การสั่งจิตให้พอใจ ไม่พอใจ เป็นตัณหา (อัตตา) เป็นทุกข์ เป็นการสะกดจิตตนเอง ต้องเข้าใจการทำงานของสมอง (ความคิด) ถ้าไม่สั่ง ก็ไม่สะกดจิตตนเอง
เป็นทางสายกลางคือไม่เอาสุข เอาทุกข์ ต้องฝึกสติทำบ่อยๆให้เกิดความเคยชิน (ไม่ไปกับความคิด) (จิตว่าง)

มีสติอยู่กับปัจจุบันอย่างตื่นรู้อยู่ทุกลมหายใจเข้าออก ไม่หาเหตุหาผลปรุงแต่งให้เกิดทุกข์ สติอยู่กับฐาน (สติปัฏฐาน ๔)