มันเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของผมเองรึเปล่าครับ...?
ผมมีความรู้สึกว่าผมไม่เป็นตัวของตัวเอง ต้องปรับตัวเข้าหาอีกฝ่ายตลอด รู้สึกว่าเค้าไม่เข้าใจในสิ่งที่เราทำ
พอผมทำในสิ่งที่ผมคิดว่ามันดีกับตัวเอง กลับกลายเป็นว่าผมเห็นแก่ตัว.. ทั้งๆที่ผมต้องเสียสละอะไรไปมากมาย..
รู้สึกเหนื่อยรู้สึกแย่.. พอบอกเลิก เธอก็ทำให้ผมกลายเป็นคนรู้สึกผิด..
รักก็รักเหนื่อยก็เหนื่อย อยากกลับมารักตัวเอง แต่ต้องรู้สึกผิด...
ใจก็อยากเลิกแล้วตั้งใจมุ่งหน้าสร้างเนื้อสร้างตัวอย่างเดียว...
เธอไม่เคยเข้าใจว่า ผมซีเรียสกับอนาคตขนาดไหน..
ไม่เคยเข้าใจว่า ผมทะเยอทะยานขนาดไหน...
พอผมจะเลือกอนาคตผม กลับกลายว่าผมรู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัว...
ผมควรจะตัดสินใจยังไงดีครับ
รู้สึกว่าการมีแฟนทำให้อนาคตเราแย่ลง...
ผมมีความรู้สึกว่าผมไม่เป็นตัวของตัวเอง ต้องปรับตัวเข้าหาอีกฝ่ายตลอด รู้สึกว่าเค้าไม่เข้าใจในสิ่งที่เราทำ
พอผมทำในสิ่งที่ผมคิดว่ามันดีกับตัวเอง กลับกลายเป็นว่าผมเห็นแก่ตัว.. ทั้งๆที่ผมต้องเสียสละอะไรไปมากมาย..
รู้สึกเหนื่อยรู้สึกแย่.. พอบอกเลิก เธอก็ทำให้ผมกลายเป็นคนรู้สึกผิด..
รักก็รักเหนื่อยก็เหนื่อย อยากกลับมารักตัวเอง แต่ต้องรู้สึกผิด...
ใจก็อยากเลิกแล้วตั้งใจมุ่งหน้าสร้างเนื้อสร้างตัวอย่างเดียว...
เธอไม่เคยเข้าใจว่า ผมซีเรียสกับอนาคตขนาดไหน..
ไม่เคยเข้าใจว่า ผมทะเยอทะยานขนาดไหน...
พอผมจะเลือกอนาคตผม กลับกลายว่าผมรู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัว...
ผมควรจะตัดสินใจยังไงดีครับ