ทำไมเจ้าชู้...ถึงต้อง “ประตูดิน” ด้วย ประตูอย่างอื่นไม่ได้หรือ ???

    เป็นคำถามที่ชวนสงสัยเมื่อผมได้ยินคำว่า “เจ้าชู้ประตูดิน” และผมเชื่อว่า ท่านผู้อ่านหลายๆท่านก็คงจะตั้งคำถามเช่นเดียวกับผม

    จริงๆแล้ว คำว่า เจ้าชู้ประตูดิน นี้ มีความหมายครับ ไม่ใช่ตั้งขึ้นเพื่อให้เกิด ความคล้องจองสละสลวยของภาษาเท่านั้น

    จากหนังสือ “ปาริชาต” ปีที่ ๒ เล่ม ๔ ปักษ์หลัง กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๙๓ หน้า ๑๖ มีคำอธิบายไว้ว่า…คำว่า “เจ้าชู้ประตูดิน” เป็นคำที่หมายถึง คนเจ้าชู้ที่กรีดกราย คอยกรอผู้หญิง

    มีต้นบัญญัติมาจากที่ประตูดิน อันเป็นประตูพระบรมมหาราชวังมีอยู่ ๑ ประตู เป็นประตูสำหรับสตรีข้างในเดินเข้าออก (ไม่ปะปนกับบุรุษ) เรียกตามทำเนียบนามว่า ประตูศรีสุดาวงศ์ และประตูอนงคลีลา

    ประตูนี้เป็นประตูที่สนุกสนานครึกครื้น เพราะมีเจ้าหนุ่มแต่งตัวมายืนดูหรือ นัดพบกับนางใน พวกสาวใช้ ข้าหลวง หรือจ่าโขลน (หัวหน้าของพวกโขลน คือ หญิง นายประตูวังทำราชการอยู่ในพระราชวัง มีหน้าที่คล้ายตำรวจ-พจนานุกรมแปลไทย-ไทยของ อ.เปลื้อง ณ นคร)

    ด้วยเหตุที่มีทางข้างในเข้าออกเหมือนกับเป็นตลาดที่แต่งกายโอ่อวดกัน ปรากฏในขุนช้าง-ขุนแผนว่า “ดีแต่จะเย่อหยิ่งนั้นอย่างเดียว ลอยลากหางเกี้ยว ประตูดิน”

    ฉะนั้น เมื่อพูดว่า คนเจ้าชู้ ก็จะมักพูดว่า เจ้าชู้ประตูดิน หมายถึงเป็นเจ้าชู้เดิน กรีดไปกรายมา เพื่อรอพบหญิงข้างใน ดั่งนี้…

ชาคริต เพชรอินทร์ - เรียบเรียง
Facebook : ข้าวคำน้ำขัน