อ่านตอนแรก ได้ที่
https://ppantip.com/topic/37041333
เที่ยววันที่สอง
หลังอาหารเช้า (เมนูเหมือนวันแรก) นั่งรถใต้ดินจากสถานี Shohada-ye-Haftorm Tir ไปยังสถานี Meydan-e Enghelab-e Eslami แล้วเรียกแท๊กซี่ต่อไปยังพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยเตหะราน (Tehran Museum of Contemporary Art) เพราะถ้าเดินก็คงใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 15 นาที แต่วันนี้ต้องการจะออมแรงเอาไว้ก่อน (เมื่อวานเดินเยอะแล้ว) พยายามอธิบายให้แท๊กซี่ฟังว่าต้องการจะไปไหน แต่เขาก็ไม่เข้าใจ ในที่สุดก็เลยต้องเดินกันไปเรื่อยๆ พอเดินไปถึงจึงพบว่าเขาปิดปรับปรุงชั่วคราว พูดถึงพิพิธภัณฑ์ในเมืองเตหะรานแล้ว พิพิธภัณฑ์ที่เลื่องชื่อที่สุดก็คือพิพิธภัณฑ์เพชร หรือ The National Jewelry Treasury ซึ่งมาคราวนี้พวกผมโชคไม่ค่อยดีกับเรื่องพิพิธภัณฑ์ เพราะสองวันที่อยู่เที่ยวในเตหะรานนั้นตรงกับวันที่พิพิธภัณฑ์เพชรปิดทำการ
หลังจากผิดหวังกับการเข้าชมพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยเตหะรานแล้ว ก็เดินตรงต่อไปเรื่อยๆ ผ่านตลาดเล็กๆ ชื่อ Laleh Bazaar แวะเข้าไปดู พบว่ามีร้านค้าจำนวนไม่มาก ของก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่เหลือบไปเห็นร้านกาแฟเล็กๆ ร้านหนึ่งดูน่านั่งดีชื่อร้าน Cafeistgah แวะเข้าไปนั่งพักขา สั่งกาแฟมาลองดื่ม รสชาติใช้ได้ ในร้านมีของวางขายหลายอย่างพวกแก้วกาแฟ (Mug) หม้อต้มกาแฟ ดูไปดูมาได้ Mokka Pot มาหนึ่งชิ้น ราคาถูกดีแค่ 320 บาทเท่านั้น (ราคาเป็นแสนเชียวนะ 320,000 รีล ยังไงล่ะ)
พนักงานหนุ่มอิหร่านกำลังเอา Mokka Pot ที่ซื้อบรรจุกล่องให้
ออกจากตลาดเรียกแท็กซี่กลับที่พัก (ค่าแท็กซี่ 150 บาท) แล้วให้ที่พักช่วยนัดแท็กซี่ที่จะพาพวกเราไปสถานีรถไฟ และขอคำแนะนำเรื่องร้านอาหารที่อยู่ใกล้ๆ ซึ่งเขาแนะนำร้าน Shahre Farang Restaurant ห่างจากที่พักเดินแค่ 10 นาที ต้องข้ามถนนไปฝั่งตรงข้าม
สะพานข้ามถนนเป็นบันไดเลื่อนมีหลังคาคลุมด้วย
Shahre Farang Restaurant เป็นร้านอาหารท้องถิ่นตกแต่งสวยดี จากถนนต้องเดินลงไปชั้นใต้ดิน
ลูกชายกำลังพาแม่เดินลงไป
บรรยากาศภายในร้าน มีทั้งโต๊ะนั่งแบบมีเก้าอี้ และนั่งแบบเป็นตั่ง
เมนูที่สั่งเป็นไฮไลท์ของร้านอาหารมีทั้งเนื้อแกะและเนื้อไก่ ไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าอาหารชื่ออะไร (ต่อมาภายหลังจึงรู้ว่าที่สั่งไปนั้นเขาเรียกว่า (Dizi) โดยรวมแล้วอาหารรสชาติดี มื้อนี้จ่ายไป 1000 บาท ราคาสมเหตุสมผลสำหรับสี่คนกิน
อุปกรณ์สำหรับการกิน Dizi
ทานมื้อเที่ยงเสร็จก็รีบกลับมาเอากระเป๋าขึ้นแท็กซี่ที่จองไว้เพื่อเดินทางไปยังสถานีรถไฟเตหะราน (ค่าแท็กซี่ 300 บาท) การมาทริปนี้ถึงแม้จะกระทันหัน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามาอย่างไม่มีแพลนอะไรเลย ที่ดูๆ ไว้ก็คือคิดว่าจะเที่ยวในเตหะรานสักสองวัน เสร็จแล้วก็จะไปเมืองที่คนพูดถึงกันค่อนข้างมาก เช่น ชีราส (Shiraz), เปอร์ซีโปลิส (Persepolis), อิสฟาฮาน (Isfahan) และยาซด์ (Yazd) ส่วนจะไปเมืองไหนก่อน และค้างเมืองละกี่คืน ก็คงต้องขึ้นอยู่กับแหล่งที่เที่ยวในเมืองนั้น และตารางการเดินทางระหว่างเมือง แต่ที่ผมเลือกมาเมืองที่ไกลที่สุดก่อน (อยู่ทางใต้) ก็เพราะได้ข้อมูลจากสาวไต้หวันเรื่องโรงแรมในชีราซและรถไฟตู้นอน ก็เลยคิดว่าลงไปชีราซก่อนแล้วค่อยย้อนขึ้นเหนือมายาซด์ และอิสฟาฮาน แล้วกลับเตหะรานเพื่อขึ้นเครื่องกลับเมืองไทย
แผนที่เส้นทางคร่าวๆ จึงออกมาประมาณนี้ เพียงแต่เป็นการใช้บริการรถไฟ และรถบัส ไม่ได้ใช้สายบินภายใน
ระหว่างทางไปสถานีรถไฟผมก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ
การจราจรไม่ค่อยคับคั่งเท่าไหร่
คนอิหร่านไม่ต่างจากคนไทย บางคนก็ไม่ใช้สะพานลอย (ข้ามถนน)
รูปผู้นำประเทศ (ทั้งอดีตและปัจจุบัน) มีให้เห็นทั่วไป
รถไฟที่จองไว้เป็นตู้นอน แบบนั่งอยู่ในห้องเดียวกัน 4 คน กลางคืนปรับที่นั่งเป็นเตียงบนเตียงล่าง สภาพรถใหม่สะอาดสะอ้านดี ให้ทางโฮสเตลจองไว้เมื่อวาน เขาคิดค่าบริการ (จองและปริ้นตั๋วออกมาให้) 15% ของค่าตั๋ว ตกคนละ 800 บาท
ตั๋วที่เขาปริ้นออกมาให้ ในกรอบสีแดงบอกหมายเลขที่นั่ง ในกรอบสีน้ำเงินบอกหมายเลขตู้รถ (โบกี้)
จะเห็นได้ว่าตัวเลขของที่นี่ใช้ภาษาฟาร์ซี (Farsi) ซึ่งเป็นภาษาของชาวเปอร์เซีย ถึงแม้เราจะไม่สามารถอ่านตัวหนังสือของเขาได้ แต่ถ้าอ่านตัวเลขได้ก็จะทำให้ชีวิตง่ายขึ้น เพราะจะทำให้เรารู้ราคาของที่เขาติดไว้ รู้เลขห้องพัก เบอร์โทรศัพท์ รู้เลขที่นั่งบนรถไฟ/รถบัส อย่างในภาพข้างบนทำให้เราขึ้นรถถูกโบกี้ และรู้ว่าที่นั่งของเราเบอร์อะไร ใครที่จะคิดไปอิหร่านผมแนะนำให้จำตัวเลขให้ได้ก่อนไปนะครับ รับรองว่ามีประโยชน์มากๆ เชื่อผมเถอะ
รถไฟออกจากเตหะรานเวลา 15.30 น. ไปถึงเมืองชีราซ (Shiraz) เวลา 6.30 น. วันรุ่งขึ้น ถือว่าเป็นประสบการณ์นอนบนรถไฟที่น่าประทับใจยิ่ง สิ่งที่สำคัญคือประหยัดเวลาเพราะว่าเดินทางช่วงกลางคืน ทำให้ประหยัดค่าที่พักด้วย แถมยังสะดวก (ห้องน้ำสะอาด นอนสบาย) และยังปลอดภัยกว่าการเดินทางบนท้องถนน หรือบินภายในประเทศ
สภาพภายในห้องผู้โดยสาร
ทัศนียภาพระหว่างทาง
ท้องฟ้าก่อนรถไฟถึงจุดหมายปลายทาง
และแล้วก็ถึงสถานีชีราซ (Shiraz Station)
พนักงานรถไฟโบกี้ที่พวกเรานั่งลงมาส่ง
หัวรถจักรที่ใช้ลากรถขบวนนี้
สถานีชีราซ (Shiraz Station)
เที่ยววันที่สาม
ระหว่างทางจากสถานีรถไฟไปที่พัก
ที่ Shiraz พวกเราจะพักกันที่ Niayesh Boutique Hotel เป็นโรงแรมที่ได้ชื่อมาจากสาวไต้หวันที่เพิ่งได้พบกันเมื่อคืนก่อนที่โฮสเตลในเตหะราน ค่าที่พักคืนละ 85$ (ประมาณ 2,800 บาท) เป็นห้องสี่คนมีห้องน้ำในตัว รวมอาหารเช้าและบริการรถมารับที่สถานีรถไฟ
คนที่ขับรถมารับชื่อฮัตซัน ระหว่างทางฮัตซันถามเรื่องแผนการท่องเที่ยวของพวกเรา พอพูดถึงซากเมืองโบราณเปอร์ซีโปลิส (Persepolis) ฮัทซันก็บอกว่าลุงของเขาสามารถพาไปได้ในราคา 25$ วันนั้นพอมาถึงโรงแรมก็รีบฝากกระเป๋าไว้แล้วก็ไปต่อกันเลย
ฮัตซันโชว์รถที่ลุงของเขาจะพาไปเมืองโบราณ
เมืองโบราณเปอร์ซีโปลิส (PERSEPOLIS) อยู่ห่างจากตัวเมืองชีราซ ประมาณ 80 กิโลเมตร (ขับรถประมาณ 1 ชม.) ในอดีตเป็นเมืองหลวงและมหานครที่ยิ่งใหญ่ของอาณาจักรเปอร์เซียตั้งแต่ยุคกรีกโบราณ สร้างโดยกษัตริย์ดาริอุสมหาราช ก่อนคริสตกาลประมาณ 500 ปี จนถึงรัชสมัยของดาริอุสที่ 3 ซึ่งมหานครแห่งนี้ได้รับการปรับปรุงต่อเติมอย่างต่อเนื่องมาตลอดระยะเวลา 150 ปี ลักษณะการก่อสร้างนครแห่งนี้เป็นป้อมปราการและมีศูนย์กลางที่ประกอบด้วยวังต่างๆ รวมถึงห้องโถงใหญ่ซึ่งเป็นที่เก็บทรัพย์สมบัติ และสิ่งของมีค่าต่างๆ ที่มีความสำคัญที่สุดของอาณาจักรเปอร์เซียโบราณในยุคนั้น ในปี ค.ศ. 331 ก่อนคริสตกาล มหานครแห่งนี้ได้ถูกกองทัพของอเล็กซานเดอร์มหาราชบุกเข้าทำลาย ค่าเข้าชมเมืองโบราณคนละ 200 บาท ส่วนไกด์ถ้าไปติดต่อตรงประตูทางเข้า ค่าไกด์บรรบายหนึ่งชั่วโมงครึ่ง 500 บาท
มีงานแกะสลักลวดลายโบราณที่บ่งบอกถึงเรื่องราวต่างๆ มากมายในอดีต
ออกจากเปอร์ซีโปลิส ขับรถต่อไปดูภาพแกะสลักบนภูเขาที่ Naqsh e rajab (ค่าเข้าคนละ 80 บาท)
หลังจากนั้นก็แวะที่สุสานสี่กษัตริย์ (Naqsh-e Rustam) หรือ Necropolis สี่กษัตริย์นี้หมายถึง กษัตริย์ดาริอุสที่ 1, กษัตริย์เซอร์เซส, กษัตริย์อาร์ตาเซอร์เซส และกษัตริย์ดาริสที่ 2 ซึ่งในอดีตเคยปกครองเมืองเปอร์ซีโปลิสและสร้างความยิ่งใหญ่ให้แก่มหานครแห่งนี้เมื่อกว่า 2,500 ปีที่แล้ว สุสานนี้ตั้งอยู่บริเวณเชิงเขา แต่พวกผมไม่ได้เดินเข้าไปดูใกล้ๆ เนื่องจากแดดค่อนข้างจัดมากก็เลยยื่นถ่ายรูปอยู่ตรงที่จอดรถ
การเที่ยวในวันที่สามนี้ยังไม่จบ โปรดตามอ่านตอนต่อไปได้ที่
https://ppantip.com/topic/37051832
[CR] *** ทริปครอบครัว ชัวร์หรือไม่ ที่เลือกไปอิหร่าน (2) ***
เที่ยววันที่สอง
หลังอาหารเช้า (เมนูเหมือนวันแรก) นั่งรถใต้ดินจากสถานี Shohada-ye-Haftorm Tir ไปยังสถานี Meydan-e Enghelab-e Eslami แล้วเรียกแท๊กซี่ต่อไปยังพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยเตหะราน (Tehran Museum of Contemporary Art) เพราะถ้าเดินก็คงใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 15 นาที แต่วันนี้ต้องการจะออมแรงเอาไว้ก่อน (เมื่อวานเดินเยอะแล้ว) พยายามอธิบายให้แท๊กซี่ฟังว่าต้องการจะไปไหน แต่เขาก็ไม่เข้าใจ ในที่สุดก็เลยต้องเดินกันไปเรื่อยๆ พอเดินไปถึงจึงพบว่าเขาปิดปรับปรุงชั่วคราว พูดถึงพิพิธภัณฑ์ในเมืองเตหะรานแล้ว พิพิธภัณฑ์ที่เลื่องชื่อที่สุดก็คือพิพิธภัณฑ์เพชร หรือ The National Jewelry Treasury ซึ่งมาคราวนี้พวกผมโชคไม่ค่อยดีกับเรื่องพิพิธภัณฑ์ เพราะสองวันที่อยู่เที่ยวในเตหะรานนั้นตรงกับวันที่พิพิธภัณฑ์เพชรปิดทำการ
หลังจากผิดหวังกับการเข้าชมพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยเตหะรานแล้ว ก็เดินตรงต่อไปเรื่อยๆ ผ่านตลาดเล็กๆ ชื่อ Laleh Bazaar แวะเข้าไปดู พบว่ามีร้านค้าจำนวนไม่มาก ของก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่เหลือบไปเห็นร้านกาแฟเล็กๆ ร้านหนึ่งดูน่านั่งดีชื่อร้าน Cafeistgah แวะเข้าไปนั่งพักขา สั่งกาแฟมาลองดื่ม รสชาติใช้ได้ ในร้านมีของวางขายหลายอย่างพวกแก้วกาแฟ (Mug) หม้อต้มกาแฟ ดูไปดูมาได้ Mokka Pot มาหนึ่งชิ้น ราคาถูกดีแค่ 320 บาทเท่านั้น (ราคาเป็นแสนเชียวนะ 320,000 รีล ยังไงล่ะ)
พนักงานหนุ่มอิหร่านกำลังเอา Mokka Pot ที่ซื้อบรรจุกล่องให้
ออกจากตลาดเรียกแท็กซี่กลับที่พัก (ค่าแท็กซี่ 150 บาท) แล้วให้ที่พักช่วยนัดแท็กซี่ที่จะพาพวกเราไปสถานีรถไฟ และขอคำแนะนำเรื่องร้านอาหารที่อยู่ใกล้ๆ ซึ่งเขาแนะนำร้าน Shahre Farang Restaurant ห่างจากที่พักเดินแค่ 10 นาที ต้องข้ามถนนไปฝั่งตรงข้าม
สะพานข้ามถนนเป็นบันไดเลื่อนมีหลังคาคลุมด้วย
Shahre Farang Restaurant เป็นร้านอาหารท้องถิ่นตกแต่งสวยดี จากถนนต้องเดินลงไปชั้นใต้ดิน
ลูกชายกำลังพาแม่เดินลงไป
บรรยากาศภายในร้าน มีทั้งโต๊ะนั่งแบบมีเก้าอี้ และนั่งแบบเป็นตั่ง
เมนูที่สั่งเป็นไฮไลท์ของร้านอาหารมีทั้งเนื้อแกะและเนื้อไก่ ไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าอาหารชื่ออะไร (ต่อมาภายหลังจึงรู้ว่าที่สั่งไปนั้นเขาเรียกว่า (Dizi) โดยรวมแล้วอาหารรสชาติดี มื้อนี้จ่ายไป 1000 บาท ราคาสมเหตุสมผลสำหรับสี่คนกิน
อุปกรณ์สำหรับการกิน Dizi
ทานมื้อเที่ยงเสร็จก็รีบกลับมาเอากระเป๋าขึ้นแท็กซี่ที่จองไว้เพื่อเดินทางไปยังสถานีรถไฟเตหะราน (ค่าแท็กซี่ 300 บาท) การมาทริปนี้ถึงแม้จะกระทันหัน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามาอย่างไม่มีแพลนอะไรเลย ที่ดูๆ ไว้ก็คือคิดว่าจะเที่ยวในเตหะรานสักสองวัน เสร็จแล้วก็จะไปเมืองที่คนพูดถึงกันค่อนข้างมาก เช่น ชีราส (Shiraz), เปอร์ซีโปลิส (Persepolis), อิสฟาฮาน (Isfahan) และยาซด์ (Yazd) ส่วนจะไปเมืองไหนก่อน และค้างเมืองละกี่คืน ก็คงต้องขึ้นอยู่กับแหล่งที่เที่ยวในเมืองนั้น และตารางการเดินทางระหว่างเมือง แต่ที่ผมเลือกมาเมืองที่ไกลที่สุดก่อน (อยู่ทางใต้) ก็เพราะได้ข้อมูลจากสาวไต้หวันเรื่องโรงแรมในชีราซและรถไฟตู้นอน ก็เลยคิดว่าลงไปชีราซก่อนแล้วค่อยย้อนขึ้นเหนือมายาซด์ และอิสฟาฮาน แล้วกลับเตหะรานเพื่อขึ้นเครื่องกลับเมืองไทย
แผนที่เส้นทางคร่าวๆ จึงออกมาประมาณนี้ เพียงแต่เป็นการใช้บริการรถไฟ และรถบัส ไม่ได้ใช้สายบินภายใน
ระหว่างทางไปสถานีรถไฟผมก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ
การจราจรไม่ค่อยคับคั่งเท่าไหร่
คนอิหร่านไม่ต่างจากคนไทย บางคนก็ไม่ใช้สะพานลอย (ข้ามถนน)
รูปผู้นำประเทศ (ทั้งอดีตและปัจจุบัน) มีให้เห็นทั่วไป
รถไฟที่จองไว้เป็นตู้นอน แบบนั่งอยู่ในห้องเดียวกัน 4 คน กลางคืนปรับที่นั่งเป็นเตียงบนเตียงล่าง สภาพรถใหม่สะอาดสะอ้านดี ให้ทางโฮสเตลจองไว้เมื่อวาน เขาคิดค่าบริการ (จองและปริ้นตั๋วออกมาให้) 15% ของค่าตั๋ว ตกคนละ 800 บาท
ตั๋วที่เขาปริ้นออกมาให้ ในกรอบสีแดงบอกหมายเลขที่นั่ง ในกรอบสีน้ำเงินบอกหมายเลขตู้รถ (โบกี้)
จะเห็นได้ว่าตัวเลขของที่นี่ใช้ภาษาฟาร์ซี (Farsi) ซึ่งเป็นภาษาของชาวเปอร์เซีย ถึงแม้เราจะไม่สามารถอ่านตัวหนังสือของเขาได้ แต่ถ้าอ่านตัวเลขได้ก็จะทำให้ชีวิตง่ายขึ้น เพราะจะทำให้เรารู้ราคาของที่เขาติดไว้ รู้เลขห้องพัก เบอร์โทรศัพท์ รู้เลขที่นั่งบนรถไฟ/รถบัส อย่างในภาพข้างบนทำให้เราขึ้นรถถูกโบกี้ และรู้ว่าที่นั่งของเราเบอร์อะไร ใครที่จะคิดไปอิหร่านผมแนะนำให้จำตัวเลขให้ได้ก่อนไปนะครับ รับรองว่ามีประโยชน์มากๆ เชื่อผมเถอะ
รถไฟออกจากเตหะรานเวลา 15.30 น. ไปถึงเมืองชีราซ (Shiraz) เวลา 6.30 น. วันรุ่งขึ้น ถือว่าเป็นประสบการณ์นอนบนรถไฟที่น่าประทับใจยิ่ง สิ่งที่สำคัญคือประหยัดเวลาเพราะว่าเดินทางช่วงกลางคืน ทำให้ประหยัดค่าที่พักด้วย แถมยังสะดวก (ห้องน้ำสะอาด นอนสบาย) และยังปลอดภัยกว่าการเดินทางบนท้องถนน หรือบินภายในประเทศ
สภาพภายในห้องผู้โดยสาร
ทัศนียภาพระหว่างทาง
ท้องฟ้าก่อนรถไฟถึงจุดหมายปลายทาง
และแล้วก็ถึงสถานีชีราซ (Shiraz Station)
พนักงานรถไฟโบกี้ที่พวกเรานั่งลงมาส่ง
หัวรถจักรที่ใช้ลากรถขบวนนี้
สถานีชีราซ (Shiraz Station)
เที่ยววันที่สาม
ระหว่างทางจากสถานีรถไฟไปที่พัก
ที่ Shiraz พวกเราจะพักกันที่ Niayesh Boutique Hotel เป็นโรงแรมที่ได้ชื่อมาจากสาวไต้หวันที่เพิ่งได้พบกันเมื่อคืนก่อนที่โฮสเตลในเตหะราน ค่าที่พักคืนละ 85$ (ประมาณ 2,800 บาท) เป็นห้องสี่คนมีห้องน้ำในตัว รวมอาหารเช้าและบริการรถมารับที่สถานีรถไฟ
คนที่ขับรถมารับชื่อฮัตซัน ระหว่างทางฮัตซันถามเรื่องแผนการท่องเที่ยวของพวกเรา พอพูดถึงซากเมืองโบราณเปอร์ซีโปลิส (Persepolis) ฮัทซันก็บอกว่าลุงของเขาสามารถพาไปได้ในราคา 25$ วันนั้นพอมาถึงโรงแรมก็รีบฝากกระเป๋าไว้แล้วก็ไปต่อกันเลย
ฮัตซันโชว์รถที่ลุงของเขาจะพาไปเมืองโบราณ
เมืองโบราณเปอร์ซีโปลิส (PERSEPOLIS) อยู่ห่างจากตัวเมืองชีราซ ประมาณ 80 กิโลเมตร (ขับรถประมาณ 1 ชม.) ในอดีตเป็นเมืองหลวงและมหานครที่ยิ่งใหญ่ของอาณาจักรเปอร์เซียตั้งแต่ยุคกรีกโบราณ สร้างโดยกษัตริย์ดาริอุสมหาราช ก่อนคริสตกาลประมาณ 500 ปี จนถึงรัชสมัยของดาริอุสที่ 3 ซึ่งมหานครแห่งนี้ได้รับการปรับปรุงต่อเติมอย่างต่อเนื่องมาตลอดระยะเวลา 150 ปี ลักษณะการก่อสร้างนครแห่งนี้เป็นป้อมปราการและมีศูนย์กลางที่ประกอบด้วยวังต่างๆ รวมถึงห้องโถงใหญ่ซึ่งเป็นที่เก็บทรัพย์สมบัติ และสิ่งของมีค่าต่างๆ ที่มีความสำคัญที่สุดของอาณาจักรเปอร์เซียโบราณในยุคนั้น ในปี ค.ศ. 331 ก่อนคริสตกาล มหานครแห่งนี้ได้ถูกกองทัพของอเล็กซานเดอร์มหาราชบุกเข้าทำลาย ค่าเข้าชมเมืองโบราณคนละ 200 บาท ส่วนไกด์ถ้าไปติดต่อตรงประตูทางเข้า ค่าไกด์บรรบายหนึ่งชั่วโมงครึ่ง 500 บาท
มีงานแกะสลักลวดลายโบราณที่บ่งบอกถึงเรื่องราวต่างๆ มากมายในอดีต
ออกจากเปอร์ซีโปลิส ขับรถต่อไปดูภาพแกะสลักบนภูเขาที่ Naqsh e rajab (ค่าเข้าคนละ 80 บาท)
หลังจากนั้นก็แวะที่สุสานสี่กษัตริย์ (Naqsh-e Rustam) หรือ Necropolis สี่กษัตริย์นี้หมายถึง กษัตริย์ดาริอุสที่ 1, กษัตริย์เซอร์เซส, กษัตริย์อาร์ตาเซอร์เซส และกษัตริย์ดาริสที่ 2 ซึ่งในอดีตเคยปกครองเมืองเปอร์ซีโปลิสและสร้างความยิ่งใหญ่ให้แก่มหานครแห่งนี้เมื่อกว่า 2,500 ปีที่แล้ว สุสานนี้ตั้งอยู่บริเวณเชิงเขา แต่พวกผมไม่ได้เดินเข้าไปดูใกล้ๆ เนื่องจากแดดค่อนข้างจัดมากก็เลยยื่นถ่ายรูปอยู่ตรงที่จอดรถ
การเที่ยวในวันที่สามนี้ยังไม่จบ โปรดตามอ่านตอนต่อไปได้ที่ https://ppantip.com/topic/37051832