ไม่ว่าจุดกำเนิดความเครียดมันมาจากไหนแต่เมื่อมันเขามาอยู่กับเราแล้วและเริ่มเข้ามาอิทธิพลควบคุมอารมณ์ความรู้สึกของเรามันช่างทรมานจริงๆค่ะ ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ต้องทรมานกับโรคเครียด หาทางออกกับปัญหาต่างๆที่เข้ามามันยากมากจริงๆค่ะที่จะผ่านไปแต่ละคืน บางคืนก็คิดแต่เรื่องฆ่าตัวตาย บางคืนก็นอนไม่หลับ บางคืนยังคิดแค้นคนที่เคยทำไม่ดีกับเรา พอเราเริ่มเล่าเรื่องความเครียดของเราให้คนอื่นฟังมันเหมือนเราไปยัดเยียดความทุกข์ให้เขาอีก ก็เลยเลือกที่จะเก็บความเครียดนี้ไว้คนเดียวมันยิ่งเหมือนมีดคอยทิ่มแทงเราทุกวันค่ะ บางทีอยากหนีไปไกลๆ แต่ด้วยภาระต่างๆที่ทำให้เป็นแบบที่คิดไม่ได้ ตอนนี้เขาใจคนที่เขาเครียดจนคิดตัวตายนะคะเพราะมันทรมานจริงๆ ใครพอจะมีหนทางที่จะรักษาให้หายได้ไหมคะ ปล.เคยไปหาหมอจิตเวชแล้วค่ะแต่ก็ดีแค่ช่วงที่รักษาและผลข้างเคียงของยาก็เยอะเช่นกันค่ะ
ความเครียดมันทรมานมากค่ะ