ความสุดโต่ง 2 ส่วน มากเกินไป น้อยเกินไป

ความจริงแล้ว เรามีความเห็นผิดอยู่แล้ว
คือ ถ้าเราอ่านเข้าใจทางสายกลาง เราก็จะพยายาม ไม่ให้ตรึงไป ไม่ให้หย่อนไป
จริงๆมันไม่ใช่หนทางคือ ทำอย่างนั้นอย่างนี้


แท้ที่จริงคือ รู้จัก ทั้งส่วนส่วนนี้ต่างหาก
ว่าเป็นอย่างไร
คือ หลงต้องบังคับดู หลงหย่อนเพลินไป  ( เราไม่มีทางรู้ได้ว่าบังคับ   เราไม่มีทางรู้ได้หย่อนเพลินไป  จนรู้สึก รู้จัก  มีสติรู้ )
แต่มีสติ รู้นั้นเอง ( โดยรู้จักทั้งสองส่วนนี้  เราจึงรู้เป็นอย่างไร )

จึงเป็น รู้จัก แล้วจะเข้าวิถีทางสายกลาง
ตามธรรมดา ตามธรรมชาติ

คือ การเรียนรู้