สวัสดค่าเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน
นี่ก็เป็นเวลา 5 เดือนได้แล้วหลังจากที่ จขกท. ได้โพสต์กระทู้แรกไป
กระทู้แรกเกี่ยวกับการหางาน สัมภาษณ์งานในสิงคโปร์
กระทู้นี้ก็จะมาต่อเกี่ยวกับวัฒนธรรมการทำงาน ชีวิตความเป็นอยู่ในสิงคโปร์นะคะ
วัตนธรรมการทำงานของสิงคโปร์นั้นต่างจากของไทยมาก (อันนี้อ้างอิงจากบริษัทที่ จขกท. ทำอยู่นะคะ)
การทำงานของที่นี่ไม่มีระบบเจ้าขุนนายขุน ไม่มีระบบเส้นสาย ต้องได้ด้วยความสามารถจริงๆ
ถ้าอยู่ในที่ประชุมกับนาย แม้แต่ระดับ entry level ก็สามารถแสดงความคิดเห็นได้เลย
ไม่มีแบบรุ่นน้องต้องเคารพให้เกียรติรุ่นพี่ เพราะที่นี่เขาถือว่าให้ทำสิ่งที่ควรทำ ไม่ใช่แค่ทำตามนาย
ส่วนนอกเวลางานทุกคนก็สามารถพูดหรือแสดงความเห็นได้ (แต่ก็อย่าให้ถึงขนาดนินทาด่าเจ้านายอะไรแบบนี้)
และโดยส่วนตัวของเจ้าของกระทู้เอง บอกเลยว่าภาษาอังกฤษด้อยกว่าเพื่อนในทีมมากๆ
เพื่อนในทีมก็มีทั้งคนสิงคโปร์ คนอินเดีย คนจีน คนฮ่องกง ทุกคนเก่งภาษาอังกฤษมาก
แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ จขกท. อยู่รอดได้ ก็คือทัศนคติที่มีต่องานค่ะ
ส่วนตัว จขกท. มองว่า บริษัทเค้าจ่ายเงินจ้างเราเท่านี้ เราก็ควรจะทำงานให้คุ้มค่าจ้างให้สมกับที่เค้าจ้างเรามา
อย่าบ่น ถ้าจะบ่นให้บ่นกับเพื่อนที่ไม่ได้ทำงานที่เดียวกัน หรือครอบครัวฟังพอ (อย่าลืม ความลับไม่มีในโลกนะคะ)
แล้วด้วยเหตุนี้ ทำให้ จขกท. ได้ถูกบรรจุเป็นพนักงานประจำ (ตอนแรกเป็นสัญญาจ้างค่ะ)
นายใหญ่สุดให้เหตุผลว่า เค้าให้ความสำคัญกับเรื่องทัศนคติมากๆ เค้าจะไม่ทนกับพนักงานที่มีทัศนคติแย่ต่องาน
เดี๋ยวมาต่อเน้อ
เมือฉันได้เป็นมนุษย์เงินเดือนในสิงคโปร์ (ภาคสอง)
นี่ก็เป็นเวลา 5 เดือนได้แล้วหลังจากที่ จขกท. ได้โพสต์กระทู้แรกไป
กระทู้แรกเกี่ยวกับการหางาน สัมภาษณ์งานในสิงคโปร์
กระทู้นี้ก็จะมาต่อเกี่ยวกับวัฒนธรรมการทำงาน ชีวิตความเป็นอยู่ในสิงคโปร์นะคะ
วัตนธรรมการทำงานของสิงคโปร์นั้นต่างจากของไทยมาก (อันนี้อ้างอิงจากบริษัทที่ จขกท. ทำอยู่นะคะ)
การทำงานของที่นี่ไม่มีระบบเจ้าขุนนายขุน ไม่มีระบบเส้นสาย ต้องได้ด้วยความสามารถจริงๆ
ถ้าอยู่ในที่ประชุมกับนาย แม้แต่ระดับ entry level ก็สามารถแสดงความคิดเห็นได้เลย
ไม่มีแบบรุ่นน้องต้องเคารพให้เกียรติรุ่นพี่ เพราะที่นี่เขาถือว่าให้ทำสิ่งที่ควรทำ ไม่ใช่แค่ทำตามนาย
ส่วนนอกเวลางานทุกคนก็สามารถพูดหรือแสดงความเห็นได้ (แต่ก็อย่าให้ถึงขนาดนินทาด่าเจ้านายอะไรแบบนี้)
และโดยส่วนตัวของเจ้าของกระทู้เอง บอกเลยว่าภาษาอังกฤษด้อยกว่าเพื่อนในทีมมากๆ
เพื่อนในทีมก็มีทั้งคนสิงคโปร์ คนอินเดีย คนจีน คนฮ่องกง ทุกคนเก่งภาษาอังกฤษมาก
แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ จขกท. อยู่รอดได้ ก็คือทัศนคติที่มีต่องานค่ะ
ส่วนตัว จขกท. มองว่า บริษัทเค้าจ่ายเงินจ้างเราเท่านี้ เราก็ควรจะทำงานให้คุ้มค่าจ้างให้สมกับที่เค้าจ้างเรามา
อย่าบ่น ถ้าจะบ่นให้บ่นกับเพื่อนที่ไม่ได้ทำงานที่เดียวกัน หรือครอบครัวฟังพอ (อย่าลืม ความลับไม่มีในโลกนะคะ)
แล้วด้วยเหตุนี้ ทำให้ จขกท. ได้ถูกบรรจุเป็นพนักงานประจำ (ตอนแรกเป็นสัญญาจ้างค่ะ)
นายใหญ่สุดให้เหตุผลว่า เค้าให้ความสำคัญกับเรื่องทัศนคติมากๆ เค้าจะไม่ทนกับพนักงานที่มีทัศนคติแย่ต่องาน
เดี๋ยวมาต่อเน้อ