สวัสดีครับ นี้คือกระทู้แรกของผมนะครับถ้าเกิดว่ามีอะไรผิดพลาดผมขอโทษด้วยนะครับ ผมไม่เคยตั้งกระทู้เล่าเรื่องมาก่อนเลย เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ
      เริ่มเรื่องเลยแล้วกัน  ผมเป็นบุคคลธรรมดาทั่วไปคนนึง ที่มีอารมณ์ร้อน ผมเป็นคนเฮฮา ผมเป็นคนพูดแรงพูดหยาบ มีนิสัยเอาแต่ใจ ผมไม่ใช่คนดี ผมเป็นบุคคลธรรมดาทั่วไปไม่ได้มีอะไรพิเศษ
      เรื่องของผมมีอยู่ว่า ผมได้คบหากับผู้หญิงคนนึง เธอเป็นคนน่ารัก ขี้อ้อน ชอบทำตัวเป็นเด็ก ซุ่มซ่าม เอาแต่ใจ เป็นคนที่ไม่ค่อยฟังใคร เธอเป็นรุ่นน้องผม2ปีเรารู้จักกันในคอร์สเรียนภาษาอังกฤษ สมัยนั้นผมเด็กผู้ชายที่ขี้เล่น ชอบแกล้งคนอื่น ผมเป็นคนกวนตีน สนุกสนาน เฮฮา ด้วยเหตุผลเหล่านี้ผมจึงทำให้ทั้งครูแล้วเพื่อนๆร่วมคอร์สสนุกเฮฮา ด้วยความที่ผมเป็นคนอารมณ์ดีขี้แกล้ง ทำให้มีคนรอบข้างมักจะชอบผม เพราะผมเป็นคนอารมณ์ เลยไปๆมาๆตอนนั้นผมเป็นคนเจ้าชู้ ผมเลยมีคนคุยเยอะ ไม่ได้จริงจังกับใครมาก แล้วสมัยนั้นผมเป็นคนที่ขับรถเร็วมากเกิดอุบัติเหตุบ่อยครั้งเข้ารพบ่อย เลยมักจะมีคนไปเยี่ยมบ่อยๆ คนคุยไปเยียมบ่อยๆ ผมชอบเที่ยวสนุกกลางคืน ใครชวนไปไหนก็ไป ผมได้มีโอกาสที่จะได้เจอกับแฟนผมบ่อยครั้งที่คอร์สเรียนพิเศษ ได้เจอกันบ่อยที่ รพ ช่วงที่รู้จักกันแรกๆผมกับเธอมักจะไปเที่ยวงานเดือนสิบด้วยกันบ่อยๆ (งานเดือนสิบเป็นงานเทศกาลทางภาคใต้ โดยมีจุดประสงค์เพื่อให้ลูกหลายได้ไหว้บรรพบุรุษ) หลังจากเราไปเที่ยวกันผมก็มักจะไปส่งเธอที่หอของเธอบ่อยๆ ซึ่งหอของเธอกับบ้านของผมมีระยะห่างกันพอสมควร เราติดต่อกันทุกวัน เราคุยกันทุกวัน แต่ในขณะที่ผมคุยกับเธอผมพูดตรงๆตอนนั้นผมชอบเธอแต่ผมไม่ได้จะอะไรกับเธอมากเพราะคิดว่าแค่ชอบแปปเดี๋ยวก็เลิกชอบไปเอง(ละมั้งนะ) ซึ่งในเวลานั้นผมมีคนคุยเยอะคือผมไม่ได้แค่คุยหรือเที่ยวกับเธอคนเดียว ซึ่งตอนนั้นสิ่งที่ผมทำคือ ตอนเช้าผมเที่ยวกับอีกคน ตอนเย็นผมเที่ยวกับอีกคน กลางคืนพอเราจะคุยกับอีกคนเราก็บอกคนที่เราคุยอยู่ว่า จะนอนละนะ จะไปนู้นนี้นั้นนะ ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนเรียนจบคอร์สเรียนภาษา ผมรู้สึกเบื่อคนที่คุยด้วยทุกคนเลย ผมเลยเลิกคุยกับทุกคน ซึ่งหลังจากที่ผมเลิกคุยกับทุกคนแล้วผมได้ย้ายไปเรียนที่โรงเรียนกีฬาแห่งหนึ่งในจังหวัดใกล้เคียง ผมเลยไม่ค่อยมีเวลาคุยกับใครเพราะเราต้องซ้อมกีฬา ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนมันเป็นโรงเรียนประจำ ซึ่งจะกลับบ้านได้แค่เดือนละครั้ง เป็นวันเสาร์อาทิตย์ ซึ่งวันที่ผมจะกลับบ้านตอนนั้นผมขอทางโรงเรียนว่าผมขอกลับก่อนในวันศุกร์ เพราะตอนนั้นท่คอร์สเรียนภาษาของเราเปิดคอร์สใหม่ ซึ่งเปิดรับเด็กใหม่เข้าไปเรียนเลยมีกิจกรรมเชิญนักเรียนรุ่นก่อนหน้าไปร่วมกิจกรรม พอผมได้มีโอกาสได้กลับไปที่คอร์สเรียนภาษาไปร่วมกิจกรรม ตอนนั้นผมได้เจอเธออีกครั้ง เธอดูดีขึ้น สวยขึ้น น่ารักขึ้น และได้เจอรุ่นน้องเพื่อนๆในรุ่นที่เราเรียน พอเสร็จสิ้นกิจกรรมทั้งหมดผมเลยชวนทุกคนไปดูหนัง เราได้มีโอกาสดูหนังกัน แต่เราไม่ได้นั่งข้างกันกัน พอหลังจากดูหนังเสร็จ เราแยกย้ายกันกลับ ตอนนั้นพอผมกลับถึงบ้านผมได้ทักไปหาเธอชวนคุย พูดตรงๆคือจะจีบ วึ่งตอนนั้นเธอมีแฟนแล้วแต่เธอกำลังจะเลิกกับแฟน ด้วยโอกาสแบบนี้ผมจึงชวนเธอคุยบ่อยๆ พอผมกลับไปที่โรงเรียน หลังซ้อมเสร็จก่อนนอน เราคุยกัน เราโทหากัน ซึ่งตอนนั้นมันเหมือนเดิมที่ผมไม่ได้คุยกะเธอแค่คนเดียว เราคุยกันไปเรื่อยๆ จนผมคิดว่า เอาละกูจะคบกับผู้หญิงคนนี้แหละ จนกระทั้งผมได้กลับบ้านอีก ซึ่งตอนนั้นเธอเลิกกับแฟนแล้ว ผมเลยตัดสินใจชวนเธอไปเที่ยวอีก  เพราะรู้ว่าเธอก็ชอบผมในตอนนั้น หลังจากเที่ยวเสร็จผมไม่ได้ไปส่งเธอผมชวนเธอไปที่บ้านแต่ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะทำอะไรเธอ เรานอนด้วยกันจนตอนเช้าผมตื่นมาพร้อมๆกับเธอ หลังจากหายสะลึมละลือแล้ว ผมเลยถามเธอว่าคบกันมั้ย เธอตอบตกลง เราจึงคบกัน ซึ่งช่วนนั้นผมจะกลับบ้านบ่อยมาก แล้วมีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมกลับบ้านตามปกติ ผมมักจะไปหาเธอที่หอของเธอ ซึ่งตอนนั้นเธอได้เรียนที่โรงเรียนดังแห่งหนึ่ง ผมไปหาเธอทุกครั้งที่ผมกลับ แล้วทุกครั้งที่ผมไปหาเธอมักจะเจอแฟนเก่าเธอทำท่าทางกวนตีนอยู่เสมอ นานเข้าจนผมทนไม่ไหวผมเลยจัดการใช้อารมณ์มากเกนไปใช้กำลัง ซึ่งหลังที่ผมต่อยแฟนเก่าของเธอไปตอนนั้น ผมพาไปส่งที่ รพ เพราะดูแล้วว่าโดนไปหนัก ซึ่งตอนที่ผมลงมือตอนนั้นผมลงมือทำคนเดียว พอหลังจากนั้นเรื่องราวถึงพ่อแม่ฝั่งนั้น เค้าแจ้งความ ผมเข้าโรงพักบ่อยมากเพราะไปเคลียเรื่องราว พอหลังจากเรื่องนี้รู้ถึงโรงเรียนของแฟนผม ทางโรงเรียนไล่เธออกเพราะหาว่าเป็นคดีชู้สาวโดนอ้างว่าเธอเป็นคนยุยง แต่ตอนนั้นผมไม่ยอมผมไปที่ดรงเรียนของเธอเพื่อจะไปเล่าเรื่อราวผมไปกับแม่ แต่ทางโรงเรียนไม่ฟัง เธอจึงถูกไล่ออก ซึ่งตอนนั้นเธอได้ย้ายไปอยู่จังหวัดเดียวกับโรงเรียนของผม ทางฝั่งผมก็รับผมชอบค่าใช้จ่ายส่วนหนึ่งเรื่องค่าที่เรียนใหม่ของเธอ เราได้อยู่จังหวัดเดียวกัน แต่ไม่ได้มีโอกาสเจอกันเลย ผมเครียดมากในช่วงนั้นที่ทำอะไรลงไปโดยไม่ได้คิดเลยผมเลยตัดสินใจลาออกจากโรงเรียน ใช้ชีวิตเฉยๆที่บ้าน ตอนเย็นหางานโดนไปรับสอนกีฬาที่ผมถนัดเป็นค่าใช้จ่าย แต่เรายังติดต่อกันคบกันเหมือนเดิม ผมได้มีโอกาสไปเธอครั้งแรกเพราะเธอมีปัญหากับทางบ้าน ผมขับรถไปหาเธอเป็นระยะทาง162กิโลเมตร ไม่รวมขากลับ ตอนเวลาตี1 เพื่อไปรับเธอมาพักสมอง ตอนนั้นที่บ้านเธอตามหาเธอซึ่งผมโกหกว่าไม่ได้ไปรับเพราะเธอบอกว่าห้ามผมบอกใครว่าไปรับเธอ จนพ่อเธอมาตามเธอที่บ้านผม พ่อเธอเข้าใจเลยไม่ว่าอะไรแล้วรับเธอกลับ เรายังติดต่อเหมือนเดิม หลังจากนั้นผมได้ไปหาเธอที่บ้านเธอที่ต่างจังหวัดบ่อยขึ้น ไปกลับบ้าง แต่ส่วนมักจะไปแล้วไปนอนพักที่บ้านเธอ บางครั้งเธอก็กลับมากับผมด้วย เธอมานอนที่บ้านผม จนช่วงปิดเทอม เราเจอกันบ่อยแต่เราก็ทะเลาะกันบ่อยขึ้นและหนักขึ้นทุกวัน บางครั้งตี2เราทะเลาะกัน ซึ่งทุกครั้งที่โทรคุยกันถ้าเธอไม่พอใจเธอวางสายและไม่รับสาย ด้วยผมเป็นคนใจร้อน ไม่ชอบอะไรค้างคา ผมมักตัดสินขับรถออกไปหาเธอทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเพื่อไม่ให้การทะเลาะยืดยื้อ แล้วเราก็คุยกันและดีกันได้ตลอด จนเปิดเทอม ผมเลยบอกเธอว่ามาเรียนที่นี้สิ ผมชวนเธอมาอยู่ที่บ้านเธอตอบตกลง แม่ของเธอให้ย้ายมาด้วยความไม่เต็มใจ เธอได้เรียนที่โรงเรียนดังอีกแห่งในจังหวัด เธออยู่กับผม ไปเรียนผมไปรับไปส่งอยู่ตลอด แต่เราก็ยังมีเรื่องทะเลาะอยู่ตลอด นับวันนานเข้าผมเริ่มลงไม้ลงมือกับเธอ แต่เธอทนอยู่กับผมมาตลอด จนเราได้มีโอกาสย้ายไปอยู่หอด้วยกัน2คนผมไปเรียนเธอไปเรียนกลับมาก็อยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนมีวันหนึ่ง ซึ่งเป็นวันครบรอบของเรา ตอนนั้นผมเรียนเสร็จผมไปทำงานผมเหนื่อยมาก ผมต้องการนอนพักแล้วเธอก็กลับมาจากที่โรงเรียนเธอบอกหิวแล้วเหวี่ยงใส่ผม ผมด้วยความที่เหนื่อยเพลีย ปวดหัว และเธอก็ทำเสียอารมณ์ใส่ผมเราเลยทะเลาะ เราทะเลาะกันนานมากหลายชั่วโมงจนผมทนไม่ไหว ผมลงไม้ลงมือกับเธออีกครั้ง แล้วเธอก็เก็บข้าวของไป ผมรั้งเธอไว้ จนเราเคลียกันโดนมีรุ่นพี่ของผมซึ่งผมเคารพมากมาช่วยเคลียให้ สรุปได้ว่า เราเลิกกันแต่เธอยังต้องอยู่กับผมในคืนนั้นเพราะมันดึกมากแล้ว เธอโทรไปเล่าให้แม่เธอฟังว่าผมทำอะไรกับเธอ แม่เธอจึงมาย้ายของออกจากหอ หลังจากนั้นเราแทบไม่ได้ติดต่อกันเลยแต่ผมยังพยายามตามเธอกลับมา เธอไปไหนผมจะตามไปเพื่อคุย จนกระทั้งเธอเที่ยวกลางคืนกินเหล้าผมตามไปคุยที่ผับ เราเคลียกันไม่ลงตัวทะเลาะกันอีก จนวันนึงเธอบอกว่าเธอหิวแต่ไม่มีตัง ผมเลยไปซื้อข้าวที่เซเว่นมาให้ตามเธอสั่ง แล้วเธอทำสีหน้าไม่พอใจจนเราทะเลาะกันอีก ซึ่งนั้นในความคิดของผมคิดว่า เออ กูไม่ตามแล้ว กูเหนื่อยแล้วกูตามมามากพอแล้ว  เพราะกูตามมาเป็นเวลาเกือบเดือนเต็มๆ ผมหายไปจากชีวิตเธอ ผมทำใจอีกราวหนึ่งเดือนผมกินเหล้าทุกวันสูบบุหรี่ทุกวัน จนคิดว่ามันดีขึ้นพอทำใจได้บ้างแล้ว ผมเลยเปิดโอกาสลองคุยกับคนใหม่ๆดูเผื่อจะดีขึ้น ใช่ครับ ผมได้คุยกับคนคนหนึ่ง เธอเป็นหน้าตาดีหน้ารัก เธอรับฟังผมระบาย เหมือนเธอเข้าใจผม ผมเริ่มที่จะชอบเธอ ผมพาเธอไปกินข้าวไปดูหนัง มันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆเพราะเธอสามารถทำให้ผมรู้สึกดีได้ ผมเลยตั้งใจบอกกับตัวเองว่าถ้าได้คบด้วยจะพยายามไม่ทำเรื่อยไม่ดีกับเธอ แต่แล้ววันหนึ่ง แฟนเก่าของผมเธอกลับมา มาหาผมที่บ้านของผม เธอมาหาผมมารอผมที่หน้าประตูบ้าน ทันใดนั้นความรู้สึกของผมที่ดีๆที่ผมพยายามไม่จำเรื่องราวของเธอมันโผล่กลับมาในหัวผมหมด ซึ่งตอนนั้นผมใจอ่อนยอมเปิดประตูให้เข้าบ้านมา ผมถามเธอว่ามาทำไม เธอตอบผมว่าเธอคิดถึง เธอเลยมาหา มันทำให้ผมกลับมาคิดเรื่องเธออีกครั้ง ในคืนนั้นเธอขอนอนที่บ้านผม เธอบอกผมว่าเธออยากนอนกอดผม ผมก็ไม่ว่าอะไร ให้เธอนอน แล้วผมถามเธอว่ามีอะไรมั้ยในขณะที่นอนแล้วเธอร้องไห้เธอเล่าปันหาว่าเธอไปชอบผู้ชายคนนึงแต่มีแฟนแล้ว แล้วแฟนของฝั่งนั้นมาหาเรื่องเธอ เรื่องเพื่อนเธอเรื่องทุกอย่าเธอเล่าให้ฟังจนผมคิดว่าจะช่วนเธออะไรยังไงแล้วก้หลับ จนตอนเช้าแล้วผมเป็นไข้ ไข้หนักมากจนต้องเข้าไปแอดมิตใน รพ แฟนเก่าผมเธอไปนอนเฝ้าผมทุกวันๆ ในขณะนั้นผมก็ยังคุยกับคนที่ผมรู้สึกดีด้วยอยู่ แต่ตอนนั้นผมกับแฟนเก่ายังไม่ตกลงกลับมาคบกัน ทุกครั้งที่เธอเข้าห้องน้ำหรือหลับผมจะเข้าไปดูเฟสบุ๊คของเธอเสมอ และเธอก็ดูเฟสบุ๊คของผมอยู่เสมอ ผมบอกเธอว่าผมคุยกับคนอื่นอยู่ เธอก็ไม่อะไร เพราะตอนนั้นเราไม่ได้คบกัน แล้วอยู่ๆวันนึงเธอแอดคนที่ผมรู้สึกดีด้วยไปแต่อีกฝั่งไม่ได้กดรับ แฟนเก่าผมจึงพยายามกดส่งสติ๊กเกอร์ไป แล้วส่งแชทรัวๆว่ารับแอดๆ จนคนที่ผมคุยทักมาบอกผมว่าแฟนเก่าผมแอดไปแล้วทักไป ผมเลยไปเข้าไปดูในเฟสของแฟนเก่า ดูจากการแชทผมเลยถามเธอว่าแอดไปทำไม เธอเงียบ ไปสักครู่นึงแล้วบอกว่าอยากแอดอะ ผมไม่พอใจแต่ผมไม่อะไร จนผมได้ออกจาก
รพ เธอยิ่งทำเป็นหาเรื่องคนคุยของผมมากขึ้นเรื่อยๆ จนคนคุยของผมกับผมเลิกคุยกัน ซึ่นตอนนั้นผมเสียความรู้สึกมากๆ แต่ผมก็ยังมีความร็สึกกับแฟนเก่า พอเธอมาหาผมบ่อยๆขึ้น ผมก็เลยกลับมารู้สึกรักเธอมากเหมือนเดิม เราเริ่มทำเหมือนตอนเราคบกันแต่ยังไม่ตกลงคบ จนวันนึงหลังจากที่เคลียปันหาให้เธอได้เกือบหมด เธอก็บอกผมว่าจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดเพราะเธอจะไปหาแม่ ผมก็โอเค แล้วคืนนั้นผมได้ไปดูในเฟสบุ๊คของเธอเพื่อจะไปดูว่าเรื่องราวที่เธอมีปันหามาจากอะไรผมได้จัดการให้ได้ แต่ไไปสะดุดตาที่แชทนึงซึ่งเป็นแชทของเพื่อนเธอที่มีปันหาอยู่ ในแชทมีเนื้อหาว่าเหมือนเธอได้เสียกับผู้ชายคนนึงซึ่งผมไม่ชอบหน้า ผมจึงโทรไปถามเธอว่าอะไรแล้วเธอก็เล่ามาทั้งหมด ว่าเธอได้เสียกับคนนั้นแล้วจริงๆ ด้วยความดกรธผมบอกให้เธอรีบกลับมาหาผมเพราะผมจะคุยกับเธอจนเธอกลับมา ผมโมโห โกรธมาก ผมด่าเธอไปสารพัดอย่าง ผมโกรธเธอที่เข้ามาทำให้ช่วงที่ผมลืมเธอได้ต้องพัง เธอมาทำให้คนที่ผมรู้สึกดีด้วยต้องเลิกคุยกับผม ผมโกรธด่าเธอผมพยายามคุยอารมณ์ที่จะไม่ทำร้ายร่างกายเธอ เธอขอโทษผม แต่ผมด้วยความที่รักมาก ผมยอมให้อภัยเธอ แต่ซึ่งเรื่องราวทั้งหมดที่เธอทำผมยังไม่เคยลืม และผมเข้าใจเธอว่าที่ผมทำเธอเธอก็ไม่เคยลืม
+++แต่เรื่องราวทั้งหมดยังไม่จบ ไว้คืนนี้ผมจะกลับมาพิมต่อนะครับ
+++ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน
+++ผมจะกลับเล่าเรื่องราวต่อคืนนี้เพราะตอนนี้มยังไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อวาน ตอนนี้เวลา4โมงเย็น ผมเครียดเรื่องแฟนเก่ามากๆ เลยต้องหาที่ระบาย