นั่งสัมผัสสายลมหนาวกลางสายหมอก
ภาพภายนอกสีมัวมัวเทากับขาว
จิบสุราเพียงรำลึกหลายเรื่องราว
ลมพัดหนาวกับม่านหมอกที่หมองมัว
เหมือนสายลมจะพัดพาไม่เคยหยุด
เหมือนสายหมอกไม่สิ้นสุดความสลัว
หนาวกับหมอกหนาวจับใจจนน่ากลัว
สิ่งในหัวมีความหนาวเติมเข้ามา
ยกสุราขึ้นอีกจิบให้คลายหนาว
ยกเรื่องราวออกมาคิดอย่างโหยหา
คนหนึ่งคนสายหมอกหนาวและสุรา
เพียงนำพาให้ความคิดเตลิดไกล
แล้วเริ่มหยิบในคำถามกลางหมอกหนา
เรานำพาความสุขทิ้งที่ไหน
อากาศดีขนาดนี้แต่หัวใจ
กลับหม่นไปกับสายหมอกที่หมองมัว
แล้วหยิบยกจอกสุราป้านสุดท้าย
แล้วละลายความบอบช้ำข้างในหัว
สูดหายใจอีกเฮือกทิ้งความกลัว
แล้วหายตัวไปกับหมอกที่ร่วงโรย
...........หมอก..........
นั่งสัมผัสสายลมหนาวกลางสายหมอก
ภาพภายนอกสีมัวมัวเทากับขาว
จิบสุราเพียงรำลึกหลายเรื่องราว
ลมพัดหนาวกับม่านหมอกที่หมองมัว
เหมือนสายลมจะพัดพาไม่เคยหยุด
เหมือนสายหมอกไม่สิ้นสุดความสลัว
หนาวกับหมอกหนาวจับใจจนน่ากลัว
สิ่งในหัวมีความหนาวเติมเข้ามา
ยกสุราขึ้นอีกจิบให้คลายหนาว
ยกเรื่องราวออกมาคิดอย่างโหยหา
คนหนึ่งคนสายหมอกหนาวและสุรา
เพียงนำพาให้ความคิดเตลิดไกล
แล้วเริ่มหยิบในคำถามกลางหมอกหนา
เรานำพาความสุขทิ้งที่ไหน
อากาศดีขนาดนี้แต่หัวใจ
กลับหม่นไปกับสายหมอกที่หมองมัว
แล้วหยิบยกจอกสุราป้านสุดท้าย
แล้วละลายความบอบช้ำข้างในหัว
สูดหายใจอีกเฮือกทิ้งความกลัว
แล้วหายตัวไปกับหมอกที่ร่วงโรย