ขอชี้แจงกันอีกทีนะครับว่า โดยปรกตินั้นผู้ต้องสงสัย เมื่อศาลตัดสินยังไม่ถึงที่สุด
ก็จะถือว่ายังคงเป็นผู้บริสุทธิ์อยู่จนกว่าจะสามารถหาพยานและหลักฐานมาชี้ชัด
ได้ว่าเป็นผู้กระทำผิดจริงจึงจะเรียกได้ว่าเป็นผู้ต้องหาครับ

การกระทำในกระทู้นี้ก็เช่นกันเมื่อเราไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าใครผิดใครถูกก็ต้อง
ใช้วิธียืนยันความบริสุทธิ์ใจกันก่อน เฉกเช่นการกล่าวคำสาบานตนต่อหน้าศาล

“ฎีกาที่ 824/2492 พยานที่เบิกความโดย ไม่สาบานตนหรือกล่าวคำปฏิญาณ ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (ป.วิ.แพ่ง) มาตรา 112 ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา (ป.วิ.อาญา) มาตรา 15”

    บทบัญญัติการสาบานตนนั้นอยู่ใน ป.วิ. แพ่ง มาตรา 112 ซึ่งบัญญัติไว้ว่า
     “ก่อนเบิกความ พยานทุกคน ต้อง “สาบานตน” ตาม ลัทธิศาสนา หรือ จารีตประเพณีแห่งชาติของตนหรือ “กล่าวคำปฏิญาณ” ว่าจะให้การตามความสัตย์จริงเสียก่อน เว้นแต่
         (1) พระมหากษัตริย์ พระราชินี พระรัชทายาท หรือ ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
         (2) บุคคล ที่มีอายุ ต่ำกว่า สิบห้าปี หรือ บุคคลที่ ศาลเห็นว่า หย่อนความรู้สึก ผิดและชอบ
         (3) พระภิกษุ และ สามเณร ในพุทธศาสนา
         (4) บุคคล ซึ่ง คู่ความทั้งสองฝ่าย ตกลงกันว่า ไม่ต้องให้สาบาน หรือ กล่าวคำปฏิญาณ”

๙ึ่งแม้แต่คนที่จะต้องมาเป็นพยานก็ต้องกล่าวคำสัตย์สาบานปฎญาณตนต่อหน้าศาลด้วยเช่นกันครับ

   โดยมีบัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 15  บัญญัติไว้ว่า
“วิธีพิจารณาข้อใดซึ่งประมวลกฎหมายนี้มิได้บัญญัติไว้โดยเฉพาะ ให้นำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมาย
วิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับเท่าที่พอจะใช้บังคับได้”

นอกจากคำให้การของพยานและล่ามหรือหลักฐานต่างๆ จะไม่สามารถนำมาใช้พิสูจน์ข้อเท็จจริง
โดยชอบด้วยกฎหมายได้แล้ว ตรงกันข้ามอาจจะต้องโทษอาญาฐานไม่กล่าวคำสาบานหรือปฏิญาณ
ตนตามคำสั่งศาลดังบทบัญญัติในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 171 บัญญัติไว้ว่า

“ผู้ใดขัดขืนคำสั่งของศาลให้สาบานตน ปฏิญาณ ให้ถ้อยคำหรือเบิกความ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหกเดือน
หรือปรับไม่เกินหนึ่งพันบาทหรือทั้งจำทั้งปรับ”

นี่คือคำสาบานที่ใช้กล่าวก่อนขึ้นให้การในชั้นศาลครับ

ข้าพเจ้าขอสาบานต่อพระแก้วมรกต เจ้าพ่อหลักเมือง พระสยามเทวาธิราช และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายว่า
ข้าพเจ้าจะเบิกความต่อศาลด้วยความสัตย์จริงทั้งสิ้น หากข้าพเจ้าเอาความเท็จมากล่าวแม้แต่น้อย ขอภยันตราย
และความวิบัติทั้งปวงจงบังเกิดแก่ข้าพเจ้าและครอบครัวโดยพลัน หากข้าพเจ้า กล่าวความจริงต่อศาล
ขอให้ข้าพเจ้า มีแต่ความสุขความเจริญ

ดังนี้ จึงเฉกเช่นเดียวกันกับการกระทำในวันนี้จะถือว่าทุกคนยังเป็นผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะถึงที่สุดของการตัดสิน
การกล่าวคำสาบานในวันนี้ก็เป็นเสมือนขั้นตอนหนึ่งในการกล่าวก่อนการขึ้นให้การในศาลว่าสิ่งที่พูดต่อไปนี้
ทุกอย่างจะล้วนเป็นความจริง แต่การพิจารณาตัดสินและไต่สวนนั้นก็ยังคงดำเนินต่อไปครับ

ขอให้เข้าใจตามนี้กันด้วยนะครับ