สวัสดีครับ ชาวพันทิป ทุกท่าน ผมมีเรื่องมาเล่าสู่ฟังครับ
ย้อนกลับไป สัก 10-11 ปีครับ ตอนนั่นผมอายุ 13 ปี
ปัจจุบันผมอายุ 23 ปี
ย้ำก่อนเข้าเรื่องนะครับ ... นี่คือเรื่องจริง !!! ที่เกิดขึ้นกับตัวผม
ก็ให้ พินิจ พิจารณา เอานะครับ
ซึ่งแต่ก่อนผม ไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้เลย จนมาเจอเหตุการณ์นี้  ทำให้ความคิดผมเปลี่ยนไป !!!
เรื่องเกิดขึ้น ตอนเย็น หลังเลิกเรียนครับ ผมกลับไปถึงบ้าน แล้วทำงานบ้านปกติ ล้างจาน ถูบ้าน กวาดบ้าน
ตามประสาเด็กบ้านนอก ***บ้านผมอยู่ จ.บุรีรัมย์ สมัย 10 ปีที่แล้ว โคตรบ้านนอกเลยล่ะครับ
หลังทำงานบ้านเสร็จ ผมก็จะไปนอนเล่นใต้ถุนบ้าน ที่มีเปลอยู่
โดยมีน้องชายผม มานั่งเล่น ด้วย สักพักน้องผมกับผมดันทะเลาะ กันโดยเรื่องของเด็กๆ
พ่อมาเห็น เลยเอาไม้เรียวมาตีผมครับ
ด้วยความโกรธที่โดนพ่อตี ผมวิ่งออกจากบ้าน ครับ
วิ่งหนีออกไปเลย ประมาณสัก เกือบ1ทุ่ม
วิ่งไปทาง อีกหมู่บ้าน ซึ่งถนนเป็น ถนนดิน ธรรมดา
ไว้สำหรับ เดินทางไปทำไร่ทำนา ของชาวบ้าน
ซึ่งเป็น ถนนลัดเข้าอีกหมู่บ้าน ระหว่างทาง จะมีศาลเพียงตา ประจำหมู่บ้าน ผมก็รุ้ดีว่า ศาลนี้มีประวัติ
แต่ในช่วงเวลานั่น ผมโกรธจนลืมเรื่องแบบนี้ จึงเดินๆไป
***ระยะทางจากบ้านผม ไปอีกหมู่บ้าน สัก 6-7 กิโลเมตร โดย ศาลเพียงตา อยู่ห่างจาก หมู่บ้าน 1 กิโลเมตร
ผมเดินไปได้สัก 3 กิโลเมตร เห็นแสงไฟรถ วิ่งตามข้างหลัง ผมกลัวจะเป็น พ่อ เลยเดินหลบลงถนนไปเดินตามทุ่งนา ด้วยความมืดที่ ปกคลุมเรื่อยๆ ผมเลยลดความเร็วในการเดินลง  ก็เดินไปสักพัก มองเห็น ไฟของอีกหมู่บ้านครับ  ผมเลยนั่งพัก เพราะคิดว่าใกล้ถึงล่ะ
ระหว่างนั่ง ได้ยินเสียงแววๆ เป็นเสียงคนแก่คุยกันครับ
แต่พูดคุย เป็นภาษาส่วย  ผมฟังออก แต่ด้วยเสียงแค่แววๆ เลยจับใจความไม่ได้ สายตาก็มองหา ที่มาของเสียง
เห็นเป็น กองไฟ ซึ่งอยู่ไม่ไกล มีคนอยู่ 4-5 คน
ผมเลยตัดสินใจ เดินเข้าไปหา ยิ่งเข้าไปไกล้ เสียงคุยก็ยิ่งดัง ผมก็รุ้สึกดีครับ เพราะตอนนั่น เริ่มกลัวๆ แต่พอเห็นคน ก็เลยรุ้สึกหายกลัว แล้วคิดว่าเป็นชาวบ้านมาทำไร่ทำนา  จึงเข้าไปหา แต่พอใกล้ถึง ห่างแค่สัก 7-8 เมตร ก็ได้ยินเป็นภาษาส่วยว่า ... เอ่อไอ้เด็กนี้ล่ะ กูจะเอาไปเอง!!! เป็นเสียงผุ้หญิงแก่ๆ ผมก็หยุด ซะงัก
ไม่ทันไร ไฟที่ผมเห็นเป็นกองไฟ  วิ่งขึ้นต้นไม้ครับ
ต้นไม้ที่ไฟวิ่งขึ้น เรืองแสงสีส้ม ทั้งต้น ผมนี่ช๊อค
ยายแก่ๆ ตาแก่ๆ 3-4 คนที่ผมเห็น ก็มีไฟสีส้มๆเหลืองๆ
แตกออกจากตัว ยังไม่พอ ตา ยาย ที่เห็นก็กลายเป็น "เปรต" ครับ ผมก็วิ่งสิครับ "เปรต" เดินตามผมมาครับ
พร้อมเสียงกรีดร้อง ผมวิ่งสุดชีวิต จนถึงบ้าน โดยไม่เหนื่อยเลย 555 แต่จะช๊อค ตาย อ่ะครับ พ่อแม่เห็นผมวิ่งหน้าตั้งมา ก็ถามว่า เป็นไร ไปไหนมา ผมบอกอย่าพึ่งถาม เปรตตามมาครับ พ่อแม่เลยล๊อคบ้าน แล้ว หาพระมาคล้อง คอให้ เหมือนท่านรุ้ยุแล้ว แล้ว แม่เดินมาบอกให้ไปนอน กับแม่ ผมทั้งร้องไห้ ทั้งหายใจ ไม่ทัน
แม่ก็ปลอบ ทั้งคืน
.
.
.
พอตกเช้ามา  เล่าให้ พ่อ-แม่ ฟัง เรื่องที่ไปเจอมา
พ่อก็บอกว่า คนสมัยก่อน เวลาตาย จะเอาศพไปเผาที่ทุ่งนา แล้วทุ่งนาที่ผมไปเจอ เป็นที่ๆ เขาเผาศพ
นี้ล่ะครับ... เรื่องที่ไปเจอมา
ขอบคุน ที่อ่านจนจบนะครับ
สวัสดีครับ ^^