เราสูง170 แต่ก่อนหนัก 55 เคยตั้งเป้าหมายว่าจะลงให้ถึง 50 แต่ก็ไม่ลงซักที แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ ยังไม่ซีเรียสเท่าไหร่
วิธีคุมน้ำหนักของเราคือ ไม่กินหลังหกโมงเย็น ยกเว้นมีสังสรรค์ (ไม่บ่อยเท่าไหร่นะ)
ระหว่างวันก็กินเต็มที่ค่ะ ไม่ได้นับแคลอรี่กับเค้าหรอก
+มีออกกำลังกายบ้าง โดยการวิ่งค่ะ วิ่งสลับเดิน รวม45นาที สามวันเราจะวิ่งครั้งนึงค่ะ
ตัวช่วยอื่นๆก็มี อาหารเสริมประเภทดักจับไขมัน
ทำอย่างนี้มานานแล้ว น้ำหนักก็อยู่ประมาณ 55 มาตลอด บวกลบนิดหน่อย ซึ่งเราก็ค่อนข้างโอเคกับมันค่ะ

น้ำหนักเราน่าจะมาพุ่งปรี๊ดตอนเราเริ่มเรียนป.โทค่ะ
เราเรียนตอนเย็น เลิกดึก ทำให้ออกกำลังกายได้น้อยลง แต่ก็ยังควบคุมตัวเอง ไม่กินหลังหกโมงเหมือนเดิมนะคะ
แต่ด้วยเหตุที่หลังหกโมงกินไม่ได้นี่เอง ทำให้ระหว่างวันเรากินมากขึ้น เพราะพอเริ่มเรียนตอนเย็นเราจะหิวงั่กเลยค่ะ แต่กินไม่ได้ ทรมานสุดๆไปเบย
เราคงจะใช้พลังงานเยอะ แค่เดินทางก็เหนื่อยเป็นบ้าแล้วค่ะ
เพราะฉะนั้นอะไรที่ซัดก่อนหกโมงได้เราก็ซัดแหลกเลยค่ะ คือถ้ากินได้ก็ต้องกินอะ ถ้ากินไม่พอจะหิว หิวแบบแทบไม่มีแรงเลยค่ะ
จนเริ่มมีคนทักว่าอ้วนขึ้น ทักกันหลายคนเลย เราก็ใจคอไม่ดี ไม่กล้าชั่งน้ำหนัก รู้ตัวอีกทีก็ปาเข้าไป64โลแล้วจย้า 55555555555

ช็อคมากค่ะ รับไม่ได้
ขอวิธีลดหน่อยนะคะ ก่อนที่จะไปไกลกว่านี้
ข้อจำกัดมีดังนี้
1. การออกกำลังกาย ทำได้น้อยมากค่ะ กว่าจะถึงบ้านก็ไม่ต่ำกว่าสามทุ่มกว่า ฟิตเนสจะปิดแล้วค่ะ
2. กินหลังหกโมงเย็นไม่ได้จริงๆค่ะ อันนี้เป็นมากกว่าการควบคุมน้ำหนักแล้วนะ เป็นโรคจิตไปแล้วจ้า ถ้าวันไหนต้องกินขึ้นมา เราจะรู้สึกอ้วน ขาใหญ่ ตูดบาน แล้วก็จะบ่นอ้วนๆๆอยู่อย่างนั้นจนกว่าจะได้ออกกำลังกายครั้งต่อไป เหมือนมันทำมานานจนชิน แม้แต่นม สลัด ผลไม้ ก็กินไม่ได้ค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ
สงเคราะห์ทีเถอะ ไม่ไหวแล้ว 5555555