เริ่มแรกเลยเราเป็นคนที่คิดมากแบบคิดมากเกินไป ถ้ามีเรื่องที่กังวล กลัว สับสน จะไม่สามารถหยุดคิดเรื่องเดิมๆได้ ง่ายๆคือถ้าเรื่องนั้นยังไม่ถูกแก้หรือคลายปมเราจะไม่สามารถหยุดคิดได้เลย ความคิดจากเรื่องเล็กมันจะตีซ้ำๆซากๆจนปวดหัวหนัก มึนวิงเวียน กระสับกระส่าย หายใจไม่สะดวก หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะจนยืนนิ่งๆไม่ได้เพราะตัวจะสั่นมากจนผิดสังเกตและจะอ้วกค่ะ แต่อาการที่เป็นนั้นตอนที่หายแล้วจะรู้สึกได้เลยว่าเมื่อกี้มันไม่ใช่ตัวของตัวเองเลย รู้สึกจังหวะนั้นมันไม่ใช่ความรู้สึกเราเหมือนเป็นเราอีกคนนึงมาสิง อันนี้คืออาการตอนที่เราเจอเรื่องพวกปกติทั่วไป แรกๆก็ไม่คิดอะไรมากคิดว่าน่าจะกลัว สับสนจัดเลยหลุดๆเองงี้
แต่ล่าสุดนั้นเราเจอเรื่องที่หนัก หนักมากๆเป็นเหตุการณ์นึงที่จะไม่มีวันลืมจนถึงวันตาย ตามที่เราบอกไว้เราจะไม่สามารถหยุดคิดได้จนกว่าเรื่องนี้มันจะคลายปม แต่ไม่ใช่สำหรับเรื่องนี้เพราะเรื่องนี้มันไม่สามารถคลายปมได้มันจะอยู่ตลอดไป ระหว่างนี้เราต้องต่อสู้กับอีกคนนึงเพราะเรายินดีที่จะให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นถึงแม้มันจะเจ็บมากๆๆ แต่เราอีกคนมันไม่ใช่ อีกคนเขาไม่ยอมรับกับเหตุการณ์นี้แบบเด็ดขาด มีอคติอย่างรุนแรงและเศร้าโศกอย่างหนัก ซึมตลอดเวลา ช่วงนี้เราจะดูเพี้ยนจากเดิมไปมากเพราะเราคุมอีกคนไม่อยู่ ตอนที่เรายังคุมได้เราก็จะทำตัวปกติยิ้มแย้มและยินดีที่กับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็คือทำตัวปกติทุกอย่างอะไม่ได้ทำตัวผิดปกติอะไร แต่ก็มีบ่อยครั้งมากๆที่อีกคนมาคุม ทำให้ตัวเรานั้นทำตัวก้าวร้าว ทำหน้าบูดตลอดเวลา ไม่อยากแตะต้องร่างกาย และพูดประชดประชันถี่ๆแบบหนักๆ แล้วคนที่โดนกระทำเขาคงไม่ไหวจะรับพฤติกรรมเราแล้ว แรกๆแกก็รับไหวแหละแต่เราขึ้นๆลงๆบ่อยมากๆก็ไม่แปลกหรอกที่แกเริ่มจะเหนื่อยกับเรา(แกเป็นคนที่เราสนิทที่สุดในชีวิต แกเป็นคนเดียวที่ฮิลเราได้นี้คือหนึ่งในสาเหตที่เราเสียใจมากขนาดนี้) และแน่นอนเราก็ไม่ไหวกับตัวเราเองแล้วเหมือนกัน พอรู้มั้ยว่าเราเป็นอะไรกันแน่ เป็นโรค 2 บุคลิก โรคซึมเศร้าหรือเราแค่คิดมากไปเอง ถ้าเรารู้ว่าเราป่วยเราจะได้รีบเข้ารับการรักษาให้ถูกต้อง และขอบคุณที่อ่านจบนะคะ ความรู้สึกเหมือนได้ระบายกับคุณเลย ขอบคุณค่ะ❤️
[code][/code]
ช่วยเราด้วยนะคะ เราสงสัยว่าตัวเองเป็นโรคสองบุคลิกหรือโรคซึมเศร้าหรือไม่ได้เป็นอะไรแค่คิดมากไปเองกันแน่ ปัญหาชีวิตจริงๆ
แต่ล่าสุดนั้นเราเจอเรื่องที่หนัก หนักมากๆเป็นเหตุการณ์นึงที่จะไม่มีวันลืมจนถึงวันตาย ตามที่เราบอกไว้เราจะไม่สามารถหยุดคิดได้จนกว่าเรื่องนี้มันจะคลายปม แต่ไม่ใช่สำหรับเรื่องนี้เพราะเรื่องนี้มันไม่สามารถคลายปมได้มันจะอยู่ตลอดไป ระหว่างนี้เราต้องต่อสู้กับอีกคนนึงเพราะเรายินดีที่จะให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นถึงแม้มันจะเจ็บมากๆๆ แต่เราอีกคนมันไม่ใช่ อีกคนเขาไม่ยอมรับกับเหตุการณ์นี้แบบเด็ดขาด มีอคติอย่างรุนแรงและเศร้าโศกอย่างหนัก ซึมตลอดเวลา ช่วงนี้เราจะดูเพี้ยนจากเดิมไปมากเพราะเราคุมอีกคนไม่อยู่ ตอนที่เรายังคุมได้เราก็จะทำตัวปกติยิ้มแย้มและยินดีที่กับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็คือทำตัวปกติทุกอย่างอะไม่ได้ทำตัวผิดปกติอะไร แต่ก็มีบ่อยครั้งมากๆที่อีกคนมาคุม ทำให้ตัวเรานั้นทำตัวก้าวร้าว ทำหน้าบูดตลอดเวลา ไม่อยากแตะต้องร่างกาย และพูดประชดประชันถี่ๆแบบหนักๆ แล้วคนที่โดนกระทำเขาคงไม่ไหวจะรับพฤติกรรมเราแล้ว แรกๆแกก็รับไหวแหละแต่เราขึ้นๆลงๆบ่อยมากๆก็ไม่แปลกหรอกที่แกเริ่มจะเหนื่อยกับเรา(แกเป็นคนที่เราสนิทที่สุดในชีวิต แกเป็นคนเดียวที่ฮิลเราได้นี้คือหนึ่งในสาเหตที่เราเสียใจมากขนาดนี้) และแน่นอนเราก็ไม่ไหวกับตัวเราเองแล้วเหมือนกัน พอรู้มั้ยว่าเราเป็นอะไรกันแน่ เป็นโรค 2 บุคลิก โรคซึมเศร้าหรือเราแค่คิดมากไปเอง ถ้าเรารู้ว่าเราป่วยเราจะได้รีบเข้ารับการรักษาให้ถูกต้อง และขอบคุณที่อ่านจบนะคะ ความรู้สึกเหมือนได้ระบายกับคุณเลย ขอบคุณค่ะ❤️
[code][/code]