การเดินทางโดยปกติแม่ของจขกท.ในทุกๆวันจะใช้บริการของรถไฟจากสถานีบ้านทับช้างไปยังมักกะสันแต่ด้วยเหตุแอกซิเดนทำให้รถไฟดีเลย์ แม่ของจขกท.จึงเปลี่ยนการเดินทางโดยใช้แอร์พอร์ตลิงค์จากบ้านทับช้างโดยเสียค่าโดยสาร30บาทเพือไปยังสถานีราชปรารภ
7.20น.แม่ของจขกท.ยืนรอขบวนรถไฟ้ฟ้าบนชานชาลาด้วยสภาวะที่คนแน่นขนัดทั้งในรถไฟและชานชาลาทำให้แม่ไม่สามารถเข้าไปยังขบวนรถไฟได้ รอแล้วรอเล่าจนกว่าจะได้เข้าก็ขบวนที่7ซึ่งกินเวลาไปถึง1ชั่วโมง40นาที โอม้ายก๊อดดดด
9.00น.แม่รีบยัดตัวเองเข้าไปในขบวนรถไฟเพราะเวลานี้ถึงเวลางานแล้ววววว
9.24น.รถไฟเดินทางมาถึงสถานีปลายทางราชปรารภด้วยความที่มันสายแล้วแม่จึงรีบวิ่งแล้วหยอดเหรียญโดยสารขาออกแต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น คุณพระ!! ประตูไม่เปิด  แม่สอดส่ายสายตาแล้วก็พบเจ้าหน้าที่คนหนึ่งหวังใจว่าเจ้าหน้าที่จะหาทางออกให้ได้
แม่:น้องคะพี่ออกไม่ได้
จนท.:พี่จะรอติดต่อจนท.หรือจะจ่ายค่าปรับ?พี่อยู่ในนี้มาเกิน90นาทีแล้ว
ห้ะะะะ !!! แม่ถึงกับงงไปเลยค่ะ ระหว่างรอจนท.กับจ่ายค่าปรับด้วยความที่รีบแม่จึงเลือกจ่ายค่าปรับซึ่งค่าปรับ45บาท พระเจ้า แพงกว่าตั๋วโดยสารอีกค่ะคุณณณณ แต่ที่งงกว่าคือไม่ได้ใบเสร็จมาคืออารายยยคะ?
ค่าเดินทางแอร์พอร์ตลิงค์ของแม่ในวันนี้
30+45=75บาท แพงกว่าและช้ากว่าปกติมาก นี่ถ้าแม่อดใจรอรถไฟที่มันดีเลย์อีกนิดคงไม่ต้องมาจ่ายแพงแถมสายแบบนี้ อุทาหรณ์สอนใจแม่ของอีชั้น
ควรแก้ปัญหาแบบไหนดี