จบการศึกษาปริญญาตรี รับเงินเดือน ต้องการความมั่นคงเลยซื้อบ้าน ผ่อนบ้าน,
ซื้อรถ ผ่อนรถ มีบัตรเครดิต โครตโก้เลย กินข้าวข้างทางไม่เป็นหัวโขนมันใหญ่
ติดกับดักชีวิต กดดันงานหัวแทบระเบิดแต่ลาออกไม่ได้ เพราะมีหนี้สิน
ชีวิตมนุษย์เงินเดือน จะกี่รุ่นๆ ก็วังวนเดิมๆ หรือเป็นไปตามวัฐจักรของคนกินเงินเดือนที่จะต้องมีองค์ประกอบเหล่านี้  
ไม่ทำงานก็ไม่ได้ ใครจะเลี้ยงดู จะไปเป็นผู้ประกอบการก็ต้องมีทุน
มีหลายคนชวนไปขายตรง เคยไปทำมาครั้งหนึ่ง เพื่อนหายเกือบหมด เพียงแค่แจกนามบัตร... กูแจกนามบัตร ไม่ได้มาปล้น โถรักกันจิงจริ้ง ๆๆ ชีวิต
555 บ่นไปตามประสา ชีวิตต้องก้าวเดิน ...
ที่ต้องทำงานอยู่ทุกวัน เพราะรักพ่อ รักแม่ รักคนรอบข้าง ....ก็เพราะความรัก ไม่ใช่การแข่งขัน จึงไม่มีรางวัลมาปลอบใจ .. อะจร๊ากกกก