อ่านตอนที่ 1 ได้ที่ https://ppantip.com/topic/37041333
อ่านตอนที่ 2 ได้ที่ https://ppantip.com/topic/37048177
อ่านตอนที่ 3 ได้ที่ https://ppantip.com/topic/37051832
อ่านตอนที่ 4 ได้ที่ https://ppantip.com/topic/37060680

เที่ยววันที่เจ็ด

เมื่อคืนหลับสบายเพราะห้องที่พักอยู่ในมุมที่ค่อนข้างสงบ เริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยอาหารเช้าที่ได้ยินมาว่าที่ Friendly Hotel นี้ค่อนข้างดี ได้ลองแล้วก็อร่อยสมคำร่ำลือจริงๆ ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย แต่รู้สึกถูกปากมากที่สุดตั้งแต่อยู่อิหร่านมาเจ็ดวัน และที่น่าทึ่งมากก็คือราคาห้องไม่แพงเลย ห้องพักสี่เตียง 40 $ ตกคนละ 10 $ เท่านั้น เป็นราคาที่รวมอาหารเช้าด้วย คุ้มค่าจริงๆ

ในรีวิวนี้ผมเลยให้ห้าดาว แต่อย่าเข้าใจผิดคิดว่าเป็นมาตรฐานโรงแรมห้าดาวนะครับ ผมหมายถึงความชอบและความคุ้มค่าอยู่ในระดับห้าดาว ตอนแรกที่ลูกโทรติดต่อตั้งแต่ยังไม่ได้มา Yazd นั้นลูกบอกว่าติดต่อยากมาก เพราะคนที่รับสายพูดอังกฤษไม่ค่อยจะได้ แต่วันที่มานอน Oasis (อยู่ใกล้ๆ กัน) แล้วเดินไปคุยกับเจ้าของโรงแรมนั้น ทำให้เปลี่ยนใจนอน Oasis แค่คืนเดียว ตอนเช็คเอาท์ออกจาก Friendly พอดีได้มีโอกาสพูดคุยกับเจ้าของโรงแรม เขาชื่อ Mohsen ผมได้ขอเบอร์มือถือเขาไว้บอกว่าประทับใจและจะกลับไปแนะนำเพื่อน เบอร์โทรของเขา 09133522985 ถ้าติดต่อกับเขาโดยตรงคงจะสะดวกดีในการจองห้องที่นี่ มีอีเมล์ให้ด้วย yazdfriendlyhouse@gmail.com

โถงกว้างกลางโรงแรม

ถ่ายรูปคู่กับ Mohsen เป็นที่ระลึก

     ออกจากโรงแรมเรียกแท็กซี่ไปสถานีขนส่ง (150 บาท) วันนี้จะเดินทางต่อไปยังเมืองเอสฟาฮาน (Esfahan) บางทีก็ได้ยินเขาเรียกว่าอิสฟาฮาน (Isfahan) รถบัสออกประมาณสิบเอ็ดโมง บัสคันนี้ไม่ใหม่เหมือนตอนที่นั่งมาจากชีราซ ที่นั่งก็ไม่สบายเท่า และที่แปลกก็คือไม่มีเด็กรถมาแจกน้ำแจกขนม คนขับต้องทำเองทุกอย่าง

คนขับจอดแวะร้านระหว่างทางเพื่อเอาขนมและน้ำมาแจกผู้โดยสาร

เอาน้ำร้อนมาชงชากินเองระหว่างขับรถ ไม่มีเด็กรถคอยบริการ

ขับรถดี บางช่วงก็มีมอเตอร์ไซด์ซิ่งแซงไปเฉยเลย

วิวทิวทัศน์ข้างทางดูแปลกตาดี

ไปถึงสถานีขนส่งที่เอสฟาฮานเวลา 15.45 น. เมืองเอสฟาฮานดูร่มรื่นและมีต้นไม้มากกว่าเมืองอื่นๆ ที่ผ่านมา

ที่เอสฟาฮานผมพักกันที่ Totia Hotel เป็นโรงแรมในเมืองที่ดูเหมือนโรงแรมมากที่สุดเท่าที่พักมา เพราะว่าแห่งอื่นๆ ดูเหมือนโฮสเตลมากกว่า  Totia Hotel ดูแล้วน่าจะเปิดบริการมานานแล้ว พนักงานที่เคาน์เตอร์คนที่ผมเจอค่อนข้างอาวุโส นอกจากจะขอพาสปอร์ต (เหมือนที่อื่นๆ) แล้ว ยังเปิดดูวีซ่าอีกด้วยว่าเข้าประเทศมาถูกต้องหรือเปล่า ดูเป็นโรงแรมเก่าแต่ก็สะอาดใช้ได้ แต่เตียงคงจะเก่าเหมือนกันเพราะนอนไม่สบายเลย เช็คอินเสร็จถามลุงที่เฝ้าว่ามีอะไรกินใกล้ๆ นี้บ้าง ลุงแกบอกว่าที่ใกล้ที่สุดก็คือร้านพิซซ่า ซึ่งพวกผมก็ตอบรับทันที ออกจากโรงแรมเลี้ยวซ้ายเดินไปแค่ 2-3 นาที กึถึงแล้ว

ผมกับภรรยาสั่งพิซซ่าส่วนลูกสั่งแฮมเบอร์เกอร์มาทาน (400 บาท)

ภรรยากำลังเล่นกับลูกเจ้าของร้าน

ทานเสร็จเรียกแท็กซี่ (100 บาท) ไปสะพานคาจู (Khaju Bridge) ช่วงนี้เป็นช่วงที่ไม่มีน้ำ พื้นดินแตกระแหง

เดินเล่นแถวนั้นจนพระอาทิตย์ตก เพื่อรอถ่ายรูปสะพานยามค่ำคืน

ขากลับเดินกลับ เดินชมเมืองไปเรื่อยๆ สองฝั่งถนนเต็มไปด้วยร้านค้า ผู้คนมากมายเดินกันขวักไขว่ เห็นป้ายร้านขายน้ำจึงเดินลงไปดู สั่งน้ำแครอทปั่นสดๆ มาทาน มีใส่ไอศครีมเป็นโฟล์ทด้วย อร่อยดีราคาไม่แพง

เที่ยววันที่แปด

จากโรงแรมเดินไปทางวัง Chehelsotoon เดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ ผ่านร้านที่กำลังทำขนมปัง Flatbread

ภาพผู้คนระหว่างทาง

ริมรั้ววังมีคำจากคัมภีร์กุรอานติดไว้ให้อ่าน

ที่อยู่ติดกับวังเป็น Natural History Museum

เดินเรื่อยไปไปจนถึงอิหม่ามสแควร์ (Imam Square) ที่ซึ่งถือว่าเป็นศูนย์กลางของเมืองเอสฟาฮาน ในอดีตเคยเป็นสนามแข่งขันโปโล สร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. ๑๖๑๒ ปัจจุบันล้อมรอบด้วยอาคาร ๒ ชั้น ที่เป็นร้านค้ามีสินค้ามากมายจำหน่าย ตรงกลางเป็นลานใหญ่สำหรับพักผ่อนหย่อนใจ ตรงปลายด้านหนึ่งเป็น Bazaar ขนาดใหญ่

พวกผมเดินเข้าไปเที่ยวชมและซื้อของในตลาด


มีร้านเครื่องเทศเยอะมาก ซื้อน้ำมันอัลมอนด์จากร้านพวกนี้ เพราะมีคนไทยบอกว่าใช้ทาผิวดี

ผ่านร้านช่างตีเหล็ก ดูน่าสนใจดี

แต่ดูสายตาช่างตีเหล็กดูแล้วเหมือนไม่พอใจที่ไปถ่ายรูปเขา

ไม่เหมือนลุงคนนี้ใจดี เห็นกำลังถ่ายรูปก็เรียกให้เข้าไปดูใกล้ๆ

เดินไปถ่ายรูปมัสยิดอิหม่าม หรือที่รู้จักกันในนาม Abbasi Great Mosque

ช่วงบ่ายเดิมตั้งใจไว้ว่าจะไปทานมื้อเที่ยงกันที่  Azadegan Tea House ตามที่หนังสือ Lonely Planet แนะนำ แต่พอเดินเข้าไปดูแล้วรู้สึกอึดอัดไม่ชอบบรรยากาศ ก็เลยเปลี่ยนใจไปกินร้านอื่นแถวๆ นั้นแทน


กินเสร็จไปเดินหา Hakim Mosque มัสยิดที่เก่าแก่ที่สุดในเอสฟาฮานที่มีอายุกว่าพันปี


แล้วกลับมาเดิน Shopping ของฝากที่ร้านรอบๆ จตุรัสอิหม่าม

เดินกันจนเพลินลืมดูเวลา ตั้งใจว่าจะเข้าชมวัง Aali Qapu และจะอยู่จนพระอาทิตย์ตก แต่พอจะเข้าไปจริงๆ เขาบอกว่ากำลังจะปิดแล้ว ก็เลยถ่ายได้แค่ป้ายทางเข้า (สงสัยคงจะเป็นเหตุผลที่ต้องกลับมาเที่ยวที่นี่ใหม่อีกครั้ง เพราะยังไม่ได้ไปหลายที่มาก)

ภาพมัสยิด Sheikh Lotfollah ที่มองเห็นจากจตุรัสอิหม่าม ถือเป็นผลงานทางด้านสถาปัตยกรรมที่ล้ำค่าของเมือง

ระหว่างทางกลับโรงแรมเดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ

ทานมื้อเย็นกันง่ายๆใกล้โรงแรมนั่นเอง (เป็นร้านเคบับ เดินเลยร้านพิซซ่าที่ทานเมื่อวานมาหน่อย)

ทานเสร็จสามคนกลับโรงแรม ส่วนลูกชายคนโตออกไปซื้อตั๋วรถบัสที่จะใช้เดินทางในวันรุ่งขึ้นเพราะที่โรงแรมไม่มีบริการจองให้ ลูกทดลองนั่งรถใต้ดินจากสถานีที่อยู่ใกล้ๆ โรงแรมไปยังสถานีขนส่ง บอกว่าใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ซื้อบัตรรถใต้ดินมา 50 บาท เป็นค่าโดยสาร 30 บาท เป็นค่ามัดจำบัตร 20 บาท เขาบอกว่าใช้ได้ 6 เที่ยว (ตกเที่ยวละ 5 บาทเท่านั้น)

อ่านตอนต่อไป (ตอนสุดท้าย) ได้ที่นี่ https://ppantip.com/topic/37100705