เป็นข้าราชการครูร.ร.ประถมแห่งนึง  ในบรรดาครูในสายชั้นเราให้ใจ จริงใจกับทุกคนเต็มที่กับทุกคน ใครดีเราดีตอบ ไม่เคยร้ายกับใครถ้าไม่ถูกกระทำก่อน แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือการแสดง เสแสร้ง นินทาว่าร้ายลับหลังพร้อมที่จะหักหลังได้ทุกเมื่อ แม้กระทั้งคนที่เราคิดว่าสนิทมากไปไหนไปกันทำงานช่วยกันชนิดถวายหัว เขาก็ตอบแทนความจริงใจที่เรามีให้เพื่อนร่วมงานด้วยการหักหลังกัน ทุกวันนี้เลยเฉยๆไม่อยากเข้าสังคมแบบนี้ คือทำงานตามหน้าที่สอนเด็กทำงานที่ได้รับมอบหมาย กลับบ้าน ไม่ค่อยอยากมีปฏิสัมพันธ์ใดๆกับคนแบบนี้ ไม่คิดว่าเป็นร่วมงาน คิดว่าเป็นคนในที่ทำงานเฉยๆ ผมสมควรจะทำอย่างไรดี เพราะนิสัยส่วนตัวเป็นคนตรงๆ ชอบก็บอกชอบไม่ชอบก็แสดงออกเลย ไม่มีการเสแสร้ง ไม่ใส่หน้ากากไม่ปั้นหน้า