ตอนผมอยู่ที่ทำงานเดิม ผมเป็นล่ามที่จะประจำกับนายญี่ปุ่นคนหนึ่ง ซึ่งนายคนนี้ชอบประชุม ชอบมีตติ้งมาก มีตติ้งเล็ก มีตติ้งน้อย มีตติ้งย่อยเต็มไปหมด  แต่มันไม่สำคัญตรงนั้น

คือระหว่างการมีตติ้งก็อาจจะมีการที่ความเห็นไม่ตรงกันจนเกิดเป็นอารมณ์ มีการทะเลาะเกิดขึ้น ซึ่งนายคนนั้นก็บอกว่า แบบนี้แหละที่เรียกว่ามีตติ้ง คือมีการทะเลาะกันบ้าง แต่ก็ทำให้งานมันสำเร็จลุล่วงไปได้

เขาเอาไปเทียบกับของนายญี่ปุ่นอีกคนที่เป็นนายใหญ่ นายคนนั้นก็ชอบเรียกมีตติ้ง แต่การมีตติ้งคือเข้ามาแล้วเขาก็สอน เขาก็สั่งให้คนในโรงงานทำในสิ่งที่เขาอยากให้ทำหรือปรับเปลี่ยน ไม่มีการถามความเห็นจากพนักงานคนไทยเลย ซึ่งนายคนแรกบอกว่าแบบนี้มันคือการสอน ไม่ใช่การมีตติ้ง