...........หมอก..........



นั่งสัมผัสสายลมหนาวกลางสายหมอก
ภาพภายนอกสีมัวมัวเทากับขาว
จิบสุราเพียงรำลึกหลายเรื่องราว
ลมพัดหนาวกับม่านหมอกที่หมองมัว

เหมือนสายลมจะพัดพาไม่เคยหยุด
เหมือนสายหมอกไม่สิ้นสุดความสลัว
หนาวกับหมอกหนาวจับใจจนน่ากลัว
สิ่งในหัวมีความหนาวเติมเข้ามา

ยกสุราขึ้นอีกจิบให้คลายหนาว
ยกเรื่องราวออกมาคิดอย่างโหยหา
คนหนึ่งคนสายหมอกหนาวและสุรา
เพียงนำพาให้ความคิดเตลิดไกล

แล้วเริ่มหยิบในคำถามกลางหมอกหนา
เรานำพาความสุขทิ้งที่ไหน
อากาศดีขนาดนี้แต่หัวใจ
กลับหม่นไปกับสายหมอกที่หมองมัว

แล้วหยิบยกจอกสุราป้านสุดท้าย
แล้วละลายความบอบช้ำข้างในหัว
สูดหายใจอีกเฮือกทิ้งความกลัว
แล้วหายตัวไปกับหมอกที่ร่วงโรย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่