รู้สึกกลัวมาก บางเวลาได้ยินเสียงพระสวดมนต์ จิตมันก็จะหาเรื่องกล่าวร้าย และมีครั้งหนึ่งค่ะเป็นหนักมาก อ่านเรื่องนรกโดยเฉพาะนรกขุมอเวจีและโลกันต์ อ่านเพื่อให้เกิดความกลัว จะได้ไม่ทำบาป อยู่ดีๆ จิตมันก็หาเรื่อง มันอยากแช่งพระอริยเจ้าลงไปในนรกนั้น ดิฉันพยายามห้ามจิตไม่ให้คิด ต่อสู้กับมันเพื่อไม่ให้คิดชั่วๆแบบนั้น แต่มันห้ามไม่ได้ ทรมานมาก กลัวมาก เครียดมาก และก็ไม่แน่ใจว่าที่ชอบคิดแบบนี้มีเจตนาด้วยกี่ครั้ง ดิฉันงงตัวเองมาก รู้สึกกลัวตลอดเวลา จะทำอย่างไรดีคะ กลัวตกนรกสองขุมนี้มาก

เครดิต : http://www.dhammahome.com/webboard/topic24974.html (คำตอบจากที่มานี้ยังไม่กระจ่างพอ)