ลองมาคิดกันเล่นๆ

การท้าสาบานเพื่อยืนยันในความบริสุทธิ์ผุดผ่องของตัวเอง กับคดีที่มีความสำคัญหรือคนสนใจทั้งประเทศ มองเผินๆก็เหมือนเป็นการตัดสินปัญหาด้วยความเชื่อ หรือคิดเอาว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจจะไม่กล้าบากหน้ามาพนมมือแต้ร่วมสาบานด้วย ตอกย้ำว่ามันไม่แน่ กูแน่กว่า

(เพราะคนไทยจำนวนไม่น้อยมีความเชื่อว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ฟ้าดินเทวดานั้นท่านรู้ทุกความเป็นไปในเมืองแมนและสามารถใ้ห้คุณให้โทษอย่างใดก็ได้)

ในกรณีที่กล้ามาสาบานพร้อมหน้ากัน ส่วนใหญ่บทพูดบังคับและมักเป็นที่นิยม ก็ประมาณว่าใครผิดใครก็ให้มีอันเป็นไป(ตายโหงตายห่านตายกระเทียมนั่นเอง) ส่วนใครเป็นฝ่ายถูกต้องก็ขอให้เจริญรุ่งเรืองทำมาหากินคนอื่นตามไม่ทัน อ้นนั้นคงต้องใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ซึ่งน่าจะนาน

เอาเป็นว่า ถึงแม้ผ่านเจ็ดวันยังไม่มีพาดหัวข่าวถึงการตายของทั้งสองฝ่าย ผมว่าก็คงไม่มีใครในประเทศกล้าไปคาดคั้นกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ถึงผลที่ควรจะออกมาต่อหน้าประจักษ์พยานทั่วประเทศ

แต่อย่าลืมว่า ชีวิตมนุษย์ไม่มีคำว่าแน่นอน เกิดประจวบเหมาะ ยังไม่ถึงกำหนดสั่งตายกับเดิมพันท้าชีวิต เกิดมีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดเดินไปเหยียบตะปูเกิดใจเสาะตายขี้นมา หรืออุกาบาตต่างมิติแลนดิ้งใส่กะบาล หรือเหตุอีกเป็นล้านในการคร่าชีวิตคน

ซึ่งอีกฝ่ายคงปรีดา และคงอ้างว่าเป็นเพราะฤทธาของสิ่งสมมุติ แต่อาจจะแสดงความเห็นใจต่อหน้าสื่อไปตามมารยาท (แต่คดีก็ยังต้องว่าไปตามกระบวนการ ซึ่งศาลคงไม่บ้าจี้เอาผลจากคำสาบานมาร่วมเป็นหลักฐานในคำตัดสิน)

แต่อยากถามว่า คนรอบข้างของคนที่ตายจะตอบคำถามอย่างไร จะยอมรับไหมว่าพ่อเอ็งแม่เอ็งตายเพราะถูกฟ้าดินลงโทษหรือตายเพราะผิดคำสาบาน แล้วกองเชียร์จะยอมรับผลของมันได้หรือหากบังเอิญคนตายไม่อยู่ในฝ่ายที่ท่านต้องการ

แล้วสุดท้ายจริงๆถ้าฝ่ายที่ตายเกิดชนะคดีเพราะศาลตัดสิน จะมีใครกล้าคาดคั้นกับสื่งศักดิ์สิทธิ์ไหมว่าสรุปท่านรับมาเท่าไหร่ ?

สวัสดี