สถานการณ์​หนังสือ​ นิตยสาร​และหนัง​สือพิมพ์​ที่ทยอย​ล้มหายตายจาก​ เพราะการเปลี่ยน​แปลงของเทคโนโล​ยี​ โดยเฉพาะ​สื่อโซเชียลมีเดีย​ มือถือ​และอินเตอร์​เน็ต​มี่เข้ามามีบทบาท​แทนกระดาษ​

สำหรับผม​  ผมไม่ห่วงพวกธุรกิจ​หนังสือ​ นิตยสาร​และหนัง​สือพิมพ์​ว่าจะอยู่รอดหรือไม่​ แต่ที่ผมเป็นห่วงคือพวกนักอ่านและนักเขียน​ ถ้าตลาดหนังสือตาย​ แรงงานและอาชีพนักเขียนก็จะตายตามไปด้วย​ หรืออยู่ได้ก็แค่พอเลี้ยงชีพ​ เพราะใจรัก​ ไม่ก้าวหน้า​ ถ้าไม่เก่งจริง​ และคนที่อยากเป็นนักเขียน​ รักงานเขียนก็คงไม่กล้าเขามาในวงการเขียน​ เพราะเลี้ยงชีพลำบาก​ ดังนั้นงานเขียนที่มีคุณภาพ​และนักเขียนอาชีพก็จะทยอยหายไป​ ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่ผมวิเคราะห์​ อาจไม่จริงก็ได้เพราะผมหันหลังให้วงการนี้นานแล้ว

แต่ตอนนี้ว่างๆ​ ผมจะเขียนงานประกวด​ แต่สำรวจ​แล้ว​ งานประกวดงานเขียนใหญ่ๆที่เอกชนและภาครัฐสนับสนุน​ก็หายไปด้วย​ ก็เลยรู้สึกเป็นห่วง​ เพราะในความเห็นผมถ้าตลาดหนังสือกำลังจะตาย​ การประกวดงานเขียน​ และการอบรมการเขียน​ ควรจะมีมากขึ้นเพื่อชดเชย​ไม่เช่นนั้น​กระแสการอ่านการเขียนตายตาม

ผมเห็นว่ารัฐควรเข้ามาส่งเสริมการประกวดและอบรม​เรื่องการเขียนการอ่านให้มากขึ้นแทนเอกชน​ ควรเป็นนโยบาย​ระดับชาติ​และระดับจังหวัด​ เพื่อผลิตนักเขียนระดับประเทศและระดับจังหวัดขึ้นมา ไม่งั้นถัดจาก​หนังสือตายก็คงเป็นการอ่านการเขียนที่จะตายตาม