ใช้เวลาเดินทางอยู่สามชั่วโมงนิดๆไม่รวมเวลาแวะพัก ในที่สุดก็มาถึง
บู เ ด อ ช่ า..และนี่คือ เวลคั่มดริ้งค์ที่พีคแปลกแล้วก็แบบ เฮ่ยแบบนี้ก็ได้หรอ (ที่จริงรู้ตั้งแต่หาข้อมูลมาแล้ว 555)
เหล้าบ๊วยจ้าาา ทำเป็นโหลกินเป็นเป๊กไม่ต้องเช็คบิล เฮ้!

พอสมาชิกทุกคนครบพร้อมกันที่บ้านพักแล้ว พี่โอม พาพวกเราไป ดอย ไ ม่ มี ชื่ อ ก็ไม่มีชื่อจริงๆอะแกรรร



มายืนมองท้องฟ้าที่ว่างเปล่า...เย้ยย มาดูพระอาทิตย์ตกดินระหว่างรอพี่อ้อมทำกับข้าวเย็น
เห็นลิบๆตรงนู้นดอยอินทนนท์ นี่ลุงมะตูมรถคู่ใจบูเดอช่าถึงไหนถึงกัน
หลงรักดอยไม่มีชื่อดอยเล็กๆหลังบ้าน กับวิว 360 องศา ทำเอาเรารู้สึกซึนไปหมด
มันรู้สึกตื่นเต้นกับภาพตรงหน้า อากาศเย็นๆที่กระทบผิวเรา ความสงบจนได้ยินเสียงลมพัดฟิ้วๆ
ดีจัง..
พระอาทิตย์หมดหน้าที่ เราก็เช่นกัน
กินข้าวเสร็จ พี่โอมกับกีตาร์คู่ใจก็เปิดฟลอร์หน้ากองไฟให้เราได้เคลิบเคลิ้มกันไปเคล้าแอลกอฮอลล์
ฉันรักกองไฟ !!
คืนนี้ไม่มีสติเท่าไหร่แต่รออยู่ดูดาว รอตั้งแต่พระอาทิตย์ตกจนพระจันทร์ตกด้วยแล้วภาพที่เห็นคือ



ร่ำราค่ำคืนอันมืดมิดไปด้วยดวงดาวเป็นร้อยเป็นพันบนท้องฟ้า

ตื่นเช้ามาให้ทันคุณพระอาทิตย์ ...ทันทีไหนกัน เมื่อคืนเล่นนอนกันตั้งตีสองตีสามแหนะ

กินข้าวเช้ากันแล้วขอออกมาหลับรอสักงีบแล้วออกเดินทางกันต่อ
กิจกรรมภาคเช้ามี พี่อั้มเป็นแกนนำ พาเราเดินเข้าป่า ที่จริงคือการเดินอ้อมบูเดอช่าหนึ่งทีถ้วน
เดินผ่านลำธารเล็กๆ ไปเก็บฝรั่งจิ๋วกินซึ่งยังไม่สุก ไปโดนปลิงกัดที่ทุ่งนา
ไปเจอทุ่งนาอยู่กลางเขา เดินผ่านบ้านของชาวบ้านแถวนั้น ผ่านโรงเรียน
พาหนูมาเดินทางไกลเข้าค่ายลูกเสือ !!

เดินวนกันไปหนึ่งรอบดีแล้วกลับมากินข้าวที่บ้านได้ หิวโซกันทุกคน
พักเหนื่อยกันเสร็จก็พร้อมไปเหนื่อยต่อ ไปเล้ยยย ระหว่างทางก็สดชื่น

บ่ายกว่าแล้วก็ยังมีหมอกอยู่นะ

ลุงมะตูม พวกเรา และพลขับมาหยุดที่วัดป่า มีกุฎิหนึ่งหลังกับเจดีย์แค่นั้น แถวอำเภอกัลยานิวัฒนา

วิวข้างๆวัด อะเหื้อออ สวยจัด ไม่อยากไปไหนเลย

เดินทางกันต่อไปวัดป่าอีกทีนึง ซึ่งจำทางไม่ได้แล้วก็ไม่รู้จักชื่อ 5555
พี่โอมบอกว่าจะพามาให้อาหารปลา มีแต่ที่สุดยอดๆ ประทับใจ

เดินเล่นถ่ายรูปกันจนเป็นที่น่าพอใจแล้ว ก็กลับพร้อมคุณพระอาทิตย์เลยแล้วกัน

วันนี้ข้าวเย็นต้องมาฝากท้องไว้ที่ครัวริมทุ่ง 1 มื้อ ไม่ทำให้ผิดหวังเลย

จบทริป 3 วัน 2 คืน ที่บูเดอช่า ศูนย์พักพิงทางใจ 555
เรากำลังจะกลับไปอีกทีเร็วๆนี้ในฤดูหนาวจริงๆเสียที
ขอบคุณมิตรภาพที่มีให้กัน ถ้าเราไม่คิดจะออกเดินทางกันในวันนั้น
เราไม่รู้เลยโลกมันกว้างมากแค่ไหน เจอผู้คนหลากหลายหนทาง
หลากหลายอาชีพ มาใช้ชีวิตกัน มาอยู่ร่วมกันในระยะเวลานึง
แต่มันคือความวิเศษอย่างนึงของมิตรภาพนะ ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันอยู่
และถ้ามีโอกาสก็คงจะได้มาพบกันอีก
บูเดอช่าไม่ใช่รีสอร์ท ไม่ใช่บ้านพัก ไม่ใช่โฮมสเตย์ แต่เป็น บ้ า น เ พื่ อ น
ที่รู้สึกอยากกลับไปทุกครั้งที่นึกถึงเชียงใหม่ แล้วเจอกันอีกที
..ค น ไ ม่ บ้ า บู เ ด อ ช่ า ไ ม่ เ ลื อ ก