มีใครเคยต้องต่อสู้กับโรคซึมเศร้าตัวคนเดียวไหมคะ?
ไม่มีใครให้ปรึกษา
ไม่มีใครเข้าใจ....
ทุกวันนี้บอกตามตรงว่าอยาก"ตาย"ค่ะ
มันดูสิ้นคิด แต่เราเหนื่อย เราไม่ไหวจริงๆ
แต่เราตายไม่ได้ เพราะไม่อยากให้"แม่"เสียใจ...
เรารู้ดีว่าการตายไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุด
เรารู้ดี แต่เราห้ามความคิดที่อยากตายนี้ไม่ได้
เคยไหมกับการนอนจมกองน้ำตาทุกคืนก่อนนอน
เคยไหมกับการเห็นภาพหรือนึกถึงสิ่งที่ทำให้
ทุกข์ตลอดเวลา
เคยไหมกับการกลายเป็นตัวตลก ให้คนอื่นหัวเราะสนุกปาก
เคยไหมกับการที่บอกคนที่คุณไว้ใจว่าฉันเป็นโรคซึมเศร้า แต่กลับถูกตอกกลับมาว่า "ไร้สาระ คิดมากไปเอง"
มันเหนื่อยจริงนะ ทรมานด้วย เราอยากให้คนที่ไม่เป็นโรคนี้เข้าใจจริงๆ มันไม่ใช่แค่ลองทำใจให้มีความสุข ลองมองโลกในแง่บวกแล้วหาย มันยากจริงๆ ต่อหน้าคนอื่นเราต้องยิ้มมีความสุข แต่สุดท้ายก็กลับมานอนร้องไห้ทุกคืนไป
ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้หรอก อยากหาย... สงสารแม่ ถ้าเราตายแม่คงเสียใจมาก แต่เราไม่รู้ว่าต้องหาทางออกยังไงจริง...
เคยต้องต่อสู้กับโรคซึมเศร้าตัวคนเดียวไหมคะ?
แล้วพวกคุณเอาชนะมันได้ยังไง?
เคยต้องต่อสู้กับโรคซึมเศร้าตัวคนเดียวไหมคะ?
ไม่มีใครให้ปรึกษา
ไม่มีใครเข้าใจ....
ทุกวันนี้บอกตามตรงว่าอยาก"ตาย"ค่ะ
มันดูสิ้นคิด แต่เราเหนื่อย เราไม่ไหวจริงๆ
แต่เราตายไม่ได้ เพราะไม่อยากให้"แม่"เสียใจ...
เรารู้ดีว่าการตายไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุด
เรารู้ดี แต่เราห้ามความคิดที่อยากตายนี้ไม่ได้
เคยไหมกับการนอนจมกองน้ำตาทุกคืนก่อนนอน
เคยไหมกับการเห็นภาพหรือนึกถึงสิ่งที่ทำให้
เคยไหมกับการกลายเป็นตัวตลก ให้คนอื่นหัวเราะสนุกปาก
เคยไหมกับการที่บอกคนที่คุณไว้ใจว่าฉันเป็นโรคซึมเศร้า แต่กลับถูกตอกกลับมาว่า "ไร้สาระ คิดมากไปเอง"
มันเหนื่อยจริงนะ ทรมานด้วย เราอยากให้คนที่ไม่เป็นโรคนี้เข้าใจจริงๆ มันไม่ใช่แค่ลองทำใจให้มีความสุข ลองมองโลกในแง่บวกแล้วหาย มันยากจริงๆ ต่อหน้าคนอื่นเราต้องยิ้มมีความสุข แต่สุดท้ายก็กลับมานอนร้องไห้ทุกคืนไป
เคยต้องต่อสู้กับโรคซึมเศร้าตัวคนเดียวไหมคะ?
แล้วพวกคุณเอาชนะมันได้ยังไง?