เรารู้สึกว่าเราควรหยุดมันได้แล้ว เราชอบอาจารย์คนนึงมา 3 ปีแล้ว แต่ก็นั่นเเหละ แค่แอบชอบเค้าอยู่ข้างเดียว เค้าก็รู้ว่าเราชอบ เรารู้สึกว่ามันนานเกินที่เราจะรู้สึกแบบนี้ต่อไป เราควรตัดใจได้แล้ว แต่ทำไมมันถึงทำไม่ได้ซักที ?

เราชอบอาจารย์คนนึงมา 3 ปีแล้ว ตั้งแต่ ม 1 จนตอนนี้เราขึ้นมา 4 แล้ว
จุดเริ่มต้นคือ ม 1. เราเจอเค้าครั้งแรกเราก็หวั่นไหว จนเราชอบเค้ามาได้ซักพัก ได้ข่าวว่าเค้ากำลังจะแต่งงาน ตอนนั้นก็ทรุดเลยแหละ เสียใจมากกก แต่ก็ผ่านมันมาได้
จากนั้น ม 2 เปิดเทอมวันเเรกเลย อยู่ๆเพื่อนก็มาบอกว่า อาจารย์ท้อง แต่แรกก็ไม่เชื่อ แต่สุดท้ายเค้าท้องจริงๆ 😭
แล้วพอเทอม 2 อาจารย์ก็ลาคลอด เราห่างกันไปประมาณครึ่งปี จนอาจารย์กลับมาตอน เราขึ้น ม 3
เจอกันตอนนั้นก็เฮิทเลยเเหละ มันไม่เหมือนเดิมแล้ว จากที่เคยเจอแล้วเขิน เจอแล้วดีใจ มันไม่ใช่แล้ว ภาพในหัวมีแต่คำว่า เค้ามีครอบครัวแล้ว 😭 ม 1 ถึง ม 3 เราไม่เคยคุยกันเลย นอกจากเรื่องเป็นการเป็นงานแล้วเราก็ไม่เคยคุยกันเลย เราเหมือนคนที่ไม่รู้จักกัน แต่ก็รู้จักกัน เค้ารู้ว่าเราชอบ
จนตอนนี้เราอยู่ ม 4 เราได้เรียนกับเค้า ตอนแรกก็ไม่อะไรนะ จากนั้นเราก็เหมือนสนิทกันมากกว่าเดิม เค้ามักส่งงานมาให้เราตลอด แล้วให้เราส่งให้เพื่อน เรากับเค้าสนิทกัน ถ้าเทียบกันเพิ่อนคนอื่น แต่ไม่ได้สนิทกันในเชิงมีอะไรก็คุยกัน เราเว้นระหว่างมากพอสมควร แต่ก็ใกล้กันมากขึ้นถ้าเทียบกับแต่ก่อน เค้ามักใช้เราซื้อข้าวให้ตอนเที่ยง เรารู้สึกดีมากเลยเค้าทักมาให้ซื้ิอของให้ เรารู้สึกเป็นแบบนี้มันก็ดี แต่บางทีจนลืมคิดว่าเค้ามีครอบครัวเเล้ว เค้ารู้ว่าเรารู้สึกยังไง เวลาที่เราเสียใจหรืออารมณ์ไม่มีในคาบเค้า เค้าจะมองเราบ่อยๆ นี่เราก็รู้สึกได้ จนวันนึงเค้าพอลูกมา รร โคดเสียใจเลย แต่ก็ยังดีที่ไม่พามาสอนห้องเราด้วย

เราคิดว่าเราเป็นแบบนี้ก็ดี แต่เค้ารู้สึกยังไงเราก็รู้ว่าเค้าไม่ได้รู้สึกอะไร แต่จะมีซักนิดมั้ย ที่เค้าจะรู้สึกดีในสิ่งที่เราทำให้ แต่ก็คงไม่ เพราะเค้ามีครอบครัวแล้ว

ไม่ว่าจะยังไงพยายามยังไง สุดท้ายเราก็แพ้ ตัดใจยังไงก็แพ้
เค้าทำดีด้วยนิดหน่อยก็แพ้แล้ว ต้องทำยังไง ?

ปล. ญญ