ขอระบายหน่อยค่ะ

พี่เราอายุห่างกัน5-6ปีเวลาเราจะยืมของหรือเสื้อผ้าเค้าไปใสทเราก็ขอเค้าตลอด(ไม่เคยยืมบ่อยค่ะนอกจากจะไปในเมืองวันหยุดเป็นบางครั้ง)ถึงวันเกิดเราแม่ซื้อรองเท้ากับเสื้อมาให้เป็นของขวัญวันเกิดพอหลายๆครั้งต่อมาพี่ก็เอาไปใส่จะยืมแค่ครั้งแรกๆนอกจากนั้นหยิบไปใส่หน้าตาเฉยแรกๆเราก็ไม่ว่าอะไรเพราะเราก็เคยยืมของพี่เหมือนกันแต่ไปๆมาๆเอาไปใส่บ่อยมากโดยไม่ขอ!!!เราก็น้อยใจไงเป็นของที่แม่ซื้อไห้สันเกิดเราก็เลยบอกประมาณว่านั้นรองเท้ากับเสื้อที่แม่ซื้อให้เราตอนวันเกิดอ่ะเราได้ใส่ไม่กี่ครั้งเอง แต่เราไม่ได้พูดให้ยืมก่อนใส่(ตอนนั้นยังกลัวนางอยู่)สุดท้ายก็หยิบไปใส่เหมือนเดิมแถมเอารองเท้าไปเป็นของตัวเองโดยไม่ขอ(ตอนนั้นเราไม่มีรองเท้าใส่เลยจ้า//แต่ยังดีที่เราไม่ค่อยได้ออกบ้าน).  ล่าสุดเราซื้อกางเกงยีนส์กับเสื้อมาคู่กันนางก็ยืมไปแค่วันแรกพอหลังๆมาหยิบไปใส่ใส่เสร็จเอามาโยนใส่ตะกร้าให้เราซักอีก(กรรม) เราเลยพูดประมาณง่าเอาไปใส่ทำไมไม่ยืมนางตอบแบบไม่พอใจ (ใส่แค่วันนี้หรอกวันหลังไม่ใส่แล้ว)ฝึดฝัดใส่-_- สุดท้ายก็เหมือนเดิมหยิบไปใส่โดยไม่ขอโยนใส่ตะกร้า เราก็พูดอีก เอาไปใส่อ่ะซักให้ด้วย นางตอบ(จะซักผ้าก็เอาไปซักด้วยสิ)ประมาณว่า เรามีหน้าที่นี้ก็เอาไปซักเองสิ...สุดท้ายนางก็ทำเหมือนเดิมตลอดวันนี้นางกลับบ้านมาเราคิดวาานางใส่กางเกงตัวเองแต่เราเห็นตรากางเกงเราเราเลยจำได้สุดท้ายเราก็ซักเองนางไม่พูดบอกกล่าวสักครั้งว่าจะยืมจนเราไม่อยากพูดแต่มองนางอย่างไม่ค่อยชอบใจ...(นางชอบข่มเราอ่ะบางทีเราก็ไม่ชอบเหมือนกันแม่ก็ชอบบอกเราเป็นน้องนางเป็นพี่เราควรเคารพนาง..."