28.11.2567

เคยได้ยินแต่ชื่อ ได้ฟังมาจากเพลง ไม่เคยเห็นว่าดอกบัวตองเป็นยังไง วันนี้ได้มาเห็นกับตา ก็ร้อง อ๋อออ นี่หรอที่เค้าเรียกดอกบัวตอง

วันนี้เราลงมาจากกลอเซโลได้ ก็มุ่งหน้ามายังดอยแม่อูคอ เป็นหนึ่งในสถานที่ที่เราตั้งเป้าหมายไว้ในทริปนี้ เพราะว่าคุณแฟนอยากมาเห็นมากกก แต่ก็เสียดายมาช้าไปนิด ดอกเริ่มร่วงโรย เหี่ยวเฉาหมดแล้ว แต่ก็ถือว่าทริปนี้เราได้เก็บสถานที่ที่เราอยากไป และตั้งเป้าหมายไว้ครบแล้ว

เรามาถึงประมาณสี่โมงเย็น แดดยังแรงใช้ได้ครับ ถึงอากาศจะเย็น แต่ถ้าไปอยู่กลางแดด ก็ยังสู้ความร้อนของแสงจากพระอาทิตย์ไม่ไหวอยู่ดีครับ ที่นี่เราไม่ค่อยมีรูปและเรื่องราวอะไรมากมายนัก เพราะมาถึงก็เย็นแล้ว และเราก็ค่อนข้างที่จะเหนื่อยล้าจากการเดินทางด้วย ไม่แน่ใจว่ากี่วันแล้ว แต่รู้สึกได้ว่าร่างกายอยากพักผ่อนแบบเต็มที่สักหน่อย คิดถึงแมวที่บ้านแล้วววววว

แดดแรงสุดๆ 

ที่เห็นเป็นวงเขียวๆ กลางทุ่งดอกไม้ เค้าบอกว่าโดนเฟิร์นรุกราน ถ้าไม่จัดการต่อไปจะไม่เหลือแล้ว

ได้พี่ใจดีท่านหนึ่งช่วยถ่ายให้ครับ

มองไปก็ยังรู้สึกสบายตาเหมือนเดิม

ที่นี่ก็มีลานกางเต็นท์เอกชนอยู่หลายลานเหมือนกันครับ แต่คืนนี้เราเลือกนอนที่วนอุทยานทุ่งบัวตองครับ ความจริงเราอยากนอนที่ลานเอกชนลานหนึ่งครับ บรรยากาศดี วิวดีมาก แต่มีบางอย่างที่ทำให้เราตัดสินใจไม่นอนครับ และตอนเช้าได้เจอพี่ท่านหนึ่งที่เมื่อคืนเค้าไปนอนที่นั่นมา เค้าเล่าเหตุการณ์บางอย่างให้ฟัง ทำให้เรารู้สึกว่าคิดถูกมากครับ ที่เลือกมานอนที่นี่

เข้ามานอนที่นี่ก็ต้องจ่ายค่าบริการให้เจ้าถิ่นสักหน่อย

เมื่อคืนเรานอนตรงนี้กัน 2 คนครับ ที่นี่หนาวมากกก มีลมพัดตลอดคืน มีร้านอาหารตามสั่งด้วยครับ เราฝากท้องกับที่นี่ทั้งมื้อเย็น และมื้อเช้า

เช้านี้เราออกเดินทางกันต่อครับ

ตั้งใจว่าวันนี้จะไปหาโรงแรมนอนสักคืน ให้ร่างกายพอหายเหนื่อยล้าหน่อย แล้วพบกันที่ปายครับ