ึ
สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนหลังจากเราลดน้ำหนักแล้วมีคนถามว่าทำได้จริงหรอทำยังไงมากมาย เราเลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ของตัวเองให้เพื่อนๆที่อยากจะลดน้ำหนักมาร่วมมีกำลังใจไปด้วยกัน  ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าที่อยากตั้งกระทู้แชร์บ้างก็เพราะว่าจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราลดน้ำหนักอย่างจริงจังก็เพราะได้มีโอกาสมาเจอกระทู้พลีชีพของเพื่อนคนนึงในนี้แหละค่ะ เริ่มมีแรงบันดารใจ ตั้งใจอย่างจริงจังเพราะเค้าเลย แต่จำชื่อกระทู้ไม่ได้ไปแล้วยังไงก็ขอขอบคุณด้วยนะคะที่ทำให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเอง เราก็เลยอยากเป็นส่วนเล็กๆหากจะช่วยทำให้ใครๆอยากเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ตัวเองได้พบสิ่งดีๆบ้างนั่นเองค่ะ😂😂😂
เอาหล่ะร่ายมาเยอะแล้วเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าเนาะ

เราเป็นคนอ้วนถึงอ้วนมากคนนึงเลย อ้วนมาตั้งแต่เด็กๆเรียกได้ว่าเจ้าเนื้อเจ้าหนังจ้ำม่ำมาก ไอตอนเด็กๆอ้วนเนี่ยก็น่ารักอยู่หรอก แต่พอเริ่มโตมันเริ่มไม่น่ารักละไง สมั้ยประถมแทบไม่มีใครเรียกชื่อจริงเลย มีแต่ไออ้วน อีอ้วน กลมกลม ไอ้หัวลูกชิ้น หมู ช้าง ยักษ์ ตุ่ม โอ่ง บวม  และสารพัด จะเรียก แต่ตอนนั้นถามว่าแคร์มั้ยก็ไม่นะ เฉยๆอะ ไม่สนใจอะไร รู้แค่ว่าก็เราก็กินอิ่มนอนหลับ เรียนดี กิจกรรมเด่น ก็ไม่เห็นมีผลหนิ่จะอ้วนยังไง ก็ไม่เห็นมีผล จนเริ่มเข้าสู่ มัธยม เริ่มโตขึ้นมาอีกนิด ก็ยืดๆขึ้นบ้างแต่ก็ยังคงเป็นสาวน้อยอวบอิ่ม เพื่อนใหม่ โรงเรียนใหม่ อาหารการกินเริ่มใหม่และน่าสนใจไปหมด อันนั้นก็อร่อย อันนี้ก็ไม่เคยลอง กินมันเข้าไปสนุกสนานบานใจ บานขึ้นหน้าเลยทีนี้ จนวันนึงช่วงมต้น มีตรวจสุขภาพ พบว่าน้ำหนักมาถึงเลข6ละ ในขณะที่เพื่อนๆเลข4เลข5 เราก็เออเยอะนะแต่ก็ยังไม่เท่าไหร่คิดว่ามันก็ปกติแหละ และถึงจะอ้วนใครจะทำไมฉันเป็นของฉันแบบนี้แหละ จนกระทั่ง มปลายเราอ้วนมากแบบทะลักจุดสูงสุด น้ำหนักจากการกินมหาศาล เราเป็นคนติดน้ำอัดลมน้ำหวานมากกินน้ำธรรมดาแทบไม่เป็น ชอบกินขนมขบเคี้ยว เค้ก คุ้กกี้ นี้โปรดมาก ขนมหวานทั้งไทยและเทศชอบหมด และเป็นคนขี้เสียดายซื้ออะไรมาก็กินให้หมดอิ่มก็ไม่ทิ้ง เสียดายรามไปจนถึงส่วนคนอื่น เก็บมารับช่วงต่อหมดเลยจ้าาาา ผลคือ เลข7มาหาอย่างไม่ต้องสงสัย บวกกับเป็นคนชอบนอน นอนเยอะขี้เกียจด้วยไม่ค่อยขยับร่างกายเน้นสบายไว้ก่อน ตอนนั้นอ้วนบวมมาก หน้าเหมือนระเบิดได้ กระโปรงจีบบานแตกหมดอะ วันหยุดหรือไปไหนใสได้แต่เสื้อเชิทตัวใหญ่ๆคลุมปิดแขนปิดพุง กางเกงพองๆใหญ่ๆยาวๆ ปิดขาที่หนากว่าท่อนซุง สภาพตอนนั้นก็คืออ้วนอลังกาลงานช้างมาก เริ่มคิดว่าอยากใส่ชุดมหาลัยสวยๆเพราะกำลังจะเข้ามหาลัย เริ่มกลัวว่าจะโดนล้อหรือมีปัญหากับการเข้ากลุ่มมั้ย แต่พอเริ่มออกกำลังกายได้ วันสองวัน กินอาหารน้อยลง พบว่า พัง ทำไม่ได้ค่าาา เหนื่อยมากหิวด้วย ไม่เอาดีกว่า จะเป็นไงก็ช่าง ถ้าใครจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเราเค้าก็ควรเลือกเราจากนิสัยใจคอสิ และถ้าเรามีดีจริง รูปร่างหน้าตาจะไปสำคัญอะไร ว่าแล้ว ก็กลับมาใช้ชีวิตพังๆตามเดิม จนเข้ามหาลัย เสื้อตัวใหญ่ กระโปรงพีชยาวเป็นสุ่ม ก็เป็นชุดประจำของเรา เราเข้ากับเพื่อนๆได้ไม่มีปัญหา เห็นมะไม่เห็นต้องผอม
จนวันหนึ่งเรามาเจอกระทู้พันทิปอันนึงที่เค้าก็เป็นคนอ้วนและตั้งใจลดและเค้าทำได้ผลคือเค้าดูเปลี่ยนไปมากเลย น่ารักและแต่งตัวได้ตามทีต้องการรู้สึกทึ่งและมีความคิดนึงผุดขึ้นมาว่าเห้ยถ้าอะไรที่มีคนสักคนทำได้เราก็ต้องทำได้สิ่ เราแค่ยังไม่เคยตั้งใจจริงรึเปล่า มาลองคิดๆดูเวลาไปเที่ยวแทบไม่มีรูปเพราะไม่มั่นใจที่จะถ่าย เสื้อผ้าใส่ได้แต่แบบเดิมๆตัวเดิมๆ เวลาไปซื้อเสื้อผ้าก็จ่ายแพงกว่าคนอื่นเพราะไซด์พิเศษ ทำไมเราถึงเลือกเสื้อผ้าตามที่เราชอบไม่ได้ ทำไมเราต้องเสียเงินซื้อแพงกว่า ทำไมใครต่อใครถึงลืมชื่อเราไปเพราะมัวแต่เรียกคำอื่น เวลาขึ้นรถลงเรือคนก็มองก็เขยิบออก เวลาซื้อขนมอาหารแล้วถือในมือ สายตาที่มองมาเหมือนกำลังซุปซิปว่าอ้อกินแบบนี้นี่เอง ทำให้เราตัดสินใจที่จะลองอีกสักตั้งเพื่อที่จะ ลบคำต่างๆที่ใครต่อใครตั้งให้ เพื่อที่จะได้หาเสื้อผ้าน่ารักใส่ได้ตามใจตัวเอง และเพื่อความจริงที่หนีไม่พ้นว่ารูปร่างหน้าตามันคือประการแรกที่จะทำให้ใครต่อใครมาพบตัวตนและสิ่งที่เรามีที่เราเป็นข้างใน และเราเป็นคนที่ชอบทำกิจกรรมออกงานร้องเพลงของมหาลัยมากมายทุกครั้งที่ต้องแต่งตัวเหมือนมีใครเอาโอ่งมาตกแต่งมากกว่า มาถึงจุดที่การแข่งขันมากขึ้นทำให้ได้รู้ว่า ความสามารถมันโดนรูปลักษณ์บดบังได้อย่างแท้จริง

จากนั้นเราเลยเริ่มลดน้ำหนักอย่างจริงจัง จาก78 (เดี้ยวมาบอกว่าทำยังไงต่อนะคะ) ไปดูรูปตอนบวมฉึ่งกันเถอะ😂



มปลาย







ฉันไม่แคร์อ้วนแล้วไง







รูปบัตรนักศึกษา







อ้วนเอ้ย








บวมจนจะแตก







ช้างๆๆๆ








หน้าบาน






V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
v






เริ่มลดได้1เดือน










เข้าเดือนที่2แล้ววว







เดือนที่3กำลังใจมาเต็ม










ปัจจุบันหลังพยามมาทั้งหมด4เดือน ก้าวเข้าสู่60แล้ว😂😂😂😂




















เทียบกันชัดๆ😂
















ก็ประมาณนี้แหละจ้าาาา 18โล4เดือน  ตั้งเป้าไว้ที่55และถ้าเป็นไปได้อยากจะ50สักครั้งอิอิ สำหรับวิธีลดและแรงจูงใจทั้งหลายเดี้ยวเราลงต่อข้างล่างนะจ้ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ และสำหรับใครที่คิดจะลดเราขอเอาใจช่วยนะคะขอแค่ตั้งใจตั้งใจและตั้งใจ เราทำได้ทุกคนก็ทำได้ค่ะ บอกตรงนี้เลยนะคะว่าไม่พึ่งยาใดๆนะคะ ออกกำลังและอาหารการกินล้วนๆเลย
สู้ๆนะคะทุกคน😘