ร่างกาย เกิด แก่ เจ็บ ตาย
จิตจะเห็นความไม่เที่ยงของร่างกาย
ร่างกายส่องกระจกดู ร่างกายไม่รู้ว่าตนแก่ลง
จิตเท่านั้นเป็นผู้รู้ว่าร่างกายแก่ลง
ร่างกายไม่ได้ทุกข์เลย ว่าแก่ลง
จิตเท่านั้นที่รู้สึกว่าทุกข์ที่ร่างกายแก่ลง

กรรมที่เกิดขึ้นมาร่างกายไม่รู้เรื่องอะไรเลย
จิตเท่านั้นเป็นผู้สั่งให้กายไปทำกุศล ไปทำอกุศล
ร่างกายเป็นเครื่องมือที่จิตเอาไปสร้างกุศล อกุศล
ตัณหาไม่ได้ไปสร้างกรรม ไม่ได้ไปสร้างภพ ชาติ
จิตเท่านั้นเป็นผู้ไปสร้างกรรมสร้างภพ ชาติ
ตัณหา เป็นเครื่องมือที่จิตนำไปสร้างกรรม ภพ ชาติ

จิตอยู่โดดๆๆ ก็ไม่มีกรรม ไม่มีภพ ไม่มีชาติ นิพพาน