เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนผมเราคบกันมาได้ประมาณ2ปีครึง ที่ผ่านมามีเรื่องทะเลาะหรือผิดใจกันนิดหน่อย(น้อยมากๆ) ไลฟ์สไตล์เราคล้ายๆกันมาก คือ ชอบทะเล ชอบการดำน้ำมาก เราไปเที่ยวกันบ่อยพอสมควรประมาณ2เดือนทั้งมีทะเล 1 ที่ บางอาทิดย์ที่ว่างก็จะไปเที่ยวที่ต่างๆบ้าง 2ปีผ่านไปเราเข้ากันได้ดีมาก เวลาที่ผมไม่สบายใจหรือมีเรื่องเครียด เธอก็จะคอยอยู่ข้างๆผม คอยช่วยเรื่องต่างๆจนผมผ่านมันมาได้ด้วยดีตลอด ทั้งเรื่องครอบครัวผมไปเจอครอบครัวแฟนค่อนข้างบ่อย พาบ้านแฟนไปเที่ยวต่างประเทศ คอยดูแล ทุกอย่างมันเป็นไปได้สวยทุกเรื่อง

      จนช่วงหนึ่ง ผมกับเธอเวลาไม่ตรงกัน ผมทำงานเลิกดึก เธอเลิกเร็ว ทำให้เวลาอยู่ด้วยกันน้อยลงมาก เสาร์อาทิตย์ต่างคนต่างมีธุระที่ต้องไปจัดการ ช่วงหลังมานี้ผมก็เริ่มรู้สึกว่าเธอแปลกๆไป ไม่ค่อยสนใจกันเหมือนเดิม บรรยากาศมันก็อึมครึม ผมทำอะไรเธอก็หงุดหงิดใส่ตลอด

      แล้วมาวันนึงผมก็เริ่มทนไม่ไหวจึงถามเธอไปตรงๆว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมผมรู้สึกว่าเธอไม่ปกติ เธอก็ตอบมาว่าความรู้สึกเธอเปลี่ยนไป เธอบอกว่า "เมื่อก่อนเธออยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีผมแต่ตอนนี้ผมไม่อยู่เธอก็ไม่ได้รู้สึกอะไร อยู่คนเดียวได้" ความรู้สึกที่รู้สึกกับผมตอนนี้มันเหมือนแค่เพื่อนกันมากกว่า(ผมกับเธอเรียนมหาลัยมาด้วยกัน เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันมาก่อน) เธอบอกว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิด เป็นเธอเองที่ผิด แล้วเธอก็บอกว่า ขอห่างกันซักพักเพื่อจะได้มีเวลาทบทวนความคิดตัวเองว่าต้องการอะไร

       ผมก็ทำอะไรไม่ถูก ณ ตอนนั้นมันเหมือนกับว่าสิ่งที่เราทุ่มแทให้เค้า มันไม่ได้มีค่าอะไรเลย(เราทั้งสองไม่เคยนอกใจกันเลยซักครั้งเดียว) จากเดิมที่ผมติดเพื่อนติดเกมกินเบียร์ ผมเลิกเล่นเกมส์เพื่อจะมีเวลาให้เธอ เลิกกินเบียร์เพราะว่าเธอเป็นห่วง เลิกปาตี้กับเพื่อนเพราะว่ากลัวว่าเธอจะต้องเหงาอยู่คนเดียว ณ ตอนนี้มันรู้สึกเหมือนศูนย์ปล่าว

       ตอนนี้ผมควรทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ดี ควรถอยห่างให้เธอมีเวลาส่วนตัวหรือควรง้อต่อไป(ไม่รู้จะง้อยังไง เพราะเธอบอกผมไม่ได้ทำอะไรผิด)

ปล.ส่วนตัวคิดว่าไม่มีเรื่องการนอกใจกันเพราะจากประสบการณ์คิดว่าเธอไม่ใช่คนอย่างนั้น