คือผมเรียนอยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่งอ่ะ ด้วยความที่ตอนอยู่ ม.ปลาย ผมเป็นคนที่เฟลนลี่ ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรกับใคร เป็นคนที่แคร์คนอื่น เวลามีปัญหากับใครก็จะขอโทษก่อน เสมอ แต่พอเข้ามาเรียนมหาลัย  ผมก็เฟลนรี่เหมือนเดิน ด้วยความที่เฟลนรี่ผมก็ค่อยข้างจะมีเพื่อนเยอะทั้งในสาขาและนอกสาขา เวลาใครรู้สึกไม่พอใจหรือโกรธผม ผมก็จะขอโทษเหมือนเดิม จนกลายเป็นการใช้คำขอโทษพร่ำเพื่อ  ผมแคร์เพื่อน แคร์ทุกคน จนนานๆๆ เข้า จนตอนนี้ผมรู้สึกไม่โอเครเลยครับ ตอนนี้ผมก็อยู่ปี3 กลายเป็นคนที่ไม่กล้าปฎิเสธคนอื่น จนกลัวตัเองเป็นโรคซึมเศร้าแล้วครับ ผมต้องทำยังไงครับ ผมไม่มีคามสุขเลยครับ