คือปี67 หรือคศ24เพราะจะต้องจบม6เพื่อที่จะเรียนต่อมหาลัยแต่ผมกับเเฟนจะต้องเรียนคนละมหาลัยซึ่งอยู่ไกลแต่ก็ไม่มากผมรู้สึกรักแฟนคนนี้มากๆผมเคยคุยกับเขาว่าจะไหวมั้ยแฟนก็ตอบว่าเราจะต้องทำได้และผ่านไปด้วยกัน ขอบอกก่อนว่าเธอไม่เคยมีแฟนมาก่อนและผมก็เป็นคนแรกของเธอและเธอก็บอกว่าเป็นคนที่มั่นคงถ้าพูดว่าจะรักก็จะรัก (แต่ในใจ)ของผมก็แอบกลัวว่าในอนาคตอะไรๆก็ไม่แน่นอนบวกกับผมเป็นคนที่ชอบคิดมากก็กลัวที่จะเสียเธอไปในอนาคต ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อใจหรือไม่ไว้ใจนะครับแต่แค่มันกลัวเฉยๆเพราะไม่อยากจะเสียคนดีๆแบบนี้ไปเธอเป็นผู้หญิงที่มีความเป็นผู้ใหญ่แต่ก็น่ารักเหมือนเด็กในเวลาเดียวกันทำให้ทุกครั้งที่มองเธอก็จะรู้สึกว่าว้าวรู้โชคดีที่มีเขาเป็นแฟน (เราพึ่งคบกันได้ไม่นานแต่เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ม2 แต่มาเริ่มสนิทตอนม5เทอม1จนเทอมสองก็เลยตั้งสินใจขอเธอคนนั้นเป็นแฟน) สรุปเลยก็คือ...มีพี่ๆคนไหนที่ต้องไกลกับแฟนตอนเรียนมหาลัยจนจบปี4แต่ยังคบกับอยู่มีมั้ยครับคืออยากฟังประสบการณ์และชีวิตตอนเรียนจนถึงตอนที่ต้องไกลกันและอยากรู้ว่าไกลกับแฟนใช้ชีวิตแบบไหนช่วยเล่าสู่กันฟังหน่อยจะได้มั้ยครับอยากฟังเป็นแนวทางและมีข้อแนะนำมั้ยครับ อีกอย่างคือถ้าเลิกกันไปแล้วเลิกกันตอนไหนครับแล้วทำไมถึงเลิกแล้วยังมีความทรงจำดีๆต่อกันอยู่มั้ย ขอบคุณครับ by ผู้พิชิต 13/2/23 ไว้เดี๋ยวอนาคตถ้ายังเป็นแฟนกันอยู่จะมาเล่าความคืบหน้าให้ฟังนะครับอยากให้มันเป็นเหมือนข้อความที่อยู่ในทรงจำเผื่อโตขึ้นอะไรๆมันอาจไม่เหมือนเดิมอาจแย่ลงหรือดีขึ้น