ืคือเวลาเราเจอปัญหาเล็กๆ ก็ชอบปล่อยผ่านจนติดเป็นนิสัย เหมือนเวลาเห็นเด็กล้มก็ยืนดูจนกว่าจะลุกเอง จนหายร้องเอง
แล้วก็เวลาเหมือนเด็กกำลังเอามือ เเหย่พัดลม ไอ้เราก็น่าดูเฉยๆ ไม่ห้าม เราช่วยได้แต่ไม่ช่วยเพราะอะไรก็ไม่รู้ มันเหมือนกับว่าเราคิดอยู่ในสมองว่าจะช่วยน่ะ ทำแบบนั้นแบบนี้ เรียบเรียงในสมอง แต่ร่างกายไม่ทำตามค่ะ
เหมือนกับเราจะรอดูความเจ็บปวดคนอื่นยังไงยังงั้น นี่มันแปลว่าเรามีปัญหาทางจิตมั้ยค่ะ