เรื่องนี้ก็เกิดขึ้นกับผมนานแล้วหล่ะแค่อยากมาเล่าสู่กันฟัง สำหรับเด็กใหม่ที่พึ่งจะเข้าทำงานแล้วเจอรุ่นพี่นิสัยแย่ๆ แต่ผมก็จะมาว่าเข้าข้างตัวเองไปสะหมดหร่อก เพราะสมัยนั้นผมเป็น้ด็กอายุ18-19บอกเลยว่าไม่ค่อยวิ่งชนงานเท่าไหร่ตามผสา ทำแค่ของตัวที่ได้รับมอบหมาย ทำเสร็จก็พัก อาจจะทำให้ใครในที่ทำงานหลายคนไม่พอใจ แต่ก็เทียบไม่ได้กับนิสัยรุ่นพี่ที่ผมเจอมา คือมันมีอยู่ว่าตอนผมเข้าเป็นเด็กใหม่เจาก็สอนแค่คร่าวๆว่าตรงงี้ทำงี้นะ แต่งานหนะมันมีรายละเอียดลงไปอีกที่ต้องอาศัยการจดจำ ในส่วนนั้นถ้าเราอยากเป็นเร็วเราต้องถาม และผมก็ถามคือเข้าใจอยู่ว่าถามบ่อยก็จะรำคาญใช่ป่ะ แต่นี้เล่นไม่ตอบ ให้ดูเอาเองแล้วไม่อธิบายเราจะรู้เรื่องไหม แล้วคราวนี้ไม่สอนเราไม่พอยังไปฟ้องหัวหน้าอีก หัวหน้าก็เรียกไปคุย ว่าทำไมเราเป็นงานช้าจังจะอยู่ไหวไหม ไม่ไหวก็บอกนะ เออคือแบบว่าได้ยินแล้วจุกมากกับด้วยความที่ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ คือแบบว่ากว่าจะได้เข้างานกว่าจะเรียกตัว หมดค่าสมัคร ค่าเดินทาง ค่าหอ ค่าอยู่ ค่ากิน ไปไม่รู้เท่าไหร่ ผมก็ตอบไปดื้อๆเลยว่า"ก็ไม่มีใครสอนผม"ระหว่างเด็กเก่ากับเด็กใหม่หัวหน้าเขาจะเชื่อใคร) จากนั้นก็เทศผมยาวเลยครับ ด้วยความที่ลงทุนมาเยอะแล้วต้องจำใจตอบไปเลยว่า หัวหน้าครับผมขอโอกาสแก้ตัว หัวหน้าเขาก็ให้ แล้วก็จำใจอยู่ต่อไป แต่พอทำไปได้ซักพักเหมือนบุญพาวาสนาส่งหรือเป็นเวรกรรมไม่รู้ มันมีแผนกหนึ่งที่ต้องทำคนเดียว รับผิดชอบงานคนเดียว แผนกที่ใครหลายๆคนมองว่าเป็นงานที่หนัก เขากำลังจะลาออก ผมก็ไปขอหัวหน้าเสียบทันที พอผมไปเทรนคือรุ่นพี่คนนี้ดีมากต่างกันราวกับฟ้าเหว คือแกชี้แจงทุกอย่างเตรียมกระทั่งสมุดเก่าให้ผมจด ก่อนแกจะออกแกก็เทรนงานผมแผรกนั่นจนชำนาญอธิบายรายละเอียดทุกอย่าง และงานที่ทำมันรับผิดชอบเยอะก็จริงเหนื่อยกว่าก็จริง แต่สิ่งที่ผมได้มันคุ้มค่ากว่า เหมือนผมทำงานบริษัทแล้วได้เป็นนายตัวเอง ไม่มีหัวหน้าคอยมาคุม อย่างมากก็ถามแค่วันนี้มีไรผิดปกติไหม และไม่มีเพื่อนคอยมาแทงเวลาที่ผมเหนื่อยแล้วยากพักผมรู้สึกโอเคมากกับตำแหน่งที่ได้ เล่นเช่นเคยงานแผนกด้านในที่ทำกันหลายๆคนก็ได้ยินข่าวเด็กใหม่โดนแทงอย่างสม่ำเสมอแบบไม่ขาดสาย