จขกท.. เพิ่งทะเลาะกับสามีเมื่อวานนี้ค่ะ ต้นเรื่องเริ่มจากการทีเราไม่ได้เตรียมกับข้าวให้เค้าเเพราะเมื่อวานกลับดึกด้วยยกันทั้งคู่เลยค่ะเรากลับมมาก่อนเค้าไม่นาาน เข้าอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า กำลังจะออกไปซื้อข้าวให้เค้า แต่ไม่ทันเค้ากลับมาก่อนแล้วก็องค์ลงเเลยค่ะ ทำไมไม่ทำกับข้าวไม่ทำงานบ้านโวยวายๆๆจนดังลั่นงอนเราไปอีก  ไอ้เราจากที่ตั้งใจจะไปซื้อให้ตอนแรกกุเปลี่ยนใจละ คืนนี้ไดเอทก็ได้ เค้าก็โวยยวายต่อค่ะแต่เหมือนจะเห็นท่าทีเราเลยคว้ากุญแจรถไปเองเลยค่ะ แต่นางยังดีนะคะทะเลาะกัน งอนกัน ยังซื้อมาเผื่อเราด้วยแต่ฟอร์มเยอะไง ซื้อมาละวางแหมะ ไม่พูดไม่อะไรสักคำ ไอ้ตรูหิวเลยแกะกินก่อน เหลือบมองนางนั่งจิบเบียร์เลยคาดว่านางคงยังไม่กิน (ปกติกินเบียร์หมดขวดเป็นชั่วโมงกว่าจะกินข้าว) เลยหวังดีค่ะไม่เทให้กลัวเส้นจะอืด ก็กินไปคนเดียวแล้วกวาดบ้านถูบ้านทำไรไปเรื่อย ปรากฏว่าวันนี้นางกินเร็วค่ะนั่งกินไปตาเหลือบมองบ่อยมากกก จากปกติชิมไปบ่นไป วันนี้กลายเป็นกินไปด่าไปแทน555 เราก็ไม่ว่าไม่พูดอะไรดูอยู่เงียบๆเฉยๆ ผ่านมาสักพักใหญ่ๆ เค้าก็เข้ามากอด มาหอมเราค่ะขอโทษที่โวยวายใส่ เราเองถึงจะอธิบายเหตุผลส่วนตัวไปว่าสาเหตุที่ไม่ได้ทำเพราะตรูเพิ่งงกลับก่อนเมิงได้ไม่นาน ก่อนที่เมิงจะโวยวายอะไรได้ถามกันบ้างไหม ว่าเพราะอะไร เค้าฟังแล้วก็ไม่รู้นึกยังไงค่ะ เราก็งง ร้องไห้เฉยเลยค่ะ(ตรูเลยงงสิคะ พูดแค่นี้ร้องไห้ บ้าไปแล้ว) เลยได้โอกาสสอนสะเลย" เห็นไหม นี่คือผลของการที่ไม่รับฟังเหตุและผล ไม่รู้จักปล่อยวางความโกรธ เป็นไง แทนที่จะได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข แต่กลับเสียเวลาที่มีค่านี้ไปด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง คนเราถ้าอยากจะจับมือกันต้องรู้จักปล่อยวาง รู้จักทำความเข้าใจอีกฝ่ายนึง ถ้าทำได้ เราทั้งสองคนจะอยู่ด้วยกันได้ยืนยาว" เค้าได้ฟังก็คงจะเเข้าใจตาม สัญญากับเราว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วเค้าอยากจะจับมือเดินไปกับเรานานที่สุดเท่าที่จะทำได้ อะไรที่บั่นทอนจิตใจกันก็จะไม่ทำ (น่ารักไหมล่ะสามีฉัน)

จบปิ๊งที่บนเตียงค่ะ( ไม่ต้องถามต่อนะว่ายังไง 555  )
"นิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว" ภาษิตนี้ใช้ได้ตลอดจริงๆ