ชอบและรู้สึกอยากแบ่งปันค่ะ


หนังสือชีวิต
～～～
ช่องว่างที่ใกล้ที่สุดระหว่างมนุษย์ด้วยกันเรียกว่า “อ้อมกอด”
ช่องว่างที่ไกลที่สุดระหว่างมนุษย์ด้วยกันเรียกว่า “การรอคอย”
ช่องว่างที่แนบสนิทที่สุดระหว่างมนุษย์ด้วยกันเรียกว่า “ให้อภัย”
ช่องว่างที่น่ากลัวที่สุดระหว่างมนุษย์ด้วยกันเรียกว่า “'ทั้งที่สายตามองมาแต่กลับไม่เห็น”

～
เราทุกคนเหมือนหนังสือ อ่านคน อ่านยากกว่าภาษาใดๆในโลกนี้!
คนบางคน ยื่นร่มให้คุณในวันฟ้าใส แต่พอวันฝนตก เขากลับดึงร่มแล้วเดินจากคุณไปอย่างไม่ใยดี!
หากคุณอ่านคนๆหนึ่งและมาถึงบทๆนี้ อย่าโกรธหรือแค้นเคืองเขาคนนั้น เพราะไม่มีใครในโลกใบนี้ที่ยอมเปียกฝนแทนคุณนอกเสียจากพ่อแม่ และเหนือสิ่งอื่นใด ร่มคันนั้นก็ไม่ได้เป็นของคุณตั้งแต่แรก

～
คนบางคน ยามที่คุณมีทรัพย์มีชื่อเสียง จากคนที่ไม่เคยรู้จักกลับเข้ามาทักเข้ามารุมล้อมประหนึ่งรู้จักกันมาเป็นพันร้อยชาติ แต่พอคุณลงจากเวทีแห่งละครชีวิต เขาเหล่านั้นกลับหายไปอย่างไม่ใยดี แม้แต่ยืนอยู่ตรงหน้าก็ทำเป็นไม่รู้จัก
หากคุณกำลังอ่านคนๆหนึ่งและอ่านมาถึงบทๆนี้ อย่าโกรธอย่าแค้นเคืองเขาเหล่านั้น เพราะตอนที่คนเหล่านั้นเข้ามาหาคุณ เขาไม่ได้เข้ามาเพราะรักหรือชื่นชมคุณ เขาชื่นชมคุณเพราะผลประโยชน์ และบัดนี้ ผลประโยชน์เหล่านั้นมันหาไม่ได้จากตัวคุณอีกแล้ว คุณต้องย้อนกลับมามองตัวเอง ตอนที่เขารุมล้อมคุณอยู่นั้น คุณเสแสร้งเหมือนที่เขาเสแสร้งต่อคุณหรือเปล่า? หากเสแสร้งก็สมน้ำสมเนื้อ หากไม่เสแสร้งก็สมเหตุสมผล

～
หนังสือบางเล่มสอนให้เราใช้ชีวิต
บางเล่มสอนให้เรารู้จักชีวิต
บางเล่มสอนให้เรารู้จักความสุข โศก พบ พราก
บางเล่มสอนให้หัวเราะ ร้องไห้ ดีใจ เสียใจ
บางเล่มสอนให้รู้จักรักใคร่ รู้จักชิงชัง
บางเล่ม...เกิดประโยชน์จนชีพวาย
ไม่ว่าจะเป็นหนังสือชนิดใด หน้าสุดท้ายมักมีบทสรุปให้เข้าใจเสมอ
～

อ่านคนเหมือนอ่านหนังสือ ยามที่กำลังอ่านคนอื่น ก็กำลังอ่านตัวเองด้วยเช่นกัน
.....
นุสนธิ์บุคส์