เวลาโดนทิ้งทีไร รู้สึกใจหาย ใจสลาย ทำใจยาก นอนหลับๆตื่นๆ สะดุ้งตื่นตลอด ทรมานมาก
อยากผ่านไปให้ได้จัง เรายังนึกถึงเขาอยู่ รักเขาอยู่ ยังอยากมีเขาอยู่ แต่สุดท้ายเขาความรู้สึกตรงข้ามไปหมด
ไม่อยากออกไปไหนเลย แต่ก็ไม่อยากอยู่คนเดียว ฟุ้งซ่าน อยู่คนเดียวทั้งคืน
เป็นแบบเดิมตลอด พยายามไม่นีกก็นึก รู้สึกทรมานตลอดเวลาเลย หยุดคิดไม่ได้ เจ็บยังไงไม่รู้หายใจไม่ออก

อาการแบบนี้มันจะทำให้เราเสียสติได้ไหม เคยเป็นแบบนี้ตอนต้นปีที่แล้ว เครียดเสียใจจน นน ลดจาก51 ไป41
ตอนนี้เครียดจนจะอ้วก พะอืดพะอมมาก เห้ออออ อาการแบบนี้พยายามไม่เป็นแต่ก้เป็น
พอจะมีแง่คิด หรืออะไรที่ทำให้ทำใจได้ไวๆ ไหม เพราะตอนนี้ทรมานใจอย่างบอกไม่ถูก